Τιμή (οικονομία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
Νέα σελίδα: Γενικά στην Οικονομία με τον όρο '''τιμή''' ονομάζεται το μέτρο της αξίας ενό...
 
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
 
== Γενικά ==
Στη πράξη η τιμή αποτελεί το χρηματικό ποσό που καταβάλει κάποιος για την απόκτηση μιας μονάδας ενός προϊόντος, π.χ. μιας θερμάστρας, ενός κιλού πορτοκάλια, κ.λπκλπ. Επί του βαθμού της διάθεσης που είναι διατεθειμένοι οι καταναλωτές να καταβάλουν για την απόκτηση ενός προϊόντος, προσδιορίζεται και η αξία του προϊόντος. Συνεπώς η τιμή αντιπροσωπεύει την αξία αυτού στις συναλλαγές.<br />
Γενικά οι τιμές διαδραματίζουν ένα πολύ σπουδαίο ρόλο στην οικονομία. Μάλιστα στο βαθμό που δεν ελέγχονται τεχνικά, (ελεύθερη αγορά), προσφέρουν ένα οικονομικό μηχανισμό δια του οποίου προσφερόμενα αγαθά και υπηρεσίες διανέμονται κατά τέτοιο τρόπο ώστε ένας πολύ μεγ'αροςμεγάλος αριθμός καταναλωτών να μπορούν να τα αποκτήσουν.
 
Επίσης οι τιμές λειτουργούν και ως οικονομικοί δείκτες συστήματος, κυρίως της δύναμης της ζήτησης παντός εμπορεύσιμου αντικειμένου ακόμα και εργασίας. Το σύστημα αυτό είναι περισσότερο γνωστό ως "Μηχανισμός των τιμών" που έχει ως βάση του την αρχή ότι μόνο η ελεύθερη διαμόρφωση αυτών μπορεί να πετύχει την ισορροπία προσφοράς και ζήτησης. Σύμφωνα δε μ΄ αυτόν όταν τα προσφερόμενα αγαθά υπερκαλύπτουν τις ανάγκες των καταναλωτών (υπερ-προσφορά) οι τιμές θ΄ αρχίσουν να υποχωρούν και αντίθετα (υπερ-ζήτηση), όπου η προσφορά είναι πλέον ανεπαρκής ν΄ αυξάνουν.
 
Παρά ταύτα στη πραγματικότητα δεν υφίσταται τελείως ελεύθερος και ανεπηρέαστος μηχανισμός, ανεξάρτητα των όσων υποστηρίζονται θεωρητικά. Ακόμα και στις ελεύθερες οικονομίες της Δύσης, π.χ. στις ΗΠΑ παρατηρούνται πολλές και κάθε μορφής "ατέλειες" λόγω ύπαρξης άλλων παραμέτρων όπως μονοπώλια, τραστ, καρτέλ, κυβερνητικοί παρεμβατισμοί κ.λπκλπ. που ως παρενέργειες μειώνουν την αποτελεσματικότητα των τιμών στη λειτουργία τους ως προσδιοριστικοί παράγοντες της προσφοράς και της ζήτησης.
 
Στη κομουνιστική οικονομική θεώρηση ο μηχανισμός των τιμών προσδιορίζεται από κυβερνητικό όργανο (Αρχή) κυρίως για πολιτικούς και οικονομικούς λόγους που υπηρετούν το σύστημα.
Γραμμή 13:
 
== Αναγκαιότητα τιμών ==
Η κάλυψη των απαιτήσεων της ανθρώπινης ζωής ανέκαθεν απαιτεί μια ποικιλία αγαθών. Το γεγονός αυτό από μόνο του δεν δημιουργεί το πρόβλημα των τιμών, όσο το κάθε τι παράγεται μέσα από την οικογένεια (το νοικοκυριό) π.χ. ενός ανεξάρτητου αγρότη, όπου τα μέλη της οικογένειας εκτελώντας το καθένα διάφορα καθήκοντα παραγωγής (ο ένας για βοσκή ζώων, ο άλλος για ποτίσματα αγρών κ.λπκλπ.) δεν ανταλλάσσουν μεταξύ τους τα παραγόμενα προϊόντα ή υπηρεσίες που προσφέρουν. Παρόμοιο συμβαίνει και σε κλειστές κοινωνίες μοναχών. Ως παράδειγμα επ΄ αυτού οι οικονομολόγοι παρουσιάζουν τον Ροβινσώνα να υπολογίζει τις οριακές αξίες της καρύδας ή των ψαριών χωρίς όμως να έχουν οικονομική έννοια αφού δεν υπάρχει συναλλαγή. Συνεπώς οι τιμές προσδιορίζουν τις αξίες αγαθών που συναλλάσσονται.
 
Σε μια οικονομία αγοράς οι υπολογισμοί των διαφόρων αξιών προκύπτουν από τις συναλλαγές και οι συναλλαγές με τη σειρά τους από την εξειδίκευση. Όταν κάποια άτομα ασχολούνται με την παραγωγή συγκεκριμένου φάσματος αγαθών τότε πρέπει να εμπλακούν άμεσα ή έμμεσα σε κάποιου είδους συναλλαγής προκειμένου ν΄ αποκτήσουν και να καταναλώσουν ένα ευρύτερο φάσμα αγαθών που οι ίδιοι δεν παράγουν. Τότε εξ ανάγκης θα πρέπει ν΄ ασχοληθούν με την αγοραστική δύναμη του δικού τους προϊόντος σε σχέση με άλλα αγαθά. Η εξειδίκευση όμως της παραγωγής μπορεί να προέρχεται από πολλούς παράγοντες όπως φυσικοί πόροι, π.χ. μεταλλοφόρα κοιτάσματα, ο τύπος του εδάφους, η δυνατότητα εκμετάλλευσης ιχθυοτρόφου ποταμού ή λίμνης, η κλιματολογική καταλληλότητα για ορισμένες καλλιέργειες, ή περισσότερο η διαφορετικότητα των επαγγελμάτων. Σε μια δε βιομηχανική κοινωνία, επίσης η εξειδίκευση προκύπτει από τις επενδύσεις σε συγκεκριμένες εγκαταστάσεις, μηχανικό εξοπλισμό όπου και οι απασχολούμενοι εργάτες θεωρούνται ομοίως και αυτοί εξειδικευμένοι. Συνεπώς η αναγκαιότητα της συναλλαγής αρχίζει να εμφανίζεται έντονη για την απόκτηση άλλων αγαθών.