Στη [[Μετεωρολογία]] με τον όρο '''Άλως''' νοείται το φαινόμενο εκείνο που προκαλείται από τη [[διάθλαση]] και ανάκλαση του ηλιακού ή σεληνιακού φωτός επίπάνω τωνστους παγοκρυστάλλωνπαγοκρυστάλλους των [[νέφη|νεφών]]. Συνεπώς απαντώνται δύο είδη άλω, οι ηλιακοίηλιακές και οι σεληνιακοίσεληνιακές. Επειδή βασική προϋπόθεση είναι η δημιουργία τωνύπαρξη παγοκρυστάλλων, δεντα μπορείνέφη που μπορούν να προκαλέσουν το φαινόμενο αυτό εκτός από [[νέφος|νέφη]] που βρίσκονται σε ύψος πάνω από 6.000μ. Και τέτοιαΤέτοια νέφη είναι τα λεγόμενα ανώτερα ή [[θυσανοστρώματα]] (Cirrostratus).
Με τον όρο «άλως» παρατηρούνται πολλά φαινόμενα ατελή, κύρια όμως εικόνα της άλω είναι εκείνη που παρατηρείται ως μέγας κύκλος σε απόσταση (ακτίνα) 22° έως 46° από το κέντρο της πηγής (Ηλίου ή Σελήνης). Στη πρώτη περίπτωση ο κύκλος έχει χρώμα λευκό, όταν όμως είναι έντονο το φαινόμενο το εσωτερικό είναι χρώμα ερυθρό με διάφορες χρωματικές ζώνες (πορτοκαλί, κίτρινη και σπανίως πράσινη) προς το εσωτερικό. Πολύ σπάνια παρατηρείται και κυανή εξωτερική όλωνάλως.
Το μέρος του Ουρανού που περικλείει η άλως είναι πάντα ασθενέστερα φωτιζόμενο σε σχέση με την υπόλοιπη έκταση. Στη περίπτωση της ακτίνας των 46° οι παραπάνω χρωματισμοί είναι έντονα ευδιάκριτοι. Αλλά συνήθως η Άλωςάλως αυτή δεν διακρίνεται ολόκληρη, αλλάπαρά μόνο μέρος αυτήςτης πάνω από τον ορίζοντα. Σε σπάνια περίπτωση απέχει 90°, τότε παρατηρούνται δύο τόξα.
Ανάλογα όμως της θέσης όμωςτου που βρίσκεται ο ΉλιοςΉλιου ή ητης ΣελήνηΣελήνης, το φαινόμενο της άλω μπορεί να συνοδεύεται και με άλλα συναφή φαινόμενα όπως: στήλες, φωτεινός σταυρός, περιζενιθιακό τόξο κ.ά.
Στη Μετεωρολογία η μεν άλωάλως η ηλιακή συμβολίζεται με κύκλο στον οποίο φέρεται κάθετος και οριζόντια διάμετρος ως σταυρός, ενώ η σεληνιακή άλως με άνω ημικύκλιο με οριζόντια διάμετρο και κάθετη ακτίνα (δηλαδή το μισό του συμβόλου της ηλιακής).
Γενικά το φαινόμενο αυτό ανήκει στι «υφεσιακές» καταστάσεις δηλαδή όταν ακολουθεί [[Ύφεση (μετεωρολογία)]] χωρίς αυτό όμως να αποτελεί και ασφαλές προγνωστικό κριτήριο καιρού, παρότι συνήθως το ακολουθούν θύελλες.
Στα γεωγραφικά πλάτη, όπως της Ελλάδας, το φαινόμενο αυτό μάλλον κρίνεται ασύνηθες αλλά όχι και σπάνιο ιδίως το θέροςκαλοκαίρι και το μήνα Φεβρουάριο.
