Ράντκο Δημητρίεφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Ράντκο Δημητρίεφ''', ([[1859]]-[[1919]]) ήταν [[Βουλγαρία|Βούλγαρος]] στρατιωτικός κατά τους [[Βαλκανικοί Πόλεμοι|Βαλκανικούς Πολέμους]] και τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]].

Εκπαιδεύτηκε στη στρατιωτική σχολή της [[Αγία Πετρούπολη|Αγίας Πετρούπολης]] και διεδραμάτησεδιαδραμάτισε πρωτεύοντα ρόλο στη συνωμοσία για την εκθρόνιση του ηγεμόνα της Βουλγαρίας Αλέξανδρου Μπράτεμπεργκ. Σημαντικός επίσης ήταν ο ρόλος του στους Βαλκανικούς πολέμους και ειδικότερα στον [[Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος|Β΄ Βαλκανικό Πόλεμο]] όταν μετά την πρώτη αναδίπλωση των βουλγαρικών στρατευμάτων, στις [[21 Ιουνίου]] του [[1913]] ([[Ιουλιανό ημερολόγιο|π.ημ.]]), διορίστηκε από τον Βασιλέα Φερδινάνδο αρχιστράτηγος, σε αντικατάσταση του αρχιστρατήγου [[Μιχαήλ Σαβόφ]].

Με την έκρηξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Δημητρίεφ φανατικός ρωσόφιλος έσπευσε και κατατάχθηκε στο ρωσικό στρατό αναλαμβάνοντας τη διοίκηση της 3ης ρωσικής Στρατιάς όπου και αρχικά σημείωσε σημαντικές επιτυχίες. Όμως τον Μάιο του [[1915]] σχεδόν υπερφαλαγγίστηκε από τη Στρατιά του Μάκενσεν, όπου και υπέστη μεγάλη ήττα που είχε ως αποτέλεσμα και τον τερματισμό της σταδιοδρομίας του.<br>

Έχοντας όμως αποβάλλειαποβάλει τη βουλγαρική του υπηκοότητα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη προσχώρηση της Βουλγαρίας στη παράταξη των Κεντρικών Δυνάμεων, εγκαταστάθηκε μόνιμα στη [[Ρωσία]], όπου και τελικά φονεύθηκε από μπολσεβίκους στη [[ρωσική επανάσταση]].