Αμέσως μετά την ανάρρηση του στον θρόνο, και όταν εξέλιπαν οι όποιες ελπίδες απελευθέρωσης του πατέρα του, σταμάτησε τους θρησκευτικούς διωγμούς κατάεναντίον των χριστιανώνΧριστιανών και σχεδόν τους νομιμοποίησε με διάταγμά του που ίσχυσε μέχρι το [[303]]. Ο Γαλλιηνός επέδειξε ιδιαίτερα χαρίσματα ως λόγιος, φιλόσοφος αλλά και φίλος των απολαύσεων.<ref>Πάπυρος λαρούς</ref>. Είναι χαρακτηριστική η φιλομάθεια του από το γεγονός ότι υπήρξε μαθητής του διάσημου φιλοσόφου της εποχής [[Πλωτίνος|Πλωτίνου]]. Ωστόσο η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία εκείνη την εποχή χρειαζόταν περισσότερο στρατιωτικούς ηγέτες και λιγότερο πνευματικούς ταγούς. Η χαλαρή του βασιλεία επέτρεψε σε τοπικούς στρατιωτικούς να ανακηρύσσονται αυτοκράτορες και να πολεμούν τους Βαρβάρους. Ο Γαλλιηνός επιχείρησε εκστρατεία με σκοπό την εκδίωξη των [[Γότθοι|Γότθων]] από την [[Ιλλυρία]], διαπράττοντας το μοιραίο σφάλμα να αναθέσει την υπατεία σε [[Έρουλοι|Έρουλο]] βασιλιά. Δολοφονήθηκε το [[268]].
