Εθνικό Πάρκο Μπράις Κάνιον
Συντεταγμένες: 37°37′41.9″N 112°10′4.8″W / 37.628306°N 112.168000°W
Το εθνικό πάρκο Μπράις Κάνιον (αγγλικά: Bryce Canyon National Park) είναι εθνικό πάρκο στην νοτιοδυτική Γιούτα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το κύριο χαρακτηριστικό του πάρκου είναι το Μπράις Κάνυον, αν και δεν πρόκειται για φαράγγι, όσο για ένα φυσικό γιγάντιο αμφιθέατρο που δημιουργήθηκε από την διάβρωση στην ανατολική πλευρά του οροπεδίου Πάουνσουγκαν. Το Μπράις Κάνυον είναι ιδιαίτερο εξαιτίας της παρουσίας των χούντους (hoodoos), τα οποία σχηματίστηκαν από την διάβρωση του αέρα, του νερού και του πάγου των ιζηματογενών πετρωμάτων, κυρίως ψαμμίτη και σχιστόλιθο. Το κόκκινο, καφέ και ροζ χρώμα της περιοχής οφείλεται στον αιματίτη, το κίτρινο στον λειμωνίτη και το μοβ στον πυρολουσίτη.[2] Επίσης, στο πάρκο υπάρχουν φυσικές αψίδες, γέφυρες και τοίχοι. Το Μπράις Κάνυον βρίσκεται σε αρκετά μεγαλύτερο υψόμετρο από το γειτονικό εθνικό πάρκο Ζάιον, σε υψόμετρο 2.400 με 2.700 μέτρων.
| Εθνικό Πάρκο Μπράις Κάνιον | |
|---|---|
 | |
  Εθνικό πάρκο Μπράις Κάνυον | |
| Χώρα | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Διοικητική υπαγωγή | Kane County |
| Χαρακτηρισμός | 15 Σεπτεμβρίου 1928 |
| Κατηγορία πρ. περιοχής | ΔΕΠΦ κατηγορία 2: Εθνικό Πάρκο |
| Καθεστώς προστασίας | International Dark Sky Park[1] |
| Έκταση | 145 km² |
| Υψηλότερο σημείο | Rainbow Point |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Στην περιοχή Μπράις εγκαταστάθηκαν πρωτοπόροι Μορμόνοι στη δεκαετία του 1850 και πήρε το όνομά του Εμπενίζερ Μπράις, ο οποίος έγινε αγρότης κάτοχος δημοσίου κλήρου στην περιοχή το 1874.[3] Η περιοχή γύρω από το φαράγγι Μπράις έγινε αμερικανικό Εθνικό Μνημείο το 1923 και χαρακτηρίστηκε ως εθνικό πάρκο το 1928. Το πάρκο καλύπτει 150 τετραγωνικά χιλιόμετρα και δέχεται σχετικά λίγους επισκέπτες σε σύγκριση με το εθνικό πάρκο Ζάιον και το Γκραν Κάνιον, κυρίως λόγω της απομακρυσμένης θέσης του.
Στο πάρκο έχουν αναγνωριστεί περίπου 400 ενδημικά είδη χλωρίδας. Το πάρκο χωρίζεται σε τρεις ζώνες βλάστησης, ανάλογα με το υψόμετρο. Στο χαμηλότερο μέρος του πάρκου υπάρχουν αλσύλια γιουνίπερου και πεύκων, μαζί με ποώδη βλάστηση. Στο μεσαίο μέρος φύεται το είδος Pinus ponderosa μαζί με την μπλε ελάτη (Picea pungens) και το έλατο του Ντάγκλας. Σε περιοχές με πιο δύσκολες συνθήκες φύεται η πεύκη η ευέλικτη (Pinus flexilis) και η αιωνόβια Πεύκη η μακραίωνη (Pinus longaeva).
Πηγές Επεξεργασία
- ↑ www
.darksky .org /our-work /conservation /idsp /parks /bryce-canyon-national-park-u-s /. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2021. - ↑ Harris, Ann G.· Tuttle, Esther· Tuttle, Sherwood D. (1997). Geology of National Parks (5η έκδοση). Iowa: Kendall/Hunt Publishing. ISBN 0-7872-5353-7.
- ↑ Kiver, Eugene P.· Harris, David V. (1999). Geology of U.S. Parklands (5η έκδοση). New York: Jonh Wiley & Sons. ISBN 0-471-33218-6.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τις Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |