Πλανητικό νεφέλωμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
αστρονική ορολογία
 
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ +
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:NGC 7293.jpg|thumb|250px|Το [[νεφέλωμα της Έλικας]] είναι το λαμπρότερο πλανητικό νεφέλωμα στον γήινο ουρανό]]
Ένας '''πλανητικό νεφέλωμα''' είναι ένα [[νεφέλωμα εκπομπής]] που αποτελείται από ένα επεκτεινόμενο κέλυφος [[ιόν|ιονισμένου αερίου]] που αποβάλλεται κατά τη διάρκεια της φάσης του [[ασύμπτωτος κλάδος|ασύμπτωτου κλάδου των γιγάντων]] κάποιων συγκεκριμένων άστρων στο τέλος της ζωής τους.<ref name="Frankowskietal2009">{{harvnb|Frankowski|Soker|2009|pp=654&ndash;8}}</ref> Αυτό το όνομα πορέρχεται από την πρώτη ανκάλυψή τους στον 18ο αιώνα<ref name=KwokJun2005>{{harvnb|Kwok|2005|pp=271&ndash;8}}</ref> εξαιτίας της ομοιότητάς τους με τους γίγαντες αερίων όταν φαίνοντας από μικρά [[οπτικό τηλεσκόπιο|οπτικά τηλσκόπιατηλεσκόπια]], αλλά στην πραγματικότητα δεν έχουν καποία σχέση με τους πλανήτες του [[ηλιακό σύστημα|ηλιακού συστήματος]].<ref name="hubbleSite1997">{{harvnb|Hubblesite.org|1997}}</ref> Είναι ένα σχετικά βραχύβιο φαινόμενο, που διαρκεί λίγες δεκάδες χιλιάδες χρόνια, σε σύγκριση με την τυπική διάρκεια ζωής ενός αστέρα, που φτάνει τα δισεκταομμύρια έτη.
 
Στο τέλος της ζωής του άστρου, κατα τη διάρκεια της φάσης του [[ερυθρός γίγαντας|ερυθρού γίγαντα]], τα εξώτερα στρώματαστρώματά ενός αστέρατου απομακρύνονται μέσω παλμικών ταλαντώσεων και ισχυρού [[αστρικός άνεμος|αστρικού ανέμου]]. Χωρίς αυτά τα αδιαφανή στρώματα, ο καυτός, φωτεινός πυρήνας εκπέμπει [[υπεριώδης ακτινοβολία|υπεριώδη ακτινοβολία]] που ιονίζει <ref name="Frankowskietal2009" /> τα αποβεβλημένα εξωτερικά στρώματα του αστέρα. Αυτό το ιονισμένο κέλυφος αερίων ακτινοβολεί σαν πλανητικό [[νεφέλωμα]].
 
Τα πλανητικά νεφελώματα μπορεί να παίζουν ένα κρίσιμο ρόλο στην [[χημεία|χημική]] εξέλιξη ενός γαλαξία, επιστρέφοντας υλικό στο [[διαστρικό ενδιάμεσο]] που έχει εμπλουτιστεί με βαρύτερα στοιχεία και άλλα προϊόντα [[πυρηνοσύνθεση]]ς (όπως [[άνθρακας]], [[άζωτο]], [[οξυγόνο]] και [[ασβέστιο]]). Σε μακρινότερους γαλαξίες, τα πλανητικά νεφελώματα μπορεί να είναι τα μόνα αντικείμενα που μπορούν να αναλυθούν για να αποφέρουν χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με τις χημικές πυκνότητες.
 
Τα πρόσφατα χρόνια, το [[διαστημικό τηλεσκόπιο Χαμπλ]] έχει τραβήξει εικόνες που έχουν αποκαλύψει ότι πολλά πλανητικά νεφελώματσ έχουν ιδιαιτέρως σύνθετες και ποικίλες μορφολογίες. Περίπου το ένα πέμπτο είναι σφαιρικό, αλλά η πλειονότητα δεν είναι σφαιρικά συμμετρικά. Οι μηχανισμοί που παράγουν τέτοια μεγάλη ποικιλία σχημάτων και χαρακτηριστικών δεν έχει κατανοηθεί πλήρως, αλλάίσως οι [[διπλός αστέρας|διπλοί κεντρικοί αστέρες]], οι αστρικοί άνεμοι και τα [[μαγνητικό πεδίο|μαγνητικά πεδία]] μπορεί όλα να παίζουν όλα μαζί κάποιο ρόλο.
 
== Παραπομπές ==
{{reflist}}
 
== Δειτε επίσης ==
{{Πύλη|Αστρονομία|P space.png}}
 
== Πηγές ==