Αντίοχος Δ΄ Επιφανής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 46:
Λίγο μετά την ενθρόνισή του, ο Αντίοχος φρόντισε να τοποθετήσει στην άδεια θέση του Ανώτατου Ιερέα της [[Ιερουσαλήμ]] – την οποία είχε προσαρτήσει στην αυτοκρατορία ο πατέρας του 15 χρόνια πριν περίπου – έναν εξελληνισμένο [[Ιουδαίοι|Ιουδαίο]] ιερέα με το ελληνικό όνομα [[Ιάσων (ιερέας)|Ιάσων]]. Τον αντικατέστησε όμως, το [[172 π.Χ.]] με τον αδερφό του, το [[Μενέλαος (ιερέας)|Μενέλαο]], αφού εκείνος του υποσχέθηκε μεγαλύτερο φόρο. Για να κερδίσουν την υποστήριξη του Αντίοχου, αυτοί οι αντιμαχόμενοι ιερείς εξελλήνισαν εντελώς την Ιερουσαλήμ, η οποία μετονομάστηκε προσωρινά σε '''Αντιόχεια''', προωθώντας τον ελληνικό πολιτισμό και χτίζοντας ένα γυμνάσιο για ολυμπιακά αθλήματα.
Την πολιτική αυτή εξελληνισμού, ο Αντίοχος ακολούθησε και αλλού. Όχι μόνο υπήρξε ευεργέτης πολλών ιερών χώρων αφιερωμένων στους ελληνικούς θεούς κατά μήκος της Ανατολικής [[Μεσόγειος Θάλασσα|Μεσογείου]] – συμπεριλαμβανομένου και του [[Ναός Ολυμπίου Διός|Ναού του Διός]] στην [[Αθήνα]] -, αλλά και προώθησε ενεργά τη λατρεία του εν ζωή ηγεμόνα όπως την ίδρυσε ο πατέρας του, προβάλλοντας τον εαυτό του
Σημαντικά πολιτικά γεγονότα αυτής της περιόδου είναι η επανάσταση στην [[Κιλικία]] το [[171 π.Χ.]] και ο γάμος της προγονής του Αντίοχου, [[Νύσσα του Πόντου|Νύσσας]] με το βασιλιά του [[Πόντος|Πόντου]], το [[Φαρνάκης Α' του Πόντου|Φαρνάκη A']]. Την χρονιά εκείνη οι πόλεις [[Άδανα]] και [[Ταρσός]] μετονομάστηκαν σε ''Αντιόχεια'' και η ορεινή Οινίανδος της Κιλικίας σε ''Επιφάνεια''.
Γραμμή 57:
== Εξέγερση στην Ιερουσαλήμ ==
Κατά τη διάρκεια της απουσίας του Αντίοχου στην Αίγυπτο, η διαμάχη των δύο ιερέων, του Ιάσωνα και του Μενελάου, συνεχιζόταν με αμείωτη ένταση στην Ιερουσαλήμ. Το [[169 π.Χ.]] οι υποστηρικτές του προτού εισήλθαν στην πόλη και θανάτωσαν τους αντιπάλους τους. Ωστόσο, όταν ο Αντίοχος επέστρεψε το [[167 π.Χ.]], λεηλάτησε την πόλη και την ξαναέχτισε
== Θάνατος και Διαδοχή ==
Τους τελευταίους του μήνες ο Αντίοχος τους πέρασε σε μια εκστρατεία κατά της ανερχόμενης αυτοκρατορίας των [[Πάρθοι|Πάρθων]] στα ανατολικά του σύνορα. Κατέβαλε τον Αρμένιο ηγεμόνα Αρταξία Α΄ και επανίδρυσε την πρωτεύουσα της Σωφηνής (νότια Αρμενία) σε [[Επιφάνεια (Αρμενία)|Επιφάνεια]], ενώ στην συνέχεια κατέκτησε την [[Βαβυλωνία]] και το [[Ελάμ]]. Στην συνέχεια μετωνόμασε τα [[Εκβάτανα]] σε Επιφάνεια, καθιστώντας τα ελληνική πόλη. Στο δρόμο αρρώστησε ξαφνικά στην [[Περσία]] και άφησε την τελευταία του πνοή το [[164 π.Χ.]] Η βασιλεία του υπήρξε η τελευταία περίοδος ακμής για το κράτος των Σελευκιδών, μα κατά κάποιο τρόπο ήταν και η αρχή του τέλους της, καθώς μετά το θάνατό του άφησε
Από τη σύζυγό του [[Λαοδίκη Δ' της Συρίας|Λαοδίκη]], που ήταν χήρα του αδερφού και προκατόχου του, είχε επίσης αποκτήσει μια κόρη, τη [[Λαοδίκη Στ' της Συρίας|Λαοδίκη]]. Είχε επίσης έναν νόθο γιο, τον [[Αλέξανδρος Α' Βάλας|Αλέξανδρο Α' Βάλα]] και μια εταίρα, την [[Αντιοχίς (εταίρα)|Αντιοχίδα]].
|