Συγκολλητική γλώσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

}}</ref> Προήλθε από το [[Λατινική γλώσσα|Λατινικό]] ρήμα ''agglutinare,'' που σημαίνει "κολλάω μαζί."<ref>Approaches to Language Typology, Masayoshi Shibatani, Theodora Bynon, 1999, Oxford University Press, isbn:0198238665</ref>

 

 

Οι συνθετικές γλώσσες που δεν είναι συγκολλητικές αποκαλούνται ''συγχωνευτικές γλώσσες''. Αυτές μερικές φορές συνδυάζουν προσφύματα με την "χώνευσή" τους μαζί, συχνά αλλάζοντάς τα δραστικά κατά την διαδικασία, και ενώνοντας πολλά νοήματα σε ένα πρόσφυμα (για παράδειγμα, στην [[Ισπανική γλώσσα|Ισπανική]] η λέξη '''comí''' [''εγώ έφαγα''], το επίθημα -'''í''' μεταφέρει τα νοήματα της οριστικής πτώσης, της ενεργητικής φωνής, του παρελθόντος χρόνου, του πρώτου προσώπου ενικού του υποκειμένου και του συντελεσμένου της ενέργειας.