Βικιπαίδεια

Δήμος Τραγαίας Νάξου

Ο Δήμος Τραγαίας ήταν δήμος της επαρχίας της Νάξου, που συστάθηκε το 1835, την εποχή που γινόντουσαν οι πρώτες προσπάθειες οργάνωσης του νέου Ελληνικού Κράτους. Ονομάστηκε έτσι γιατί σε αυτόν υπάγονταν όλα τα χωριά που ήταν μέσα και γύρω από το οροπέδιο της Τραγαίας της κεντρικής Νάξου. Πρωτεύουσα του δήμου ήταν ο οικισμός του Χαλκείου. Καταργήθηκε το 1912, όταν λόγω της επέκτασης του Ελληνικού Κράτους, υπήρξε συνολική διοικητική αναδιοργάνωση. Μετά την κατάργηση, μέρος της διοικητικής ευθύνης του δήμου παραδόθηκε στην δημιουργηθείσα κοινότητα της Τραγαίας.

Διοικητικές μεταβολές Επεξεργασία

  • Ιδρύεται το 1835, με συνολικό πληθυσμό 2.164 κατοίκους και αποτελείται από τους οικισμούς Χαλκί (170 κατ.), Κεραμομετόχιο (205 κατ.)[Σημ 1], Καλόξυλο (306 κατ.), Μονή (146 κατ.), Κυνήδαρο (221 κατ.), Μονίτσια (67 κατ.)[Σημ 2], Τσουκαλοκουτσοχειράδος (182 κατ.)[Σημ 3], Ακαδήμους (117 κατ.), Βουρβουριά (152 κατ.), Δαμαλά (64 κατ.) και Δαμαριώνα (534 κατ.).[1][2] Ήταν δήμος Β΄ τάξεως στον οποίο ορίστηκε το 1836 από τον βασιλιά Όθωνα δήμαρχος ο Βασίλειος Αναπλιώτης και εισπράκτωρ ο Ν.Ι.Βλυσίδης.[3][4][5][6] Ορίστηκε ο δήμος της Τραγαίας έδρα Ειδηνοδικίου, το οποίο εξυπηρετούσε και τους δήμους της Απερανθίας και Κορωνίδας. Ειρηνοδίκης διορίστηκε ο Κ.Ι.Στεκούλης, που μέχρι τότε ήταν γραμματέας του Ειρηνοδικίου της Νάξου.[7]
  • Το 1840 έχουμε αναδιάταξη των Δήμων της επαρχίας Νάξου και οι 10 δήμοι συγχωνεύονται σε 7.[8] Σε αυτή την αναδιάταξη ο οικισμός του Φιλοτίου αποσπάται από το δήμο Απειράνθου και προσαρτάται στο δήμο Τραγαίας. Επίσης ο οικισμός Τσουκαλοκουτσοχειράδος χωρίζεται στους οικισμούς Τσουκαλαριά και Κουτσοχεράδες.[9][10]
  • Το 1987, βάση της απογραφής του 1896, όπου το Μετόχι απογράφεται ξεχωριστά από το Κεραμί (προηγούμενα Κεραμομετόχιον) , αναγνωρίζεται σαν ξεχωριστός οικισμός και προσαρτάται στο Δήμο της Τραγαίας. Το ίδιο συμβαίνει και με τον οικισμό Σίφωνες.[11][12]
  • Το 1912, αποφασίζεται οι οικισμοί που έχουν πάνω από 300 κατοίκους και σχολείο στοιχειώδους εκπαίδευσης, να αποτελέσουν αυτοτελείς κοινότητες. Έτσι οι «μεγάλοι» σε πληθυσμό δήμοι, όπως αυτός της Τραγαίας, καταργούνται και στη θέση τους έχουμε «μικρότερες» κοινότητες. Από την κατάργηση του δήμου προέκυψαν 5 κοινότητες:[13][14][15]
    1. της Τραγαίας με τους οικισμούς Χαλκείο, Ακάδημοι, Καλόξυλο, Κεραμί, Κουτσοχεράδος, Μετόχι, Μονήτσια, Τσικαλαριό.
    2. του Δαμαριώνα με τους οικισμούς Δαμαριώνα, Βουρβουριά και Δαμαλά.
    3. της Μονής με τον οικισμό Μονή, Σίφωνες.
    4. του Κυνήδαρου.
    5. του Φιλοτίου.

