Η Δενδροφορία κατά την αρχαιότητα αποτελούσε μέρος τελετουργιών περισσότερο θρησκευτικών, όπου οι δενδροφόροι μετέφεραν ιερό δένδρο, ή κλάδους αυτού σε ιερές πομπές, κάτι αντίστοιχο με τη λαμπαδηφορία.

Δενδροφορίες συνηθέστερα γίνονταν σε θρησκευτικές πομπές - τελετές που λάμβαναν χώρα προς τιμή θεών που είχαν ιδιαίτερη σχέση με τη γεωργία όπως ήταν εκείνες των θεών Διονύσου και Δήμητρας.
Ειδικότερα όμως η δενδροφορία αποτελούσε το απαραίτητο στοιχείο λατρείας αφενός της θεάς Κυβέλης και αφετέρου του Άττιδος, κατά την οποία περιφέρονταν το ιερό "πεύκο" που είχε διακοσμηθεί ως ιερό λείψανο, θεωρούμενο ότι είχε μεταμορφωθεί σ΄ αυτό ο νεαρός θεός.

Μορφές δενδροφορίας αποτελούσαν και οι διάφορες επίσης κλαδοφορίες, όπου αντί ενός δένδρου οι δενδροφόροι βαστούσαν κλάδους δένδρων. Περισσότερο γνωστές τέτοιες κλαδοφορίες της αρχαιότητας ήταν η Δαφνηφορία, η Ειρεσιώνη, η Κορυθάλη και το Στεπτήριον.

Οι Κλαδοφορίες αναπτύχθηκαν ιδιαίτερα κατά τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία όπου το 1 π.Χ. ήδη οι δενδροφόροι αποτελούσαν αναγνωρισμένη τάξη από τη Σύγκλητο. Σημειώνεται ότι στην Καινή Διαθήκη αναφέρεται η βαϊοφορία κατά τη θριαμβική είσοδο του Ιησού στην Ιερουσαλήμ, εξ ου και η ημέρα ανάμνησης του γεγονότος φέρεται με το όνομα Βαϊοφόρος.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Ιτιά της Ήρας στη Σάμο

Πηγές Επεξεργασία

  • "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα" τομ.20ος, σελ.89.