Συρία-Παλαιστίνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η επαρχία της '''Συρίας–Παλαιστίνης''' δημιουργήθηκε από τον [[Αδριανός|Αδριανό]] ύστερα από το τέλος του [[Τρίτος Ιουδαϊκός Πόλεμος|Τρίτου Ιουδαϊκού πολέμου]]([[135]]) <ref>Ιστορία του Ελληνικού Έθνους ''Τομ.ΣΤ Ελληνισμός και Ρώμη. Ο ελληνισμός κατά τηντη ρωμαιοκρατία. Ο ελληνισμός κατά περιοχές. Συρία. Η ρωμαϊκή διακυβέρνηση. Η ειρήνευση της ιουδαїκής Παλαιστίνης''.σελ.284 </ref>.

Ύστερα από το [[155]] την διοίκηση ανέλαβε ο Σέξτος Ιούλιος Σεβήρος ομώνυμος γιόςγιος του στρατηγού του Τρίτου Ιουδαϊκού Πολέμου. Εκτός από την θητεία του στην διοίκηση δυο λεγεώνων ο Ιούλιος Σεβήρος δεν είχε άλλη προηγούμενη διοικητική εμπειρία. Γνωρίζουμε επισηςεπίσης ότι ύστερα από την θητεία του στην [[Παλαιστίνη]] συμμετείχε στο επιτελείο του συναυτοκράτορα του [[Μάρκος Αυρήλιος|Μάρκου Αυρήλιου]] [[Λούκιος Βέρος|Λεύκιου Ουήρου]] κατά τον Παρθικό πόλεμο του [[163]]-[[164]] <ref> Smallwood E. Mary.The Jews Under Roman Rule: From Pompey to Diocletian : A Study in Political Relations. APPENDIX A. 1. THE GOVERNORS OF JUDAEA AND SYRIA PALAESTINA AFTER A.D.70 .σελ.551</ref>.

Ο Φλάβιος Βοηθός ήταν ο επόμενος κυβερνήτης της επαρχίας που ονομάζεται ξανά Συρία-Παλαιστινη (κυβερνήτης της γειτονικής επαρχίας της Συρίας είναι από το [[164]] ο Αβίδιος Κάσσιος ο οποίος προσπάθησε αποτυχημένα να σφετεριστεί την αυτοκρατορική εξουσία το [[175]]). Ο Βοηθός ήταν φίλος του γιατρού [[Γαληνός|Γαληνού]] .Ανέλαβε το αξίωμα του κατά την πρώτη επίσκεψη του Γαληνού στην [[Ρώμη]] ([[162]]-[[166]]). Πέθανε κατά τηντη διαρκειαδιάρκεια της θητείας του ύστερα από την επιστροφή του Γαληνού στην Ιταλία ([[168]] ), περίπου το [[171]] <ref> Smallwood E. Mary.The Jews Under Roman Rule: From Pompey to Diocletian : A Study in Political Relations. APPENDIX A. 1. THE GOVERNORS OF JUDAEA AND SYRIA PALAESTINA AFTER A.D.70 .σελ.552</ref>.

Επόμενος διοικητής της Συρίας–Παλαιστίνης ήταν ο Ερούκιος Κλάρος. Ανέλαβε το αξίωμα του μεταξύ του [[170]] (ήταν ύπατος την χρονιά εκείνη) και του θανάτου του Μάρκου Αυρήλιου ([[180]]). Υπάρχει μια επιγραφή από την Έφεσο στην οποία τιμάται η σύζυγος του «''[Ερο]υκίου Κλάρου, υπάτου, [ηγ]εμόνος Ιουδ[αίας] αντιστρατ[ήγο]υαντιστρατήγου του κυρίου Μ. Αυρηλίου Αντωνείνου''», όπου φαίνεται ότι διατηρείται η ανάμνηση του παλιού ονόματος της επαρχίας <ref> Smallwood E. Mary.''The Jews Under Roman Rule: From Pompey to Diocletian : A Study in Political Relations. APPENDIX A. 1. THE GOVERNORS OF JUDAEA AND SYRIA PALAESTINA AFTER A.D.70 .σελ.552''</ref>. Είναι επίσης άγνωστη η σχέση του Ερούκιου Κλάρου με τον ομώνυμο στρατιωτικό που κατέλαβε την [[Σελεύκεια η επί του Τίγρη|Σελεύκεια του Τίγρητος]] κατά την Παρθική εκστρατεία του [[Τραϊανός|Τραϊανού]] ([[115]]-[[117]])<ref>Cassius Dio:'' Roman History.The Text of Cassius Dio on Lacus Curtius .Epitome of Book LXVIII.68.30.2.p419'' </ref>.

Το [[390]] επί της ηγεμονίας του [[Θεοδόσιος Α΄|Μεγάλου Θεοδοσίου]] η επαρχία διαιρέθηκε σε τρείςτρεις μικρότερες . Αυτές ήταν η ''Παλαιστίνη Πρώτη, Palaestina Prima'' (περιλάμβανε την Ιουδαία την Περαία την Σαμάρεια και την μεσογειακή ακτή με έδρα την Καισάρεια), η ''Παλαιστίνη Δευτέρα, Palaestina Secunda'' ( περιλάμβανε την [[Γαλιλαία]] ,το κατώτερο τμήμα της κοιλάδας Ιεζραέλ , την περιοχή ανατολικά της Γαλιλαίας και το δυτικό τμήμα της πρώην Δεκάπολης με έδρα την Σκυθόπολη ) και η ''Παλαιστίνη Τρίτη, Palaestina Tertia ή Παλαιστίνη Σαλουταρία, Palaestina Salutaris '' ( περιλάμβανε τις περιοχές πέρα από το ποταμό [[Ιορδάνης ποταμός|Ιορδάνη]], ανατολικά και νότια με πρωτεύουσα την [[Πέτρα Ιορδανίας|Πέτρα]] στην χώρα των [[Ναβαταίοι|Ναβαταίων]]). Την στρατιωτική ευθύνη της περιοχής την είχε ένας αξιωματούχος που έφερε τον τίτλο του ''δούκα της Παλαιστίνης'' (''dux Palaestinae''). Το [[513]] ο [[Ιουστινιανός Α´|Ιουστινιανός]] αναβάθμισε τις αρμοδιότητες του διοικητή της ''Παλαιστίνης Ι'' έναντι των δυο άλλων συναδέλφων του<ref> Clayton Miles Lehmann University of South Dakota ''PALESTINE. Palestine: Administration. Late Antique Palestine. ''</ref>.