Γαλλιηνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|λεζάντα = ΆγαλμαΠροτομή του Γαλλιηνού

Η ημερομηνία γέννησης του Γαλλιηνού είναι άγνωστη, όμως γνωρίζουμε από τον Έλληνα χρονικογράφο του 6ου αιώνα [[Ιωάννης Μαλάλας|Ιωάννη Μαλάλα]] ότι δολοφονήθηκε σε ηλικία 50 ετών το 268.<ref>It is generally accepted that he was 35 years old when ascended to the throne in 253, see J. Bray (1997), p.16</ref> Ο Γαλλιηνός ήταν γιος του προηγούμενου αυτοκράτορα [[Βαλεριανός|Βαλεριανού]], ο οποίος και τον έχρισε καίσαρα το 253, αναθέτοντας του την αποστολή υπεράσπισης των συνόρων απέναντι κυρίως στα βαρβαρικά φύλα των Γερμανών<ref name="Πάπυρος Λαρούς,">Πάπυρος</ref> Η συγκυρία για την ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν εκείνη την εποχή ήταν εξαιρετικά δυσμενής και καταδείκνυε με σαφή τρόπο την ανάγκη καταμερισμού των εξουσιών, γεγονός που πραγματοποιήθηκε αργότερα με τη συγκρότηση των [[τετραρχία|τετραρχιών]]. Ο Γαλλιηνός κατόρθωσε να πετύχει νίκες εναντίον των Γερμανών και να αποκτήσει την προσωνυμία "Γερμανικός". Επίσης απόκρουσε επιδρομή των [[Αλαμανοί|Αλαμανών]] στην Ιταλία (258). Παντρεύτηκε την [[Κορνέλια Σαλονίνα]], η οποία υπήρξε μητέρα τριών αυτοκρατόρων, δέκα χρόνια περίπου πριν αναρρηθεί στο θρόνο.<ref>J. Bray (1997), pp.49–51</ref> Την ίδια εποχή, από κοινού με τον πατέρα του, υπέγραψαν διάταγμα που κήρυσσε τον πόλεμο στους [[Χριστιανισμός|Χριστιανούς]]. Το 260 ο πατέρας του Βαλεριανός ενεπλάκη σε σκληρές μάχες με τους [[Πέρσες]] και αιχμαλωτίστηκε από τον βασιλιά [[Σαπώρης Α΄ της Περσίας|Σαπώρη Α΄ της Περσίας]], μετά τη μάχη της Έδεσσας. Ο Γαλλιηνός δεν έδειξε ιδιαίτερο ζήλο για την απελευθέρωση του πατέρα του, συνεπικουρούμενος ίσως από το γεγονός ότι με την απώλεια του Βαλεριανού χριζόταν ο ίδιος αυτοκράτορας<ref name="Πάπυρος Λαρούς,">Πάπυρος</ref>..

Αμέσως μετά την ανάρρηση του στον θρόνο σταμάτησε τους θρησκευτικούς διωγμούς εναντίον των Χριστιανών, με διάταγμά του που ίσχυσε μέχρι το [[303]]. Ο Γαλλιηνός ως αυτοκράτορας επέδειξε ιδιαίτερα χαρίσματα ως [[λόγιος]], [[φιλόσοφος]] αλλά και φίλος των απολαύσεων. <ref name="Πάπυρος Λαρούς,">Πάπυρος</ref> Είναι χαρακτηριστική η φιλομάθεια του από το γεγονός ότι υπήρξε μαθητής του διάσημου φιλοσόφου της εποχής [[Πλωτίνος|Πλωτίνου]]. Ωστόσο αν και στην εποχή πριν την ανάρρηση του στο θρόνο κατάφερε σημαντικές νίκες στα μέτωπα στη Γερμανία<ref>A. Watson (1999), p.33</ref><ref>Andreas Alfoldi mentions five in ''The Numbering of the Victories of the Emperor Gallienus and of the Loyalty of his Legions'', ''Numismatic Chronicle'', 1959, reprinted New York, Attic Books, 1977, ISBN 0-915018-28-4.</ref> και οργάνωσε ένα νέο σύστημα οργάνωσης του στρατού στις μεθοριακές ζώνες<ref>Λήμμα [[Αρχαία Ρώμη]]</ref>, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του έδωσε περισσότερο βάρος στις πνευματικές του αναζητήσεις. Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία εκείνη την εποχή χρειαζόταν περισσότερο στρατιωτικούς ηγέτες και λιγότερο πνευματικούς ταγούς. Η χαλαρήβασιλεία του βασιλείαπου επέτρεψεβασίστηκε σεεν τοπικούςπολλοίς στρατιωτικούς ναστις ανακηρύσσονταινίκες αυτοκράτορεςτων στρατηγών του, Βαλλίστα και ναΜακριανό πολεμούνΑ´ τουςκαθώς Βαρβάρους.<refκαι name="Πάπυροςστον Λαρούςηγεμόνα της Παλμύρας Οδαίνθο," αποδυναμώθηκε όταν οι τελευταίοι ανακηρύχθηκαν αυτοκράτορες από τα τοπικά στρατεύματα.<ref>Πάπυροςhttp://asiaminor.ehw.gr/Forms/fLemmaBodyExtended.aspx?lemmaID=3990</ref>.