Πολιορκία της Ρόδου (1522): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 67:
Μετά τη Ρόδο, οι Τούρκοι κατάλαβαν και τα υπόλοιπα νησιά που ήταν στην κυριαρχία των Ιπποτών της Ρόδου: Κάλυμνο, Σύμη, Λέρο, Κω, Νίσυρο, Τήλο και Χάλκη.
Ο Σουλεϊμάν ενθαρρυμένος από τη κατοχή αυτής της τόσο σημαντικής ναυτικής βάσης, έφτιαξε μεγάλο στόλο, με σκοπό να εκδιώξει τη Βενετία από την ανατολική Μεσόγειο, έβαλε στόλαρχο τον περίφημο πειρατή [[Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσσα|Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσσα]] και το 1537 ξεκίνησε έναν ακόμα [[Βενετοτουρκικός πόλεμος|βενετοτουρκικό πόλεμο]].
Οι Ιππότες του Αγίου Ιωάννη έφυγαν από το νησί χωρίς να έχουν βρει που θα μεταφέρουν την έδρα του Τάγματος. Έτσι, μια τρικυμία τους έβγαλε στη Κρήτη πρώτα, μετά στα Κύθηρα αλλά η Βενετία δεν ήταν πρόθυμη να τους δώσει καταφύγιο. Φεύγοντας από κει πήγαν στη Νάπολη και από κει στο Βιτέρμπο το 1524 όπου και διαπραγματεύτηκαν με το βασιλιά της Γερμανίας, Κάρολο Ε’ τη παραχώρηση της Μάλτας.
| |||