Απόλυση (λειτουργική): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ -συνδ στην αγγλόγλωσση Βικιπαίδεια
Γραμμή 1:
'''Απόλυση''' στη λειτουργική ονομάζεται το τελευταίο μέρος της θρησκευτικής ιεροτελεστίας, που επισημαίνεται η λήξη, οπότε και απολύονται οι πιστοί εκ του Ιερού Ναού.
 
Απολύσεις έχουν ο [[Όρθρος]], η [[Θεία Λειτουργία]], ο [[Εσπερινός]] καθώς και τα [[Μυστήρια]]. Επίσης απολυσηαπόλυση (όπως και έναρξη) έχει κάθε εκκλησιαστική ακολουθία, Μεσονυκτικό, Απόδειπνο, Ώρες κ.λπ..
 
Η απόλυση της Θείας Λειτουργίας αρχίζει από του σημείου που ο λειτουργός ευλογεί τους πιστούς δια της ευχής «''Σώσον ο Θεός τον λαόν Σου κτλ.''» μέχρι του «''Δι΄ ευχών των Αγίων Πατέρων κτλ.''» αντί του οποίου όμως κατά τις Λειτουργίες από της Ανάστασης μέχρι της Αναλήψεως ψάλλεται το «''Χριστός ανέστη''».<br>
Γραμμή 8:
Υπάρχουν δυο είδη απολύσεων, η μικρή και η μεγάλη. Επίσης σε κάθε ευχή της απολύσεως προστίθεται το όνομα του αγίου της ημέρας ή το χαρακτηριστικό της δεσποτικής εορτής που επιτελείται. Οδηγίες για το πότε χρησιμοποιείται η μεγάλη ή η μικρή απόλυση, καθώς και για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των εορτών που προστίθενται υπάρχουν στο [[Τυπικό της Εκκλησίας]].
 
Στο [[καθολικισμός|καθολικό]] τυπικό η [[λατινική γλώσσα|λατινική]] λειτουργία τελειώνει με τη φράση του ιερέα [[:en:Ite missa est|Ite, missa est]], που σημαίνει «πηγαίνετε, αυτή είναι η απόλυση».
 
==Σημειώσεις==