Μεσοπόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ξεκίνημα από την αρχή |
→Διεθνείς σχέσεις: Κοινωνία των Εθνών |
||
Γραμμή 12:
Η απόφαση των Βρετανών και των Αμερικανών να απαιτήσουν την εξόφληση των χρεών από τη Γαλλία, οδήγησε την τελευταία να σκληρύνει τη στάση της απέναντι στο ζήτημα των επανορθώσεων. Έτσι, κατέλαβε τη γερμανική περιοχή του [[Ρουρ]] για εκμετάλλευση των ορυχείων της. Αυτή η κίνηση εκβιασμού ανάγκασε τη Γερμανία να ξαναρχίσει την αποπληρωμή επανορθώσεων, τις οποίες είχε διακόψει.<ref>Berstein-Milza, σ. 44.</ref> Η επίλυση του ζητήματος των πολεμικών επανορθώσεων ήταν ένα μέτρο που θα βοηθούσε τη Γερμανία να ορθοποδήσει και να αναπτύξει την οικονομία της.<ref>Κολιόπουλος, σ. 329.</ref> Από το 1922, ο [[πληθωρισμός]] χτύπησε τη γερμανική οικονομία και κλόνισε τους πολιτικούς θεσμούς.<ref>Κολιόπουλος, σ. 329.</ref> Η μετέπειτα γαλλική εκτίμηση ότι η δυναμική αναμέτρηση με τη Γερμανία δεν θα ήταν ωφέλιμη, οδήγησε σε μια νέα προσέγγιση. Το πρόβλημα των επανορθώσεων επιλύθηκε κατά ένα μέρος, με το [[σχέδιο Ντωζ]] του 1924 και τη [[συμφωνία του Λοκάρνο]] που ακολούθησε, που διευκόλυναν τη Γερμανία να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που της είχαν επιβληθεί.<ref>Κολιόπουλος, σ. 330.</ref> Η ανάγκη της Γερμανίας να καταβάλει τις επανορθώσεις έκανε ευπρόσδεκτες τις αμερικανικές επενδύσεις σε αυτήν, δημιουργώντας μια ανακύκλωση κεφαλαίων, που τα οδηγούσε ως επανορθώσεις σε κράτη που με αυτά αποπλήρωναν τα δικά τους πολεμικά χρέη. Η διακοπή αυτού του κύκλου επέφερε την πτώση ολόκληρου του οικονομικού συστήματος μετά το μεγάλο αμερικανικό κραχ.<ref>Berstein-Milza, σ. 45.</ref>
== Κοινωνία των Εθνών ==
Οι δυνάμεις του 20ου αιώνα συγκρότησαν ένα διεθνές όργανο που υποτίθεται ότι θα προστάτευε την ειρήνη μέσω των διαπραγματεύσεων. Η [[Κοινωνία των Εθνών]] ήταν ένα συλλογικό όργανο που συγκροτήθηκε με την προτροπή του Πρόεδρου των ΗΠΑ, [[Γούντροου Ουίλσον]]. Σκοπός της ήταν η επίλυση των διαφορών μεταξύ των κρατών χωρίς την προσφυγή στη βία. Ωστόσο από την έναρξή της δέχτηκε σοβαρό πλήγμα από την άρνηση των ΗΠΑ να γίνουν μέλος της, συνεπώς με απούσα τη μεγαλύτερη εκ των ηγετικών δυνάμεων η Κοινωνία των Εθνών δεν είχε πραγματική δύναμη για επιβολή των αποφάσεών της.
Η Κοινωνία των Εθνών δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει στο ζήτημα των αποικιών της Γερμανίας, υποκύπτοντας στις διαθέσεις των νικητών.<ref>Κολιόπουλος, σ. 331.</ref> Ήταν αδύναμη, εξαιτίας της διαφορετικής ερμηνείας των αρμοδιοτήτων και υποχρεώσεών της, που έδιναν οι μεγάλες δυνάμεις, και εξέφραζαν τις επιδιώξεις τους. Γι’ αυτό και ενώ μπόρεσε να λύσει διαφορές μεταξύ μικρών κρατών, ήταν αδύναμη να επιβάλλει λύσεις σε ζητήματα μεταξύ ισχυρών και ανίσχυρων κρατών.<ref>Κολιόπουλος, σσ. 332-333.</ref> Ενώ οι ιδεαλιστές υποστηρικτές της προσέβλεπαν σε αυτή μια νέα ηθική και έννομη τάξη μεταξύ των κρατών, ρεαλιστές όπως οι Γάλλοι την έβλεπαν μόνο ως μέσο καταπολέμησης του αναθεωρητισμού.<ref>Mazower, σ. 75.</ref>
==Παραπομπές==
| |||