Μαξ Στίρνερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Μαξ Στίρνερ''' ήταν Γερμανός φιλόσοφος (1806-1856). ΑληθινόΤο αληθινό του όνομα: ήταν '''Γιόχαν Κάσπαρ ΣμίντΣμιντ'''.

Σπούδασε [[Φιλοσοφία]], [[Θεολογία]] και κλασική Φιλολογία στο [[Πανεπιστήμιο του Βερολίνου]]. Εκεί υπήρξε μαθητής του [[Χέγκελ]]. Εργάστηκε ως καθηγητής σε Λύκειο αλλά έκανε και άλλες απλές βιοποριστικές εργασίες λόγω οικονομικών προβλημάτων. Φιλοσοφικά επηρεάζεται αλλά και συμμετέχει στο χώρο των νέων εγελιανών (ή εγελιανών της αριστεράς[[αριστερά (πολιτική)|αριστερά]]ς) που προσπάθησαν να δώσουν τη δική τους ερμηνεία για τον άνθρωπο και τον κόσμο, όλοι τους βαθιά επηρεασμένοι από το Χέγκελ. Στην ίδια “φιλοσοφική παρέα” άνηκε ο [[Ένγκελς]], ο [[Μαρξ]], ο [[Μπρούνο Μπάουερ]] και άλλοι.

Ο Μαξ Στίρνερ σε αυτό το βιβλίο οριοθετεί φιλοσοφικά τον Ατομικισμό (ή κατά μεταγενέστερες ερμηνείες τρίτων, τον Αναρχικό Ατομικισμό) βάζοντας στο κέντρο του προβληματισμού του το [[Εγώ]] (το μεμονωμένο Εγώ που είναι η απόλυτη αρχή) το οποίο δεν πρέπει να υπόκειται σε καμιά κοινωνική, κρατική, εθνική, θεολογική, πολιτική αυθεντία-δικαιοδοσία αλλά ακόμα και κανένα ηθικό περιορισμό, παρά μόνο να λειτουργεί εντελώς ανεξάρτητα με σκοπό να ικανοποιήσει τα “μοναδικά” του συμφέροντα. Για τον Στίρνερ εξελικτικά όλες οι “κατασκευασμένες έννοιες” της ανθρώπινης διανόησης όπως για παράδειγμα του “γενικού καλού”, της οικογένειας, της πατρίδας, του Θεού, αυτονομούνται και πετυχαίνουν την αλλοτρίωση του Εγώ οδηγώντας το σε ανώφελες θυσίες και αυτοπεριορισμούς.

Άλλα κεντρικά σημεία στη φιλοσοφία του είναι η άρνηση της έννοιας της Ελευθερίας[[Ελευθερία]]ς, αφού σημαίνει “ελευθερία από κάτι”, με αποτέλεσμα να ανακαλύπτει ο άνθρωπος περισσότερους καταναγκασμούς όσο περισσότερο ελεύθερος νομίζει ότι γίνεται και η περίφημη “Ένωση των Εγωιστών” που είναι -χρησιμοποιώντας καταχρηστικά τον όρο για τον κατεξοχήν αντικοινωνικό φιλόσοφο- η κοινωνική του “πρόταση” σε απάντηση κάθε είδους ομογενοποίησης που φυλακίζει το Εγώ. Η “Ένωση των Εγωιστών” αποτελείται από άτομα που έχουν συνειδητά και ολοκληρωτικά απεγκλωβιστεί από οτιδήποτε δεν εξυπηρετεί τα ατομικά τους συμφέροντα και παράλληλα εντός της “ένωσης” συνεχίζουν να προσπαθούν να καλύψουν τις επιθυμίες τους.

Το βιβλιο "ΟΙΟι ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣλανθασμένες ΑΡΧΕΣαρχές ΤΗΣτης ΠΑΙΔΕΙΑΣπαιδείας μας ΜΑΣ- Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣμοναδικός ΚΑΙκαι ΤΟτο ΔΙΚΟδικό ΤΟΥτου" εκδόθηκε για πρώτη φορά από τις εκδόσεις ΠΟΛΙΤΕΙΑ,Πολιτεία ΑΘΗΝΑστην Αθήνα το 1974, σε μετάφραση και επιμέλεια από την Αλεξάνδρα Παπαθανασοπούλου με αποσπάσματα από τα έργα αυτά. Από το βιβλίο του “Ο Μοναδικός και η Ιδιοκτησία του” κυκλοφορούσε στα ελληνικά από το [[1990]] μία μπροσούρα με αποσπάσματα από αυτό των εκδόσεων “Ελεύθερος Τύπος”. Το [[2002]] κυκλοφορεί από την “έκδοση της Μαρμίτας” και το [[2005]] κυκλοφορεί ξανά από τις εκδόσεις “Θύραθεν” σε μετάφραση του Ζήση Σαρίκα.

*http://www.vrahokipos.net/old/theory/midenismos.htm