Θέογνις ο Μεγαρεύς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Δεν υπάρχει λέξη "Παρόλαυτα" |
||
Γραμμή 96:
{{πολυτονικό|καὶ μετὰ στρεβλοῦ διαστρέψεις}}<br /><br /> ''Με άνθρωπο αθώο θα είσαι αθώος,και εκλεκτός με άνθρωπο εκλεκτό, και με τον φαύλο θα διαστραφείς.''|[[Ψαλμοί|Ψαλμός]] [[:s:Ψαλμοί του Δαυίδ#Ψαλμός ΙΖ'|ΙΖ' 27-28]][[Αρχείο:Index mentioning Nietzsche's first publication - Theognis.png|thumb|left|292px|Η πρώτη δημοσίευση του Νίτσε (1867)]]}}
Η απήχηση των ελεγειών του Θέογνι ήταν τέτοια που έναν αιώνα περίπου μετά το θάνατό του θεωρούνταν ήδη κλασικός<ref>West M.L., Ancient Greek music, Oxford University Press, 1994: [http://books.google.gr/books?id=So-Qpz6WDS4C&lpg=PA25&dq=theognis%20%22classic%22&lr=&as_brr=3&pg=PA25#v=onepage&q=&f=false σ. 25]</ref>, όπως μαρτυρούν οι πολλαπλές παραθέσεις των στίχων του και οι άλλες αναφορές σ'αυτόν κατά τη διάρκεια της ομώνυμης εποχής. Ο [[Ξενοφών|Ξενοφώντας]]<ref>Στοβαίος, ''Ανθολόγιον'' [http://www.archive.org/stream/iannoustovaiouan03stovuoft#page/210/mode/2up 88]</ref> αναφέρει ότι μοναδικό αντικείμενο της ποίησης του ήταν η αρετή και η κακία των ανθρώπων, οπότε το έργο του συνιστούσε διατριβή πάνω στο θέμα. Ο [[Ισοκράτης]]<ref>Προς Νικοκλέα,[http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0143%3Aspeech%3D2%3Asection%3D43 42]</ref> τον συγκαταλέγει μεταξύ του [[Ησίοδος|Ησιόδου]] και του Φωκυλίδη ως «...άριστο σύμβουλο για τον ανθρώπινο βίο.». [[Πλάτων|Πλάτωνας]]<ref>''Μένων'' [http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Plat.+Meno+95d&fromdoc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0177 95d]</ref> και [[Αριστοτέλης]]<ref>''Ηθικά Ευδήμεια'' [http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0049%3Abook%3D7%3Asection%3D1237b 7.1237b]</ref> παραθέτουν στίχους του εν μέσω της ανάπτυξης των φιλοσοφικών τους συλλογισμών. Παράλληλα, είναι γνωστό ότι τα γνωμικά του ποιητή συμπεριλαμβάνονταν στα βασικά βιβλία των νεαρών Αθηναίων την ίδια περίοδο<ref>Cleveland C. D., A compendium of Grecian antiquities, Lippincott, Grambo & Co., 1854 : [http://books.google.gr/books?id=sNwLAAAAYAAJ&dq=theognis%20athenian%20taught&lr=&as_brr=3&pg=PA196#v=onepage&q=&f=false σ. 196]</ref><ref>Wender D.(ed.), Theogony: and , Works and days, Penguin Classics, 1973: [http://books.google.gr/books?id=LY8m6Ofh3IMC&lpg=PA90&dq=boys%20athenian%20school%20theognis&pg=PA90#v=onepage&q=&f=false σ. 90]</ref><ref>Sandys J. E., Sir, ''A history of classical scholarship: From the sixth century B.C. to the end of the Middle Ages'', CUP Archive, 1906 : [http://books.google.gr/books?id=nr88AAAAIAAJ&lpg=PA49&dq=boys%20athenian%20school%20theognis&pg=PA49#v=onepage&q=&f=false σ. 49]</ref>. Στίχοι του έχουν ανευρεθεί σε τέσσερα, πιθανώς έξι, αθηναϊκά αγγεία - δηλαδή σε περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο ποιητή - ενώ ένα από αυτά, που χρονολογείται στο μέσο του 6ου αιώνα π.Χ, επαινεί την ομορφιά του<ref>Neer R.T., ''Style and politics in Athenian vase-painting'', Cambridge University Press, 2002</ref>.
Μια αλυσίδα αναφορών διέσωσε το όνομά του έως την ανάπτυξη της [[τυπογραφία]]ς. Ο ιστορικός [[Αμμιανός Μαρκελλίνος]] (~330-μετά το 391 μ.Χ.) αναφέρεται σε αυτόν ως "ο παλιός και σοφός ποιητής". Ο αυτοκράτορας [[Ιουλιανός]]<ref>Κατά των Γαλιλαίων [http://www.archive.org/stream/workswithenglish03juliuoft#page/382/mode/2up 224 C]</ref>, στην απολογία του υπέρ της πολυθεϊστικής θρησκείας διερωτάται αν ''«..ο σοφώτατος Σολομώντας είναι ίσος του Φωκυλίδη, του Θέογνι ή του Ισοκράτη.»''. Παρά την ερωτική του ζωή, ο ποιητής παρατίθεται και από τον Κλήμη Αλεξανδρείας<ref>Στρωματείς, [http://www.archive.org/stream/clementisalexan01dindgoog#page/n51/mode/1up 5.8]</ref>, ο οποίος παραλληλίζει τους στίχους 35-36 με τον Ψαλμό 17. Η συγκεκριμένη παραίνεση, μαζί με άλλα σημεία που άπτονται θεμάτων ηθικής ήταν ιδιαίτερα προσφιλής στους Χριστιανούς συγγραφείς, συμπεριλαμβανομένων μορφών όπως ο [[Γρηγόριος Ναζιανζηνός|Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός]] (329 - 389 μ.Χ). Ο τελευταίος, παραθέτει τους στίχους 643-644<ref>White C., ''Christian Friendship in the Fourth Century'', Cambridge University Press, 2002: [http://books.google.gr/books?id=-pDT7N9Uix4C&lpg=PA71&ots=vzMsj01obB&dq=Theognis%20gregory&pg=PA71#v=onepage&q=&f=false σ. 71]</ref><ref>Επιστολή ΙΓ', [http://www.archive.org/stream/patrologiaecursu37mignuoft#page/n27/mode/2up {{πολυτονικό|Ἂμφιλοχίῳ}}]</ref>, επιδοκιμάζοντας τη θέση του ποιητή υπέρ της φιλίας η οποία στηρίζεται στις πράξεις αντί για τη διασκέδαση. Η προαναφερθείσα παράθεσή του από τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη ως πηγή ηθικής διδασκαλίας έχει υποστηριχθεί ότι αποτέλεσε την αιτία που το έργο του διεσώθη στη βυζαντινή εποχή<ref>Easterling E., Knox B.M.W., Greek literature, Cambridge University Press, 1985 : [http://books.google.com/books?id=Cg8SOYw9GLAC&lpg=PA158&ots=rFWlveJD_s&dq=theognis%20%22byzantine%20era%22&pg=PA158#v=onepage&q=&f=false σ.158]</ref>.
| |||