Η Διονυσόπολις ήταν αρχαία ελληνική πόλη της Φρυγίας.

Ήταν κτισμένη στις όχθες του ποταμού Μαιάνδρου, στα ανατολικά της σελευκιδικής Νύσας. Νότιά της βρισκόταν η επαρχία της Καρίας. Επρόκειτο για ελληνιστικό κτίσμα, το οποίο ιδρύθηκε από τους Ατταλίδες βασιλείς Άτταλο Β΄ και Ευμένη Β΄, προς τιμήν του Διονύσου, διότι στο σημείο εκείνο ανακάλυψαν ξόανό του[1]. Έκοψε νομίσματα με την επιγραφή ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΛΙΤΩΝ. Εμπορικός δρόμος ένωνε την εν λόγω πόλη με τα Μότελλα, τα Μόσσυνα και τη Λαοδίκεια.

Στα βυζαντινά χρόνια ήταν έδρα επισκόπου. Γνωστοί επίσκοποι της Διονυσοπόλεως υπήρξαν ο Αλέξανδρος (553) και ο Βασίλειος που έλαβε μέρος στη Ζ΄ Οικουμενική σύνοδο το 787.

Όπως και στην Ιεράπολη και τη Λαοδίκεια, έτσι και εδώ λατρευόταν ο Απόλλων Λαιρβηνός. Από τα νομίσματα της πόλεως που έκοψε, μαθαίνουμε ότι κύρια θεότητα υπήρξε ο Διόνυσος. Λατρευόταν επίσης η Κυβέλη, όπως και ο Ζεύς Πότηος. Από τα νομίσματα πάλι μαθαίνουμε ότι η Διονυσόπολις κυβερνάτο από τη σύγκλητο, τον δήμο και τον στρατηγό.

Πρόκειται για τη σημερινή Ορτάκιοϊ, ή το Uckuyular, ή το Bahadınlar. Πάντως τα αμπέλια της κοιλάδας του Μαιάνδρου προδίδουν την ύπαρξη της Διονυσοπόλεως.

Πηγές Επεξεργασία

  • Johann Gustav Droysen, Ιστορία των επιγόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, εκδ. ελεύθερη σκέψις.
  • Απόλλων Λαιρβηνός[νεκρός σύνδεσμος].
  • William Ramsay, The Cities And Bishoprics Of Phyrgia: Being An Essay Of The Local History Of Phrygia From The Earliest Times To The Turkish Conquest.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Στεφάνου Βυζαντίου Εθνικά στο λήμμα Διονυσόπολις: κτίσμα Αττάλου και Ευμένους ξόανον ευρόντων περί τους τόπους