Θεόδωρος Ζιάκας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
από το άρθρο Μαυρονόρος Γρεβενών. Χρειάζεται πολύ δουλειά για να συμμορφωθεί
 
κι αυτό από το άρθρο για το Μαυρονόρος
Γραμμή 1:
{{επιμέλεια}}
{{άποψη}}
 
==Παράδοση==
 
<p>Στη μάχη του Σπηλαίου Γρεβενών, αμέσως μετά τη μάχη στο σημερινό Καρπερό Γρεβενών, το Μάϊο του 1854, ο Θεόδωρος Ζιάκας αντιμετώπισε από τις 28 Μαϊου-1 Ιουνίου το 1854, με 300 άνδρες, 12.000 Τουρκαλβανούς με επικεφαλής τον Αβδή Πασά. Στην ιστορική αυτή μάχη, οι απώλειες των Τουρκαλβανών ήταν εκατοντάδες, ενώ αντίθετα εκείνες των Ελλήνων ελάχιστες. Για τη μάχη αυτή η λαϊκή μούσα έγραψε:</p>
 
[[Αρχείο:Σπήλαιο Γρεβενών.jpg|thumbnail|right|150px|Σπήλαιο Γρεβενών, τοποθεσία της μάχης]]
 
{{απόσπασμα|
Εσείς βουνά των Γρεβενών και πεύκα του Μετσόβου, <br />
λίγο για χαμηλώσετε μιας τουφεκούλας τόπο, <br />
για να φανούν τα Γρεβενά κι αυτό το Μέγα Σπήλιο, <br />
που πολεμούν οι Έλληνες με του Αβδή τ’ ασκέρι. <br />
Τρεις μέρες κάνουν πόλεμο, τρεις μέρες και τρεις νύχτες, <br />
χωρίς νερό, χωρίς ψωμί, χωρίς κάνα μαντάτο. <br />
Πέφτουν τα βόλια σαν βροχή, τα τόπια σαν χαλάζι <br />
κι αυτά τα λιανοντούφεκα σαν την ψιλή βροχούλα. <br />
Κι’ Αβδή πασάς εφώναξε, Αβδή πασάς φωνάζει. <br />
- Ζιάκα πάψε τον πόλεμο, πάψε και το ντουφέκι <br />
να κατακάτσ’ ου κουρνιαχτός, να σηκωθεί αντάρα, <br />
να βρούνε οι μάνες τα παιδιά και τα παιδιά τις μάνες <br />
να βρει κι η χήρα τον υγιό, π’ άλλον υγιό δεν έχει, <br />
να μετρηθούμε κι εμείς να δούμε πόσοι λείπουν. <br />
Μετριούνται οι Τούρκοι τρεις φορές και λείπουν τρεις χιλιάδες, <br />
μετριούνται τα Ελληνόπουλα και λείπουν τρεις λεβέντες.
}}
 
<p>Στη μάχη αυτή ο Θεόδωρος Ζιάκας αντιστάθηκε λυσσαλέα, στους πολύ περισσότερους πολεμιστές του εχθρού για πολλές μέρες. Όταν τα πολεμοφόδια τελείωσαν, έδωσε εντολή ν' αδειάσουν τα βαρέλια του κρασιού που υπήρχαν στο χωριό, όπου υπήρχαν σημαντικές καλλιέργειες αμπελιών, να τα γεμίσουν με πέτρες και να τ' αφήσουν από ψηλά να κατρακυλήσουν προς τη μεριά των εχθρών. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να σκοτωθούν πολλοί απ' αυτούς.
 
Συνέχισε να πολεμά μέχρις εσχάτων, όμως όταν η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, αποδέχτηκε τη μεσολάβηση των ξένων διπλωματών, και κατόρθωσε να μεταφέρει 1.000 γυναικόπαιδα, σώα και αβλαβή στην ελεύθερη Ελλάδα (Λαμία). Για τον απαράμιλλο ηρωϊσμό του, η αξεπέραστη ελληνική λαϊκή μούσα έγραψε τo παρακάτω άσμα:</p>
 
{{απόσπασμα|
Εσείς βουνά των Γρεβενών και πεύκα του Μετσόβου,</br>
λίγο για χαμηλώσετε, κάνα ντουφέκι τόπο,</br>
για να φανεί απ’ το Ζυγό το παινεμένο Σπήλιο,,</br>
να δούμε το Ζιακόπουλο πως πολεμάει τους Τούρκους.,</br>
- Βάστα καημένε Θόδωρε, βαστάξου στο ντουφέκι,,</br>
μη σε φοβίζουν Θόδωρε τ’ Αβδή πασά τα τόπια.,</br>
- Πως να βαστάξω βρε παιδιά και πως να πολεμήσω,,</br>
μπαρούτ’ δεν έχω ούτε σπυρί, δεν μου μειν’ ένα βόλι,</br>
και χίλια γυναικόπαιδα κρεμιούνται στο λαιμό μου.,</br>
Άντε παιδιά να φύγουμε να πάμε στ’ Καλαμπάκα,</br>
να βρούμε τους συντρόφους μας κι αυτόν τον Χατζή-Πέτρο.,</br>
- Ζιάκα μ’ πως και το’ παθες, Ζιάκα μ’ πως εστάθης,,</br>
πως άφησες τις εκκλησιές κι αυτό το μοναστήρι;,</br>
- Κάλλιο ν’ αφήσω τσ’ εκκλησιές κι αυτό το μοναστήρι,,</br>
παρά ν’ αφήσω στη σκλαβιά χίλια γυναικοπαίδια...,</br>
}}
 
Απόσπασμα από το βιβλίο του ΚΩΣΤΑ ΚΡΥΣΤΑΛΛΗ: "ΑΛΛΑ ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ: ΟΙ Ζ Α Κ Α Ι Ο Ι"