Γισούλφος Β΄ του Σαλέρνο

Ο Γισούλφος, (Gisolf), ήταν Πρίγκιπας του Σαλέρνο, σαν Γισούλφος Β΄, και Δούκας του Αμάλφι σαν Γισούλφος Α΄.

Γισούλφος Β΄ του Σαλέρνο
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1030 Geographical region of Italy
Θάνατος	1090 Σάρνο
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Γονείς	Γουαϊμάρος Δ΄ του Σαλέρνο και Gemma of Capua
Αδέλφια	Γκαϊτελγκρίμα του Σαλέρνο Σικελγκάιτα

Ήταν το μεγαλύτερο παιδί του Γουαϊμάρος Δ΄ του Σαλέρνο και της δεύτερη συζύγου του. Στις 2/3 Ιουνίου 1052, ο πατέρας του, με τον οποίο ήταν συγκυβερνήτης από τον Μάρτιο του 1042, και ο θείος του Πανδόλφος δολοφονήθηκαν ενώ περπατούσαν στην ακτή κοντά στο Αμάλφι από τέσσερις γαμπρούς του πρίγκιπα, όπου ο μεγαλύτερος διακήρυξε τον εαυτό του πρίγκιπας με το όνομα Πανδόλφος Γ΄ του Σαλέρνο. Ο Γισούλφος, η μητέρα του, η θεία του, οι αδελφές και τα ξαδέλφια του φυλακίζονται. Μόνο ο θείος του Γουίδων του Σορρέντο, κατάφερε να δραπετεύσει από τους δολοφόνους. Έφυγε με τους Νορμανδούς συμμάχους του και επέστρεψε να πολιορκήσει το Σαλέρνο. Οι δολοφόνοι διαπραγματεύονται και απελευθερώνουν τον Γισούλφος, ο οποίος ανακηρύχθηκε πρίγκιπας στις 11 Ιουνίου. Λαμβάνουν από τον Γκυ τη διαβεβαίωση ότι θα τους δοθεί χάρη και δεν θα τους σκοτώσουν. Οι Νορμανδοί όμως δεν θεωρούν ότι δεσμεύονται από τον όρκο του Γκυ και τους σφαγιάζουν όλους, σαράντα άτομα, μόλις παραδοθούν για να εκδικηθούν τον θάνατο του Γκουιμάρ Δ΄.

Ο Γισούλφος είναι πολύ πιο επιφυλακτικός από τον πατέρα του απέναντι στους Νορμανδούς συμμάχους του, τους οποίους θεωρεί πολύ ενοχλητικός. Το 1059, ωστόσο, έπρεπε να αποδεχτεί το γάμο της αδελφή του Σικελγκάιτα με τον Ροβέρτο Γυισκάρδο. Μεταξύ του τέλους του 1062 και του 1065 είχε διαμάχη πάλι με τον γαμπρό τους Ροβέρτο αλλά συμφιλιώθηκαν προσωρινά. Τοτε πήγε στην Κωνσταντινούπολη όπου ήταν ο φιλοξενούμενος του Πατρικίου Αμαλφίτη Πανταλέων, για να πάρει βοήθεια από τους Έλληνες. Με τα πολυτελή δώρα του προαθεί να εντυπωσιάσει τον βυζαντινό Αυτοκράτορα.

Μεταξύ 1070 και 1076 πολιορκεί το Σαλέρνο κι κέρδισε την εξουσία του πριγκιπάτου, τα εδάφη που διοικούσε ο πατέρας του, έφτασε ακόμη και μέχρι στις ακτές της βόρειας Καλαβρίας. Τότε εξέδωσε νομίσματα με τη φράση «Opulenta Salerna» στο πίσω μέρος. Επιδιώκει να αναπτύξει τη ναυτική του δύναμη χωρίς να διστάζει να στρατολογήσει μισθοφόρους που πραγματοποιούν πολλές λεηλασίες, ιδίως ενάντια στα πλοία της Πίζας και της Γένοβας. Τον Οκτώβριο του 1071, όταν ο Πάπας Αλέξανδρος Β΄ αφιέρωσε τη νέα εκκλησία της Μονής του Μόντε Κασίνο παρουσία των Λομβαρδικών και των Νορμανδών δυναστειών, ανάγκασε τον Γκίζλουφ να συμφιλιωθεί με έναν έμπορο από την Αμάλφη που ονομάζεται Μάουρο πατέρας του Πανταλέων. Παρ 'όλα αυτά, η πόλη στρέφεται προς τους Νορμανδούς και το 1073 ο Ροβέρτος Γυισκάρδος διεκδικεί την Αμάλφι.

Τρία χρόνια αργότερα ο Ροβέρτος Γυισκάρδος και ο Ριχάρδος Α΄ της Αβέρσα πολιόρκησαν τον Σαλέρνο που συνθηκολόγησε στις 13 Δεκεμβρίου 1076, ο Γισούλφος εγκατέλειψε οριστικά το πριγκιπάτο στις 5 Ιουνίου 1077 και να καταφύγει στον Πάπα. Οι κάτοικοι του Αμάλφι εξεγέρθηκαν ενάντια στη Νορμανδική κατοχή τον ανακήρυξαν ξανά δούκα τον Μάρτιο του 1088, αλλά εκδιώχτηκε στις 20 Απριλίου 1089 και πέθανε στις 2 Ιανουαρίου 1091.

Πηγές

• (Αγγλικά) Philip Grierson. « The Salernitan Coinage of Gisulf II (1052-77) and Robert Guiscard (1077-85) », publié par The British School at Rome, Vol. 24, Studies in Italian Medieval History (1956), σ. 37-59
• Venance Grumel, Traité d'études byzantines La Chronologie: Presses universitaires de France P,aris 1958, « Princes Lombards de Salerne » σ. 421.
• Jules Gay L'Italie méridionale et l'Empire byzantin depuis l'avènement de Basile Πρότυπο:Ier jusqu'à la prise de Bari par les Normands (867-1071) Albert Fontemoing éditeur, Paris 1904 σ. 636.
• Pierre Aubé, Les empires normands d'Orient , Librairie académique Perrin, Paris 1991 (ISBN 201278738X).
• (Ιταλικά) article de Paolo Cherubini Gisulfo dans enciclopedia italiana Treccani
• (Αγγλικά) Gisulf II (1052-1072) sur le site Medieval Lands
• « L'art de vérifier les dates » Chronologie des princes de Salerne