Η μάχη της Λευκόπετρας πραγματοποιήθηκε το 146 π.Χ. στη Λευκόπετρα της Κορίνθου. Οι αντίπαλοιΑντίπαλοι ήταν οι Έλληνες με τους [[Ρωμαϊκή Δημοκρατία|Ρωμαίους]] με νικητές τους δεύτερους που μετά από αυτή τη μάχη έθεσαν υπό τον έλεγχό τους ολόκληρη την Ελλάδα.
== Πριν τη Λευκόπετρα ==
Το 168 π.Χ. οι Ρωμαίοι υπό το Ρωμαίο στρατηγό τους [[Λύκιος Αιμίλιος Παύλος Μακεδόνικος|Αιμίλιο Παύλο]], νίκησαν τους Μακεδόνες στην [[Μάχη της Πύδνας|μάχη της Πύδνας]] και υπέταξαν τη Μακεδονία. Το 167 π.Χ. ένας ρωμαιόφιλος στρατιωτικός της [[Αχαϊκή Συμπολιτεία|Αχαϊκής Συμπολιτείας]], ο [[Καλλικράτης]] παρέδωσε τους 1.000 πιο εξέχοντες πολίτες της,. που μετάΜετά από 17 χρόνια αιχμαλωσίας, (150 π.Χ.) ξαναγύρισαν στην πατρίδα τους,. όμως 300 απόΑπό τους 1.000 όμως 300, γιατί οι άλλοι 700 είχαν στο μεταξύ είχαν πεθάνει. Τελικά όμως ο Καλλικράτης πέθανε και την εξουσία στη Συμπολιτεία την ανέλαβαν οι αντιρωμαϊκοί που κήρυξαν πόλεμο στη [[Σπάρτη]]. Η Σπάρτη είχε έριδες με την Αχαϊκή Συμπολιτεία και ζήτησε βοήθεια από τη Ρώμη. Οι Ρωμαίοι στην αρχή δε φάνηκαν πρόθυμοι επειδή είχε κηρυχτεί ο [[Γ' Καρχηδονιακός πόλεμος]] και ήταν σε εξέλιξη το κίνημα του Ανδρίσκου στη Μακεδονία. Όμως οι Ρωμαίοι έστειλαν πρέσβεις στη Συμπολιτεία και της ζήτησαν να αποχωρήσουν από αυτή η Σπάρτη, η Κόρινθος, ο Ορχομενός και άλλες πόλεις. Όμως οι Αχαιοί δε δέχτηκαν. Μια πρώτη σύγκρουση έγινε στη Σκαρφεία όπου ο αρχηγός των Αχαιών, [[Κριτόλαος]], έπαθε πανωλεθρία και ο αρχηγός των Ρωμαίων, Μέττελος, προχώρησε ακάθεκτος προς την Πελοπόννησο. Μετά το θάνατο του Κριτόλαου, στρατηγός στη Συμπολιτεία αναγορεύθηκε ο [[Διαίος]] που, μισούσε βαθύτατα τους Ρωμαίους.
== Η μάχη ==
Ο Διαίος απελευθέρωσε 12.000 δούλους, μάζεψε 2.000 ελαφρούς οπλισπένουςοπλισμένους πολεμιστές και 500 ιππείς. Ο Ρωμαίος στρατηγός [[Λεύκιος Μόμμιος Αχαϊκός|Μόμμιος]] είχε 23.000 πεζούς και 3.500 ιππείς. Και οιΟι δύο στρατοί κατευθύνθηκαν προς τη Λευκόπετρα της Κορίνθου το 146 π.Χ. Ο Διαίος έταξε το αριστερό του καλύπτοντάς το στα τείχη της Κορίνθου. Στο κέντρο έταξε τη φάλαγγα των [[σάρισσα|σαρισσοφόρων]] και στο δεξιό κέρας λίγους ιππείς. Ο Μόμμιος έβαλεέταξε τις λεγεώνες του στο κέντρο και τους ιππείς του στο αριστερό κέρας. Την πρώτη μέρα κανείς από τους δύο στρατούς δεν έκανε κίνηση. Το βράδυ όμως ο Διαίος έκανε μια επιτυχημένη καταδρομική επιχείρηση κατά των Ρωμαίων. Όμως οι Ρωμαίοι παρά τον πανικό τους, τούς απέκρουσαν. Το επόμενο πρωί οι Ρωμαίοι επιτέθηκαν με το πεζικό τους εναντίον των Ελλήνων σαρισσοφόρων. Οι Έλληνες όμως κατάφερνανκατάφεραν να κρατάνεκρατήσουν τους Ρωμαίους. Δεκάδες επιθέσεις των Ρωμαίων κατέληξαν σε αποτυχία. Όσο τα πλευρά των Ελλήνων ήταν καλυμμένα, οι Ρωμαίοι δεν μπορούσαν να κάνουνδιασπάσουν τίποτατη φάλαγγά τους. Ο Μόμμιος διέταξε τότε το ιππικό του να επιτεθεί. Οι Έλληνες και πάλι συγκράτησαν τους Ρωμαίους, όμως η αριθμητική υπεροχή των τελευταίων ανάγκασε τους Έλληνες ιππείς να υποχωρήσουν. Έτσι έπεσε και το ελληνικό κέντρο ηρωικά μαχόμενο. Η νίκη των Ρωμαίων ήταν ολοκληρωτική.
== Μετά τη μάχη ==
Οι Ρωμαίοι μετά τη νίκη τους, πολιόρκησαν και κατέστρεψαν την πόλη της Κορίνθου. καιΑμέσως εξανδραπόδισανμετά τουςκυρίευσαν κατοίκους της. Κατευθύνθηκαν προςολόκληρη την Πελοπόννησο και τηνέθεσαν κατέλαβαν.όλη Όλη ητην Ελλάδα είχευπό κατακτηθείτον απόέλεγχό τους, Ρωμαίουςπροσαρτώντας τη στη Ρωμαική Αυτοκρατορία.
