Βουθρωτό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''Βουθρωτό''' (''[[Αλβανικά]]: Butrint ή Butrinti, Αρχαία Ελληνικά: Βουθρωτόν, Λατινικά: Buthrotum'') είναι αρχαιολογικός χώρος και αρχαία ελληνική πόλη στην [[Αλβανία]], περίπου 20 χιλιόμετρα νότια από τους [[Άγιοι Σαράντα|Αγίους Σαράντα]] σε ένα λόφο με θέα το κανάλι Βιβάρι. Κατοικημένo από τα προϊστορικά χρόνια, το Βουθρωτό υπήρξε έδρα Ελληνικής αποικίας, αργότερα Ρωμαϊκής, και επίσης χριστιανικής επισκοπής. Μετά από μια περίοδο υπό βυζαντινή διοίκηση και σύντομη κατοχή από τους [[Βενετοί|Βενετούς]], η πόλη εγκαταλείφθηκε στα τέλη του Μεσαίωνα λόγω χαμηλού και υγρού εδάφους. Ο σημερινός αρχαιολογικός χώρος αποτελεί τόπο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της [[ΟΥΝΕΣΚΟ]].<ref name="test">[http://butrint.org/index.php Βουθρωτό Εθνικό Πάρκο]</ref>

Η πόλη μνημονεύεται κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους όταν ενεπλάκη στους εμφυλίους πολέμους της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αυτοκρατορίας]] μεταξύ [[Ιούλιος Καίσαρας|Καίσαρος]] και [[Πομπήιος|Πομπηίου]]. Αργότερα αναφέρεται το Βουθρωτό επί αυτοκράτορος [[Δέκιος|Δεκίου]], επί του οποίου εμαρτύρησε εκεί ο Άγιος Θερίνος. Μνημονεύεται ως έδρα επισκόπου το 458 και το 535 μΧ. Το Β. ήταν μία από τις 12 πόλεις που αποτελούσαν την επαρχία της παλαιάς Ηπείρου. Ως σημαντικό φρούριο μνημονεύεται συχνά στους μεσαίους χρόνους. Μετά την [[άλωση της Κωνσταντινούπολης]] από τους [[Φράγκοι|Φράγκους]] το Βουθρωτό υπόκειται στον [[Δεσποτάτο της Ηπείρου|Δεσπότη της Ηπείρου]]. Την εποχή εκείνη μεταβιβάζεται ή καταλαμβάνεται από διάφορες δυτικές δυνάμεις ([[Σικελία]], [[Ναβάρρα]], [[Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας|Βενετία]] κλπ). Τους διαφορουςδιάφορους κατακτητές ή διεκδικητές ενδιέφερε κυρίως το φρούριο που προσέφερε ασφάλεια στην γειτονική Κέρκυρα, και τα πλούσια [[Ιχθυοτροφείο|ιχθυοτροφεία]] που προσέφεραν εισόδημα. Κατά τον 15ο αι. η πόλη εγκαταλείφθηκε και διατηρήθηκε μόνο το φρούριο και τα ιχθυοτροφεία που συχνά προσβάλλονταν από τους Τούρκους. Από το [[1925]] ιταλική αρχαιολογική αποστολή άρχισε ανασκαφές που έφεραν στο φώςφως σημαντικά ευρήματα προϊστορικών, ελληνικών, ρωμαϊκών και βυζαντινών χρόνων<ref>Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια "Πυρσός", 1928, τομ. Ε', σελ. 604,605.</ref>.<br /><br />

Το 1797 το Βουθρωτό τέθηκε υπό γαλλικό έλεγχο όταν παραχωρήθηκε στη [[Βενετία|Βενετία]] από τον Ναπολέοντα ως μέρος της συνθήκης του Κάμπο Φόρμιο. Το 1799 ο Οθωμανικώς και τοπικός κυβερνήτης [[Αλή Πασάς|Αλή Πασά]] του Τεπελένι κατέκτησε την πόλη, η οποία έγινε μέρος της αυτοκρατορίας μέχρι την ανεξαρτησίας της Αλβανίας το 1912. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η θέση της αρχικής πόλης είχε παραμείνει αχρησιμοποίητη για αιώνες και ήταν περιτριγυρισμένη από βάλτους.