Ινδοϊσλαμική αρχιτεκτονική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι Γκχουρίντες ([[Περσικά]]: سلسله غوریان‎ - αυτοπροσδιορίζονταν ως ''Σχανσαμπάνι'' - Shansabānī) ήταν μια μεσαιωνική μουσουλμανική δυναστεία με Περσική καταγωγή οι οποίοι κυβέρνησαν τον 12ο και 13ο αιώνα την αρχαία περιοχή ''Κχορασάν'' (συμπεριελάμβανε σημερινές περιοχές όπως: [[Ιράν]], [[Αφγανιστάν]], [[Τουρκμενιστάν]], [[Ουζμπεκιστάν]] και [[Τατζικιστάν]] και την [[Ινδία]] <ref name="EI">{{Cite book |url=http://books.google.com/books?id=cJQ3AAAAIAAJ&printsec=frontcover#v=onepage&q&f=false |title="Khurasan", The Encyclopaedia of Islam, page 55. |quote=''In pre-Islamic and early Islamic times, the term “Khurassan” frequently had a much wider denotation, covering also parts of what are now Soviet Central Asia and Afghanistan; early Islamic usage often regarded everywhere east of western Persia, sc. Djibal or what was subsequently termed 'Irak 'Adjami, as being included in a vast and ill-defined region of Khurasan, which might even extend to the Indus Valley and Sind.''|publisher=Brill |date=|accessdate=2010-10-22}}</ref><ref name="Britannica">{{cite web |url=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/316850/Khorasan |title=Khorasan |quote=''historical region and realm comprising a vast territory now lying in northeastern Iran, southern Turkmenistan, and northern Afghanistan. The historical region extended, along the north, from the Amu Darya (Oxus River) westward to the Caspian Sea and, along the south, from the fringes of the central Iranian deserts eastward to the mountains of central Afghanistan. Arab geographers even spoke of its extending to the boundaries of India.''|publisher=Encyclopædia Britannica Online |date=|accessdate=2010-10-21}}</ref>). Οι Γκχουρίντες ήταν η πρώτη δυναστεία ή οποία κατέλαβε αρκετά μεγάλο μέρος της Ινδίας και ξεκίνησε μια μίξη αρχιτεκτονικής με στοιχεία Ισλαμικά και Ινδουιστικά (Ινδικά).

 

Το συγκρότημα Κιούτμπ και ο Κιούτμπ Μιναρές (σήμερα σήμα κατατεθέν του Νέου Δελχί) ξεκίνησε να χτίζεται το 1192 στο [[Νέο Δελχί]] από τον βασιλιά της Βορειοδυτικής Ινδίας Κιουτμπ-ουντ-ντίν Αϊμπάκ ([[Αραβικά]]: قطب الدين أيبك‎, [[Περσικά]]: قطب الدین ایبک‎ - μεταφράζεται το όνομά του ως "Άξονας της πίστης"). Ο Κιουτμπ-ουντ-ντίν Αϊμπάκ είχε γεννηθεί στην σημερινή περιοχή του Αφγανιστάν και είχε καταγωγή από [[Τουρκικά φύλα|Τουρκικό φύλο]]. Η ανοικοδόμηση του Κιούτμπ Μιναρές ξεκίνησε το 1202 από τον Κιουτμπ-ουντ-ντίν Αϊμπάκ και ολοκληρώθηκε από τον διάδοχό του. Το μέγεθος του μιναρέ (72,5μ ύψος με διάμετρο στη βάση 14,32μ και στην κορυφή 2,75μ) έγινε με σκοπό να αναδειχτεί η δύναμη και η δόξα των νέων μουσουλμάνων κατακτητών. Για την ανοικοδόμηση χρησιμοποιήθηκε οικοδομικό υλικό από Ινδουιστικούς και [[Τζαϊνισμός|Τζαϊνιστικούς]] ναούς, οι οποίοι καταστράφηκαν.<ref name="unesco_qutb">{{cite web | url=http://whc.unesco.org/en/list/233 | title=Qutb Minar and its Monuments, Delhi | accessdate=2012-04-07 | publisher=ιστοσελίδα UNESCO}}</ref><ref name="india_gov_qutub_minar">{{cite web | url=http://india.gov.in/knowindia/culture_heritage.php?id=59 | title=Qutub Minar | accessdate=2012-04-07 | date=2011-01-20 | publisher=india.gov.in - National Portal of India}}</ref> Ο Ιλτουτμίς (r. 1211–1236 - Shams-ud-din Iltutmish στη γλώσσα Ουρντού: شمس الدین التتمش), ο τρίτος άρχοντας του Νέου Δελχί, έκανε επέκταση του ισλαμικού Τεμένους Κιουβάτ-ουλ-ισλμάν και του Κιούμπ Μιναρέ.<ref name="delhi_gate_qutab_minar_complex">{{cite web | url=http://www.delhigate.com/qt_index.htm | title=Qutab Minar Complex | accessdate=2012-04-07 | publisher=delhigate.com}}</ref>