Νεβσεχίρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ. ενσωματώθηκε στην [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]] και κατόπιν πέρασε στον έλεγχο των [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινών]]. Ο Χριστιανός Θεολόγος και Άγιος, [[Γρηγόριος Νύσσης]] διετέλεσε επίσκοπος της περιοχής κατά τον 4ο μ.Χ. Πολλές μάλιστα [[κατακόμβες]] και εκκλησίες της περιοχής, λαξευμένες στους βράχους, χρονολογούνται από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Η αρχική χρήση των υπογείων αυτών κατασκευών είχε αποκλειστικά προστατευτικό χαρακτήρα για τους καταδιωκόμενους Χριστιανούς από τους Ρωμαίους διώκτες τους.{{πηγή}} Ακόμη και έπειτα από την καθιέρωση της Χριστιανικής πίστης ως επίσημης θρησκείας της Αυτοκρατορίας από τον [[Μέγας Κωνσταντίνος|Μέγα Κωνσταντίνο]], οι χώροι αυτοί εξακολούθησαν να χρησιμεύουν ως καταφύγια από τις επιδρομές των [[Άραβες|Αράβων]] και των Περσών [[Σασσανίδες|Σασσανιδών]].

Το [[1071]] [[μ.Χ.]] στη [[μάχη του Μαντζικέρτ]] (σημερινή ονομασία Malazgirt), ο Βυζαντινός αυτοκράτορας [[Ρωμανός ο 4οςΔ']] νικήθηκε από τον Σελτζούκο Σουλτάνο Αλπ ΑρσλανΑρσλάν και η Καππαδοκία έγινε τμήμα της αυτοκρατορίας των [[Σελτζούκοι|Σελτζούκων]]. Με την κατάρρευση της ΣελτζούκικηςΣελτζουκικής αυτοκρατορίας το 1308, η περιοχή περιήλθε προσωρινά στον έλεγχο των [[Μογγολία|Μογγόλων]]. Όταν ο Οθωμανός Σουλτάνος [[Σελίμ Α']] κατέστρεψε το Πριγκηπάτο του Dulkadirogullari, επανήλθε στον έλεγχο της [[Οθωμανική αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]] και μετονομάστηκε σε Μούσκαρα. Ωστόσο παρέμεινε μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα, ένας μικρός και ασήμαντος αγροτικός οικισμός.

Οι παραδοσιακές πηγές εισοδήματος της πόλης δηλαδή η ύφανση χαλιών και η αμπελουργία έχουν ξεπεραστεί σήμερα κατά πολύ από τα έσοδα που αποφέρει στην περιοχή ο τουρισμός, καθώς η περιοχή γειτνιάζει με τις κατακόμβες, τα φημισμένα μοναστήρια της Καππαδοκίας και τις φημισμένες λαξευμένες στο βράχο εκκλησίες του [[Γκέρεμε]].