Μολούκες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τα νησίανησιά όταν ανεξαρτητοποιήθηκε η Ινδονησία υπάγονταν σε μία ενιαία επαρχία, την επαρχία Μολούκες. Το 1999 χωρίστηκε σε δύο επάρχιεςεπαρχίες, τις Βόρειες Μολούκες που περιλάμβανε τα νησιά ανάμεσα στο Μοροτάι και τις [[νησιά Σούλα|νήσους Σούλα]], ενώ το [[νησιωτικό τόξο]] από την Μπουρού και το Σεράμ μέχρι το [[Γουέταρ]] παρέμεινε στην επαρχία Μολούκες. Οι βόρειες Μολούκες κατοικούνται κυρίως από μουσουλμάνους και έχουν πρωτεύουσα την [[Τερνάτε]] και οι Μολούκες από χριστιανούς και έχουν πρωτεύουσα την Αμπόν. Το 1999 ξέσκασεξέσπασε θρησκευτική διαμάχη ανάμεσα σε χριστιανούς και μουσουλμάνους η οποία στοίχησεστοίχισε τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους και ώθησε πολλούς στην μετεγκατάσταση. Η διαμάχη έληξε το 2003.

Η γεωλογία των Μολούκων έχει αρκετά κοινή ιστορία, χαρακτηριστικά και διαδικασίες με τη γειτονική περιοχή Νούσα Τενγκάρα ([[Μικρές Σούνδες]]). Η γεωλογία αυτών των περιοχών μελετάται από την αποικιοκρατία όμως ο γεωλογικός σχηματισμός και η εξέλιξη δεν είναι πλήρως κατανοητά και οι θεωρείεςθεωρίες για την εξέλιξη των νήσων έχουν αλλάξει εκτενώς τις πρόσφατες δεκαετίες.<ref name="MONK"/> Οι Μολούκες αποτελούν μία από τις πιο περίπλοκες γεωλογικά περιοχές του κόσμου,<ref name="MONK"/> ως αποτέλεσμα της θέσεις τους στο σημείο επαφής τεσσάρων πλακών και δύο ηπείρων.

Το εμπόρειοεμπόριο μπαχαρικών από τις Μολούκες διεξάγεται τουλάχιστον από τη τρίτη χιλιετία π.Χ., όταν κατασκευάστηκαν πλοία αξιόπλοα για μεγάλα και συχνά ταξίδια. Επίσης, διαδώθηκανδιαδόθηκαν στις Μολούκες η αγγειοπλαστική και γεωργία. Υπάρχουν ενδείξεις ότι το γαρίφαλο χρησιμοποιούταν στην [[Μεσοποταμία]] από το 17ο αιώνα π.Χ. και πως στην 2η χιλιετία π.Χ. στη Μεσόγειο είχε φτάσει και μοσχοκάρυδο. Σημαντικό ήταν το εμπόρειοεμπόριο μπαχαρικών μεταξύ Κίνας και Μολούκων. Οι Μολούκες αναφέρονται σε αρχεία της [[δυναστεία Τανγκ|δυναστείας Τανγκ]]. Το 12ο αιώνα το εμπόρειοεμπόριο μπαχαρικών ελεγχόταν από την [[Ιάβα]] και σταδιακά ο έλεγχος αυτός αυξανόταν τόσο ώστε το 14ο αιώνα οι Κινέζοι να αγόραζουναγοράζουν μπαχαρικά από την Ιάβα και όχι από τις Μολούκες. Το 14ο αιώνα στις Μολούκες διαδώθηκεδιαδόθηκε ο [[Ισλαμισμός]].<ref name="RFEllen2003"/>

Το 1511, οι Πορτογάλοι κατέλαβαν στην [[Μαλάκα]] και η επιρρόηεπιρροή τους ήταν έντονη στην ανατολική Ινδονησία, όπου εισήγαγαν το [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμό]].<ref name="RICKLEFSp26">{{cite book

| last =Ricklefs | first =M.C. | authorlink = | coauthors = | title =A History of Modern Indonesia Since c.1300, 2nd Edition | publisher =MacMillan | year =1991 | location =London | page =26 | url = | doi = | isbn = 0-333-57689-6 }}</ref> Υπολογίζεται ότι μέχρι το 1590 στις Μολούκες ζούσαν 60.000 χριστιανοί.<ref name="Ricklefs05"/> Παρά το γεγονός ότι οι ΠορτογάλλοιΠορτογάλοι ήλεγχανέλεγχαν το μεγαλύτερο μέρος του εμπορείου μπαχαρικών εκμεταλλευόμενοι την αντιπαλότητα των βασιλείωςβασιλείων της Τερνάτε και του Τιντόρε, ενώ εμπόρειοεμπόριο γινόταν και από μουσουλμάνους εμπόρους.<ref name="HistoryFood05">{{cite book|author = J. Pilcher |title = Food In World History |page = 29-31 |publisher = Routledge |year = 2005 |isbn= 9780415311465 |url = http://books.google.gr/books?id=lbEVK2DSu3AC}}</ref> Το 1522 έκτισαν ένα οχυρό στη Τερνάτε, ενώ οι βασιλείς τους Τιντόρε εκμεταλλεύτηκαν το διάπλοδιάπλου της Γης από [[Μαγγελάνος|Μαγγελάνο]] το 1521 ώστε να συμμαχήσουν με τους Ισπανούς, χωρίς σημαντικές επιπτώσεις εκείνη τη περίοδο.<ref name="Ricklefs05">{{cite book|title = A History of Modern Indonesia Since c. 1200 |author = M. Ricklefs |publisher = Stanford University Press |publication =3η |year = 2005 |url = http://books.google.gr/books?id=0GrWCmZoEBMC |isbn = 9780804744805 |pages = 28 }}</ref> Πέρα από τη Τερνάτε και το Τιντόρε, το 16ο αιώνα κεντρικός εμπορικός κόμβος στις Μολούκες ήταν το [[Γκορόνγκ]], νοτιοαναολικάνοτιοανατολικά του Σεράμ, με αποτέλεσμα οι Πορτογάλοι να ονομάσουν τα νησίανησιά των νότιων Μολούκων σύμφωνα με τα ονόματα που τους είχαν οι κάτοικοι του Γκορόνγκ.<ref name="RFEllen2003">{{cite book|title=On the Edge of the Banda Zone: Past and Present in the Social Organization of a Moluccan Trading Network |author = R. F. Ellen |publisher = University of Hawaii Press |year =2003 |pages = 3-5, 71 |isbn = 0824826760 |url = http://books.google.gr/books?id=fZBqty18GK4C}}</ref> Το 1570 οι κάτοικοι της Τερνάτε εξέβαλαν τους ΠορτογάλλουςΠορτογάλους, οι οποίοι άρχισαν να χρησιμοποιούν το νησί Αμπόν για τις συνναλλαγέςσυναλλαγές τους.<ref name="Ricklefs05"/> Το 17ο αιώνα οι τρεις σημαντικοί εμπορικοί σταθμοί στις Μολούκες ήταν τα νησιά [[Τερνάτε]]/[[Τιντόρε]], [[Αμπόν]] και [[νήσοι Μπάντα]], τα οποία ήλεγχανέλεγχαν το εμπόρειοεμπόριο μοσχοκάρυδου και γαρίφαλου και ήταν οι πιλώνεςπυλώνες της αποικρατικήςαποικιοκρατικής οικονομίας της περιοχής.

