Το Εγιαλέτι της Βαγδάτης (οθωμανικά τουρκικά: Eyālet-i Baġdād) ήταν διοικητική εδαφική οντότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία περιελάμβανε την περιοχή της Βαγδάτης.[1][2] Η αναφερόμενη έκτασή του τον 19ο αιώνα ήταν 62.208 τετραγωνικά μίλια (161.120 km2).[3]

Εγιαλέτι της Βαγδάτης
15351864
ΧώραΟθωμανική Αυτοκρατορία
Διοικητική υπαγωγήΟθωμανική Αυτοκρατορία
ΠρωτεύουσαΒαγδάτη
Ίδρυση1535
Γεωγραφικές συντεταγμένες33°20′0″N 44°23′0″E

Ο Σαφαβίδης σάχης Ισμαήλ Α΄ πήρε την περιοχή της Βαγδάτης από τους Ασπροπροβατάδες το 1508.[4] Μετά την κατάληψη των Σαφαβιδών, Σουνίτες Μουσουλμάνοι, Εβραίοι και Χριστιανοί έγιναν στόχοι δίωξης και σκοτώθηκαν επειδή ήταν άπιστοι. Επιπλέον, ο Σάχης Ισμαήλ διέταξε την καταστροφή του τάφου του Αμπού Χανίφα, ιδρυτή της νομικής σχολής των Χανάφι, την οποία οι Οθωμανοί υιοθέτησαν ως επίσημο νομικό οδηγό τους.

Το 1534, η Βαγδάτη καταλήφθηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και το εγιαλέτι ιδρύθηκε το 1535.[5] Μεταξύ 1623 και 1638, βρισκόταν και πάλι στα χέρια του Ιράν. Ανακαταλήφθηκε αποφασιστικά από τους Οθωμανούς το 1638, η κατοχή των οποίων επί του Ιράκ συμφωνήθηκε με τη Συνθήκη του Ζουχάμπ του 1639.

Για ένα διάστημα, η Βαγδάτη ήταν η μεγαλύτερη πόλη στη Μέση Ανατολή. Η πόλη γνώρισε σχετική αναβίωση στο δεύτερο μέρος του 18ου αιώνα υπό μια σε μεγάλο βαθμό αυτόνομη κυβέρνηση των Μαμελούκων. Η άμεση οθωμανική κυριαρχία επιβλήθηκε εκ νέου από τον Αλί Ριζά Πασά το 1831. Από το 1851 έως το 1852 και από το 1861 έως το 1867, η Βαγδάτη κυβερνήθηκε, υπό την Οθωμανική Αυτοκρατορία, από τον Μεχμέτ Ναμίκ Πασά. Η Nuttall Encyclopedia αναφέρει ότι ο πληθυσμός της Βαγδάτης το 1907 ήταν 185.000.[6]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. John Macgregor (1850). Commercial statistics: A digest of the productive resources, commercial... Whittaker and co. σελ. 12. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2013. 
  2. «Some Provinces of the Ottoman Empire». Geonames.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2013. 
  3. The Popular encyclopedia: or, conversations lexicon. 6. Blackie. 1862. σελ. 698. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2013. 
  4. Gábor Ágoston· Bruce Alan Masters (1 Ιανουαρίου 2009). Encyclopedia of the Ottoman Empire. Infobase Publishing. σελ. 71. ISBN 978-1-4381-1025-7. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2013. 
  5. Donald Edgar Pitcher (1972). An Historical Geography of the Ottoman Empire. Brill Archive. σελ. 126. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2013. 
  6. Evliya Çelebi· Joseph von Hammer-Purgstall (1834). Narrative of Travels in Europe, Asia, and Africa in the Seventeenth Century. Oriental Translation Fund. σελ. 90. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2013.