Γκούντρουν Χίμλερ
Η Γκούντρουν Χίμλερ (πλήρες όνομα: Gudrun Margarete Elfriede Emma Anna Burwitz, 8 Αυγούστου 1929 - 24 Μαΐου 2018) ήταν η κόρη της Μαργκαρέτε Χίμλερ και του Χάινριχ Χίμλερ, εμπνευστή των SS (Reichsführer-SS), ηγετικού μέλους του ναζιστικού κόμματος (NSDAP) και αρχιτέκτονα της Τελικής Λύσης.[6] Μετά τη νίκη των συμμάχων, συνελήφθη και οδηγήθηκε σε δίκη στη Νυρεμβέργη. Δεν εγκατέλειψε ποτέ τη ναζιστική ιδεολογία και πολέμησε σε όλη της τη ζωή για να υπερασπιστεί τη φήμη του πατέρα της ενώ αναμείχθηκε στενά με τα νεοναζιστικά κόμματα που υποστήριζαν τα μέλη των SS. Παντρεύτηκε τον Wulf Dieter Burwitz, ένα στέλεχος του εξτρεμιστικού Εθνικοδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας.
Βιογραφία
Επεξεργασία
Η Γκούντρουν Χίμλερ ήταν η κόρη του Χάινριχ Χίμλερ, εμπνευστή των SS, αρχηγού της αστυνομίας και των δυνάμεων ασφαλείας, υπουργού εσωτερικών στη ναζιστική Γερμανία. Ήταν το μοναδικό παιδί του Χίμλερ και της συζύγου του Margarete Siegroth (γενν. Boden),[7] οι οποίοι αργότερα υιοθέτησαν έναν γιο. (Ο Χίμλερ είχε δυο νόθα παιδιά με τη γραμματέα του, Hedwig Potthast). Η Γκούντρουν γεννήθηκε στο Μόναχο το 1929.[8]
Ο Χάινριχ Χίμλερ λάτρευε την κόρη του, η οποία επισκεπτόταν συχνά τα γραφεία του στο Βερολίνο από το Μόναχο όπου ζούσε με τη μητέρα της.[9] Όταν ήταν στο Μόναχο, την έπαιρνε αρκετά συχνά τηλέφωνο και της έγραφε κάθε εβδομάδα. Σε όλη του τη ζωή την αποκαλούσε με το ψευδώνυμο της παιδικής της ηλικίας "Püppi".[10] Η Γκούντρουν συνόδευσε τον πατέρα της σε κάποια επίσημα καθήκοντά του.[8]
Υποστήριξε ότι ο Χάινριχ Χίμλερ, ο οποίος πέθανε υπό βρετανική αιχμαλωσία στις 23 Μαΐου 1945 σπάζοντας μια κάψουλα κυανίου, ισχυριζόμενη ότι δολοφονήθηκε.[9] Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η ίδια και η μητέρα της συνελήφθησαν από τους Αμερικανούς και μεταφέρθηκαν σε αρκετά στρατόπεδα πολέμου στη Γαλλία, στη Γερμανία και στην Ιταλία. Στάλθηκαν στη Νυρεμβέργη για να δικαστούν και αφέθηκαν ελεύθερες τον Νοέμβριο του 1946. Η Γκούντρουν αργότερα αναφέρθηκε με πικρία σε εκείνη την εποχή την οποία χαρακτήρισε ως τη δυσκολότερη της ζωής της και δήλωσε ότι η ίδια και η μητέρα της έγιναν αποδέκτες μιας συμπεριφοράς σαν να έπρεπε να διορθώσουν τις αμαρτίες του πατέρα της.
Ποτέ δεν σταμάτησε να υποστηρίζει τη ναζιστική ιδεολογία και συνέχεια φρόντιζε να υποστηρίζει τις πράξεις του πατέρα της. Όσοι την ήξεραν, ανέφεραν ότι η Γκούντρουν δημιούργησε μια "χρυσή εικόνα" του πατέρα της. [11]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Jacques Schuster, Sven Felix Kellerhoff: «Himmlers Nachwuchs» (Γερμανικά) 1 Φεβρουαρίου 2014. σελ. 6.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 Matt Schudel: «Gudrun Burwitz, ever-loyal daughter of Nazi mastermind Heinrich Himmler, dies at 88». (Αγγλικά) Gudrun Burwitz, ever-loyal daughter of Nazi mastermind Heinrich Himmler, dies at 88. 1 Ιουλίου 2018.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Sven Felix Kellerhoff: «Heute fuhren wir ins KZ. Schön ist’s gewesen» (Γερμανικά) 30 Ιουνίου 2018. σελ. 24.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Katrin Himmler: «Die Brüder Himmler» (Γερμανικά) S. Fischer Verlag. Φραγκφούρτη. 2016. ISBN-13 978-3-10-490253-1. ISBN-10 3-10-490253-4.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei.
- ↑ Browning, Christopher R. (2004). The Origins of the Final Solution: The Evolution of Nazi Jewish Policy, September 1939 – March 1942. Comprehensive History of the Holocaust. Lincoln: University of Nebraska Press. σελίδες 36–110. ISBN 0-8032-1327-1.
- ↑ Kelerhoff, Sven Felix; Meyer, Simone; Schuster, Jacques; Schuster, Ulrich (2014-02-01). «Himmlers Nachwuchs» (στα Γερμανικά). Welt Online. https://www.welt.de/print/die_welt/politik/article124437648/Himmlers-Nachwuchs.html. Ανακτήθηκε στις 2015-04-30.
- ↑ 8,0 8,1 «Gudrun Burwitz, ever-loyal daughter of Nazi mastermind Heinrich Himmler, dies at 88». WashingtonPost. 2018-07-01. https://www.washingtonpost.com/local/obituaries/gudrun-burwitz-ever-loyal-daughter-of-nazi-mastermind-heinrich-himmler-dies-at-88/2018/06/30/6d57d42a-7c76-11e8-93cc-6d3beccdd7a3_story.html. Ανακτήθηκε στις 2018-07-01.
- ↑ 9,0 9,1 Helm, Siegfried (1998). «Himmlers Tochter hilft den alten Gefährten» (στα γερμανικά). Berliner Morgenpost. http://www.hagalil.com/archiv/98/03/ss-himmler.htm. Ανακτήθηκε στις 2008-10-05.
- ↑ Longerich 2012, σελ. 468.
- ↑ Sanai, Darius (1999). «The sins of my father». The Independent (London). https://www.independent.co.uk/arts-entertainment/the-sins-of-my-father-1068013.html. Ανακτήθηκε στις 2008-10-05.
Πηγές
Επεξεργασία- Andersen, Dan H. (2007). Nazimyter—blodreligion og dødskult i Det Tredje Rige (στα δανέζικα). Aschehoug.
- Lebert, Norbert, and Stephan. Denn Du trägst meinen Namen: das schwere Erbe der prominenten Nazi-Kinder. Goldmann Verlag 2002. (στα γερμανικά)
- Lebert, Norbert, and Stephan. My Father's Keeper: Children of Nazi Leadership: An Intimate History of Damage and Denial, μετάφραση του Julian Evans. New York: Little, Brown, 2001.
- Longerich, Peter (2012). Heinrich Himmler: A Life. Oxford; New York: Oxford University Press.
- Pike, David Wingeate (2000). Spaniards in the Holocaust: Mauthausen, the Horror on the Danube. London: Routledge.
- Schröm, Oliver and Andrea Röpke. Stille Hilfe für braune Kameraden. Christoph Links Verlag, Berlin 2001. (στα γερμανικά)