Η δύναμη των ΠορτογάλλωνΠορτογάλων άρχισε να μειώνεται στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα με αποτέλεσμα για το εμπόρειοεμπόριο μπαχαρικών να ενδιαφερθούν άλλα έθνη, όπως η Μαλαισία, η Ιάβα, η Ισπανία, η Αγγλία και η Ολλανδία.<ref name="HistoryFood05"/> Ενώ η παρουσία Βρετανών και Ισπανών ήταν μικρή, οι Ολλανδοί ήταν οι κύριοι διεκδικητές του εμπορείου. Το πρώτο Ολλανδικό πλοίο έφτασε στην Ινδονησία το 1596 και σύντομα ακολούθησαν και άλλα. Οι Ολλανδοί για να αυξήσουν την επιρροή τους στη περιοχή ίδρυσαν το 1602 την [[Ολλανδική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών|εταιρία Ανατολικών Ινδιών]] που έμεινε γνωστή ως VOC. Ταυτόχρονα αυξήθηκε η παρουσία Ισπανών και Άγγλοι στη περιοχή. To 1605 και 1606 οι Ολλανδοί κατέλαβαν από τους Πορτογάλλους την Τερνάτε και την Αμπόν, ενώ οι Ισπανοί κατελάβανκατέλαβαν το 1606 μετά τη Τερνάτε και το Τιντόρε. Ισπανία ήταν παρούσα στην περιοχή μέχρι το 1663, όταν αποτραβήχτηκε στις [[Φιλιππίνες]].<ref>{{cite book|title = The History of Indonesia |author = Steven Drakeley |publisher = ABC-CLIO |year = 2005 |pages = 26, 27 |isbn = 0313014655 |url = http://books.google.gr/books?id=lLx67Gbe--8C }}</ref> ΗΤο 1609 ιδρύθηκε από τους Ολλανδούς ένα γραφείο Γενικού Κυβερνήτη στην Αμπόν, ο οποίος ελεγχόντανελέγχονταν από ένα συμβούλιο, όμως επειδή η Αμπον ήταν μακριά από τις κύριες εμπορικές διαδρομές. Εκτός από τους Ολλανδούς, για το εμπόρειοεμπόριο μπαχαρικών ενδιαφέρονταν έντονα και οι Άγγλοι, από τη στιγμή που ο [[Φράνσις Ντρέικ]] κατά τη διάρκεια του διάπλου της Γης αγκυροβόλησε στη Τερνάτε το 1578 και γύρισε με ένα μεγάλο φορτίο γαρίφαλων. Οι πρώτες προσπάθειες ενεργούς ανάμειξης των βρετανώνΒρετανών στο εμπόρειοεμπόριο μπαχαρικών ξεκίνησαν το 1591 και το 1604 η (Βρετανική) Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών έφτασε στις Μολούκες και έστησε εμπορικούς σταθμούς, προς δυσαρήστηδυσάρεστη των ΟλλάνδωνΟλλανδών που επιδίωκαν να μονοπολίσουνμονοπωλήσουν στο εμπόρειοεμπόριο μπαχαρικών. Το 1620 οι Άγγλοι με την ανοχή των Ολλανδών έφτιαξαν ένα εμπορικό σταθμό στο Αμπόν το 1620, ο οποίος καταστράφηκε το 1623 στη λεγόμενη «Σφαγή του Αμπόν(ια)», όταν δώδεκα Βρετανοί έμποροι ύστερα από βασανιστήρια ομολόγησαν ότι συνομοτούσανσυνωμοτούσαν εναντίων της VOC.<ref name="Ricklefs05"/> Ανάμεσα στους Ολλανδούς και τους Άγγλους από το 1652 μέχρι το 1672 έγιναν τρεις πόλεμοι, γνωστοί ως Πόλεμοι των Μπαχαρικών. Στο τέλος του δεύτερου οι Βρετανοί αντάλλαξαν ένα νησί που είχαν κατακτήσει με το [[Μανχάταν]].<ref>Steven F. Pedersen, Arlyn M. Myers (2010)