Δήμαρχοι Επεξεργασία

Οι διατελέσαντες δήμαρχοι μέχρι το 1912 ήταν:[6]

  • Βασίλειος Αναπλιώτης,
  • Μιχαήλ Μαρκοπολίτης,
  • Εμμανουήλ Τζανετής,
  • Κωνσταντίνος Ναυπλιώτης,
  • Ιωάννης Α. Ναυπλιώτης (δύο συνεχόμενες θητείες),
  • Βασίλειος Οικονόμου Ααρών,
  • Νικόλαος Γαβαλάς,
  • Γεώργιος Κοκκίνης,
  • Γεώργιος Γρατσίας,
  • Γεώργιος Βασιλάκης και
  • Εμμανουήλ Γρατσίας.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. ↑ Κεραμομετόχιο είναι ο σημερινός οικισμός Κεραμί μαζί με τον παλαιότερο οικισμό Μετόχι, που σήμερα έχει ενσωματωθεί στο Κεραμί και κατ'επέκταση στο Χαλκί.
  2. ↑ Μονίτσια ή Μονήτσια ή Μονοίτσια είναι ο σημερινός οικισμός της Ράχης.
  3. ↑ Τσουκαλοκουτσοχειράδος είναι οι οικισμοί Τσουκαλαριό ή Τσικαλαριό και Κουτσοχεράδο (αργότερα ονομάστηκε Χείμαρρος).

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ ΦΕΚ Α4/1835 σελ. 31,38 (σελ. 3, 10 του pdf ) από ΕΕΤΑΑ. Δημοσιεύθηκε 26 Φεβρ.1835. Αρχειοθετήθηκε 08/03/2018. Ανακτήθηκε 27/2/2018.
  2. ↑ «1835 σχηματισμός Δήμων Νάξου» από orinosaxotis.blogspot.gr. Δημοσιεύθηκε 02/01/2015. Αρχειοθετήθηκε 09/03/2018 Ανακτήθηκε 09/03/2018.
  3. ↑ ΦΕΚ A 80/1836 σελ. 54 (στο pdf σελ. 58). Δημοσιεύθηκε 28/12/1836. Ανακτήθηκε 09/03/2018 από «Αναζήτηση ΦΕΚ Αρχειοθετήθηκε 2018-03-12 στο Wayback Machine.»
  4. ↑ «2η Περίοδος 1834- 1840»από sagri.gr. Αρχιοθετήθηκε 11/10/2013. Ανακτήθηκε 28/09/2007.
  5. ↑ «Εφετηρίς του Βασιλείου της Ελλάδας δια το έτος 1837», σελ. 287 από books.google.gr. Δημοσιεύθηκε 31/12/1837. Ανακτήθηκε 28/03/2018.
  6. ↑ 6,0 6,1 «Οι δήμαρχοι της Νάξου παρουσιάζονται» από τον Νικόδημο Λιανό στη «ΚΥΚΛΑΔΙΚΗ». Δημοσιεύθηκε 16/03/2014. Αρχειοθετήθηκε 28/03/2018. Ανακτήθηκε 28/03/2018.
  7. ↑ ΦΕΚ Α4/1835 της 31 Ιουλίου, σελ. 14 (σελ. 14 του pdf ) από ΕΕΤΑΑ. Δημοσιεύθηκε 26 Φεβρ.1835. Αρχειοθετήθηκε 08/03/2018. Ανακτήθηκε 27/02/2018.
  8. ↑ «ΦΕΚ 22Α 18/12/1840» σελ. 104 και 114 (σελ. 2 και 12 του pdf), από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 27/02/2018. Ανακτήθηκε 27/02/2018.
  9. ↑ «ΦΕΚ 22Α 18/12/1840» σελ. 104 και 115 (σελ. 2 και 13 του pdf), από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 27/02/2018. Ανακτήθηκε 27/02/2018.
  10. ↑ «3η Περίοδος 1840- 1912»από sagri.gr. Αρχιοθετήθηκε 11/10/2013. Ανακτήθηκε 28/09/2007.
  11. ↑ «ΦΕΚ 59Β - 17/06/1897» από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 12/03/2018. Ανακτήθηκε 12/03/2018.
  12. ↑ «Στατιστικά αποτελέσματα της απογραφής του πληθυσμού κατά την 5-6 Οκτωβρίου 1896», σελ. 125 (σελ. 232 του pdf), από ΕΛΣΤΑΤ, Αρχειοθετήθηκε 07/11/2017], Ανακτήθηκε 08/01/2018.
  13. ↑ «ΦΕΚ 261Α 31/8/1912» σελ. 1514 (σελ. 2 του pdf), από ΕΕΤΑΑ. Αρχειοθετήθηκε 16/06/2012. Ανακτήθηκε 27/02/2018.
  14. ↑ «1912 σχηματισμός των κοινοτήτων της Νάξου» από orinosaxotis.blogspot.gr. Δημοσιεύθηκε 25/10/2015. Αρχειοθετήθηκε 19/03/2018. Ανακτήθηκε 19/03/2018.
  15. ↑ «4η Περίοδος 1912- 1997»από sagri.gr. Αρχειοθετήθηκε 11/10/2013. Ανακτήθηκε 28/09/2007.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Δήμος_Τραγαίας_Νάξου&oldid=9706848"