Γρηγόρης Γεωργακόπουλος
Ο Γρηγόρης Γεωργακόπουλος (Αθήνα, 1910 - Αθήνα, 21 Φεβρουαρίου 1956) ήταν Έλληνας πρωταθλητής του στίβου σε αγωνίσματα ημιαντοχής κυρίως στα 800 και 1500 μέτρα. Πανελληνιονίκης εφήβων - αντρών και βαλκανιονίκης από τις μεγάλες μορφές του Ελληνικού στίβου προπολεμικά.
| Γρηγόρης Γεωργακόπουλος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1909 ή 1910 |
| Θάνατος | 1956 ή 21 Φεβρουαρίου 1956 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αθλητής του στίβου |
Ανήκε σε πολυμελή οικογένεια κι είχε άλλα οκτώ αδέλφια , ο πατέρας του Γιώργος ήταν μάγειρας στα ανάκτορα , η μητέρα του λεγόταν Μαρία. Παράγοντες της ΑΕΚ τον εντόπιζαν τυχαία στο Παναθηναϊκό στάδιο όπου πήγαινε κι έτρεχε μόνος του και το 1926 γράφτηκε στο τμήμα κλασικού αθλητισμού του συλλόγου. Το 1928 πήρε το πρώτο του χρυσό στα 1500 μ. στο πανελλήνιο πρωτάθλημα και μετά λίγους μήνες έγινε μέλος και της εθνικής ομάδας.
Κατέρριψε πέντε φορές το πανελλήνιο ρεκόρ στα 800 μέτρα, οκτώ φορές στα 1500 μέτρα, στο ένα μίλι και στο ένα χιλιόμετρο [1]. Συμμετείχε στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1928 στο Άμστερνταμ στα 1500 μέτρα , ήταν μόλις 18 ετών. Πήρε μέρος και στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1936 στο Βερολίνο όπου έκανε και δύο πανελλήνια ρεκόρ στα 800 και στα 1500 μέτρα. Στους Βαλκανικούς αγώνες είχε κατακτήσει 17 χρυσά μετάλλια , και 10 αργυρά, αξέχαστος έμεινε ο αγώνας των 1500 μ στους Β' Βαλκανικούς του 1930 και η πάλη του για το χρυσό μετάλλιο με τον Βούλγαρο Πεντάν. Την ημέρα εκείνη (7 Οκτωβρίου 1930) , σύμφωνα με τον τύπο, στο στάδιο βρίσκονταν πάνω από 80000 θεατές αφού οι δύο αθλητές είχαν μεγάλη φήμη, η εκκίνηση του αγώνα δόθηκε ενώ επικράτησε σιωπή και αγωνία στους φιλάθλους. Οι δύο αθλητές έμειναν πίσω από την αρχή του αγωνίσματος στα τελευταία 400 μέτρα όμως οι δύο αθλητές αναπτύσσουν ταχύτητα και περνούν πρώτοι ενώ οι φίλαθλοι φωνάζοντας προσπαθούν να εμψυχώσουν τον Έλληνα αθλητή. Στα τελευταία 200 μέτρα οι δύο αθλητές πάνε βήμα πάρα βήμα δίπλα ο ένας στον άλλον, τελικά τερματίζουν κόβοντας μαζί το νήμα με επίδοση 4.18. Με προσωπική παρέμβαση του Ελευθέριου Βεννιζέλου το χρυσό δόθηκε στον Πεντάν παρότι είπε ότι πίστευε ότι ο Γεωργακόπουλος ήταν πρώτος για λόγους φιλοξενίας έπρεπε να δοθεί στον Πεντάν[2]
Το 1937 κατά την διάρκεια των Βαλκανικών αγώνων έκανε αιμόπτυση και μετά από ιατρικές εξετάσεις ανακαλύφθηκε ότι έπασχε από φυματίωση. Εντολή των γιατρών ήταν ότι έπρεπε απαραίτητα να σταματήσει τον αθλητισμό όπως κι έγινε. Το καλοκαίρι του 1951 ασθένησε βαρύτατα από τη νόσο και μερίμνη του Γρηγόρη Λαμπράκη εισήχθη για θεραπεία σε νοσοκομείο. Η περιπέτειά του συγκίνησε το πανελλήνιο, με αποτέλεσμα εκατοντάδες άνθρωποι να δωρίσουν χρηματικά ποσά για την ενίσχυσή του, κατόπιν πρωτοβουλίας της εφημερίδας Αθλητική Ηχώ[3]. Στις 21 Φεβρουαρίου 1956 στις 2,30 μ.μ. πέθανε από ανακοπή καρδιάς κι ενώ νοσηλευόταν στο Σισμανόγλειο, ήταν παντρεμένος κι είχε δύο παιδιά[4].
Διακρίσεις Επεξεργασία
|
|
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Αθλητική Ηχώ, 24 Φεβρουαρίου 1956, τα πανελλήνια ρεκορ στα 800 και 1500 μ
- ↑ Αθλητική Ηχώ, 22 Αυγούστου 1951, περιγραφή του αγώνα
- ↑ "500.00 δραχμών μας κατέθεσε χθες ο κ. Δημ. Καραμπάτης εις μνήμην της μητρός του δια τον Γεωργακόπουλον" Ανακτήθηκε στις 8/10/2019[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Αθλητική Ηχώ, 22 Φεβρουαρίου 1956
- ↑ Αθλητική Ηχώ, 29 Σεπτεμβρίου 1949
Πηγές Επεξεργασία
- Σωτήρης Νόταρης, ΑΕΚ, Κλασικός Αθλητισμός, Ο καρπός της αθλητικής παράδοσης της πόλης στη σύγχρονη Αθήνα από το 1924 έως τις μέρες μας, Εκδόσεις Καλαύρια, Αθήνα 2002
- Βαλκανικοί αγώνες όλοι οι νικητές [1]
- Αθλητική Ηχώ , φύλο 20 /6 /1949, Άρθρο αφιέρωμα στους Πανελλήνιους αγώνες με αποτελέσματα και νικητές σε όλα τα αγωνίσματα.
- Ευάγγελος Ανδρέου, Το αστέρι του πρωταθλητή άναψε... Έκδ. Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης (EUARCE), 2011 - "Γρηγόρης Γεωργακόπουλος" σ.165 (8 βιογραφικές αναφορές), ISBN 978-960-99566-0-4
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τον στίβο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |