Γκιγκ Ε΄ του Αλμπόν
Ο Γκιγκ Ε΄, γαλλ.: Guigues V d'Albon, (π. 1125 - 29 Ιουλίου 1162) από τον Οίκο του Αλμπόν, ήταν κόμης του Αλμπόν και της Γκρενόμπλ από το 1142 μέχρι το τέλος του. Ήταν ο πρώτος που πήρε τον τίτλο κόμης του Βιενουά.
| Γκιγκ Ε΄ του Αλμπόν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Guigues V d'Albon (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 1125 |
| Θάνατος | 29 Ιουλίου 1162 Vizille |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Βεατρίκη του Μομφερράτου (από 1155)[1][2] |
| Τέκνα | Βεατρίκη του Αλμπόν[3] |
| Γονείς | Γκιγκ Δ΄ του Αλμπόν και Marguerite de Bourgogne |
| Αδέλφια | Marquise d'Albon |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο Γκιγκ Ε΄ ήταν γιος του Γκιγκ Δ΄ κόμη του Aλμπόν (1133–42), [4] και της Mαργαρίτας του Μακόν. Κληρονόμησε την κομητεία, αλλά θεωρήθηκε πολύ νέος για να κυβερνήσει μόνος του και έτσι η μητέρα του ανέλαβε την επιτροπεία μέχρι το 1153. Εκείνη τη χρονιά ο Γκιγκ Ε΄ ανέλαβε τα ηνία της διακυβέρνησης και ξεκίνησε αμέσως να εκδικηθεί το τέλος τού πατέρα του, ο οποίος είχε σκοτωθεί σε μία αιφνιδιαστική επίθεση από τον Aμεδαίο Γ΄ κόμη της Σαβοΐας κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Μονμελιάν, 11 χρόνια νωρίτερα. [5] Ο Γκιγκ Ε΄ πολιόρκησε το Moνμελιάν για δεύτερη φορά, αλλά εκδιώχθηκε από τη δύναμη ανακούφισης που έστειλε ο Ουμβέρτος. Η ειρήνη επιτεύχθηκε τελικά με την παρέμβαση του επισκόπου της Γκρενόμπλ Ούγου Β΄.
Δύο χρόνια αργότερα, στις 13 Ιανουαρίου 1155, ο Γκιγκ Ε΄ βρισκόταν στο Ρίβολι, κοντά στο Τορίνο, για να αναγνωρίσει την επικυριαρχία του Φρειδερίκου Α΄ βασιλιά της Γερμανίας, για τα εδάφη του. Ο βασιλιάς σε αντάλλαγμα επιβεβαίωσε στον κόμη του Αλμπόν την κατοχή ορισμένων εδαφών, που είχαν αποκτήσει οι πρόγονοί του μέσω δικαστικών διαφορών, και του παραχώρησε νομισματοκοπείο στο Ραμ (Râme) στο Εμπρουναί (Embrunais) και το δικαίωμα να κόβει νομίσματα στην Τσεζάνα (σε ανταγωνισμό με το νομισματοκοπείο της Σαβοΐας στη Σούζα). [6]
Ο Γκιγκ Ε΄ απεβίωσε χωρίς άρρενες κληρονόμους στο Βιζίγ (Vizille) το 1162. Άφησε μία κόρη, τη Βεατρίκη, η οποία κληρονόμησε τα εδάφη και τους τίτλους του. [7]
Η ταυτότητα της συζύγου του, την οποία νυμφεύτηκε το 1155, είναι αβέβαιη, εκτός από το ότι ήταν συγγενής του Φρειδερίκου Α΄ Χοενστάουφεν, σύμφωνα με τον Σοριέ. [8] Ωστόσο, ο Ουσέλιο έδειξε ότι ο Σοριέ είχε κάνει λάθος στην ημερομηνία σε ένα καταστατικό του Φρειδερίκου Β΄ για ένα από τον Φρειδερίκο Α΄: η εν λόγω Βεατρίκη του Μομφερράτου ήταν κόρη του Γουλιέλμου ΣΤ΄ του Moμφερράτου και χήρα του Γκιγκ ΣΤ΄, εγγονού του Γκιγκ Ε΄ κόμη του Βιενουά. [9]
Οικογένεια Επεξεργασία
Είχε τέκνο:
- Βεατρίκη 1161-1228, κόμισσα του Αλμπόν suo jure, παντρεύτηκε τον Ούγο Γ΄ των Καπετιδών δούκα της Βουργουνδίας.
- Γκιγκ ΣΤ΄ 1184-1237, κόμης του Βιενουά.
Σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ fmg
.ac /Projects /MedLands /burgkvien .htm #GuiguesVdied1162. - ↑ p4031.htm#i40309. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ McKitterick & Abulafia 1999, σελ. 368.
- ↑ Previte-Orton 1912, σελ. 292.
- ↑ Previté-Orton 1912, σελ. 323.
- ↑ Cheyette 2004, σελ. 261.
- ↑ [[#CITEREFChorier, in his Histoire Générale de Dauphiné (1641, Grenoble, republished 1878, Valence, vol. I, p. 616) identified her as Beatrice, a daughter of William V of Montferrat, and also assigned to them a son who died young.|Chorier, in his Histoire Générale de Dauphiné (1641, Grenoble, republished 1878, Valence, vol. I, p. 616) identified her as Beatrice, a daughter of William V of Montferrat, and also assigned to them a son who died young.]]
- ↑ I Marchesi di Monferrato in Italia ed in Oriente durante i secoli XII e XIII (Casale Monferrato, 1926, vol. 1, pp. 167–69).
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
Πηγές Επεξεργασία
- Cheyette, Fredric L. (2004). Ermengard of Narbonne and the World of the Troubadours. Cornell University Press.
- McKitterick, Rosamond, επιμ. (1999). The New Cambridge Medieval History: Volume 5, C.1198-c.1300. Cambridge University Press.
- Previté-Orton, C. W. (1912). The Early History of the House of Savoy, 1000–1233. Cambridge at the University Press.