Ράινχολντ Μέσνερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 45:
Η πρώτη μεγάλη ανάβαση του Μέσνερ στα Ιμαλάια το 1970, στην όψη Ρουπάλ του [[Νάνγκα Παρμπάτ]], αν και στέφθηκε με επιτυχία είχε παράλληλα και τραγική κατάληξη. Μαζί με τον αδελφό του Γκύντερ έφτασαν στην κορυφή, αλλά ο Γκύντερ πέθανε δύο μέρες αργότερα κατά την κατάβαση από την όψη Ντιαμίρ. Ο Ράινχολντ έχασε έξι δάχτυλα του ποδιού του, που υπέστησαν άσχημα [[κρυοπάγημα|κρυοπαγήματα]] και χρειάστηκαν ακρωτηριασμό<ref name="natgeo112006"/>. Σε ό,τι αφορά στον Ράινχολντ, τού ασκήθηκε ιδιαίτερα αυστηρή κριτική για την επιμονή του στην ολοκλήρωση της ανάβασης μαζί με τον λιγότερο έμπειρο Γκύντερ<ref>{{cite web|last=Rhoads |first=Christopher |title=The controversy surrounding Reinhold Messner |work=The Wall Street Journal |date=11 December 2003 |url=http://www.backcountry.net/arch/pct/0312/msg00095.html |accessdate=7 Φεβρουαρίου 2008}}</ref>. Η ταινία του 2010 ''[[Νάνγκα Παρμπάτ (ταινία) (film)|Νάνγκα Παρμπάτ]]'' του [[Γιόζεφ Βιλσμάιερ]] (Joseph Vilsmaier) είναι βασισμένη στην αφήγηση των γεγονότων από τον Ράινχολντ<ref>{{cite news| url=http://www.guardian.co.uk/world/2010/jan/19/nanga-parbat-film-controversy | work=The Guardian | location=London | title=Nanga Parbat film restarts row over Messner brothers' fatal climb | first=Kate | last=Connolly | date=19 January 2010 | accessdate=22 Μαΐου 2010}}</ref>
Παρόλο που ο Μέσνερ και ο [[Πήτερ Χάμπελερ]] (Peter Habeler) ήταν γνωστοί για τις ταχύτατες αναβάσεις τους στις Άλπεις -[[Άιγκερ]] βόρεια όψη, στάνταρ διαδρομή (10 ώρες) και Λε Ντρουάτ (8 ώρες)- η πρώτη του ανάβαση στο [[Γκασερμπρούμ Α΄]] το 1975 από νέα διαδρομή απαίτησε τρεις μέρες. Στη δεκαετία 1970, Μέσνερ αποφάσισε να αντιμετωπίσει την πρόκληση να ανέβει στο Έβερεστ χωρίς βοηθητικό οξυγόνο, λέγοντας ότι είτε θα το έκανε με καθαρό τρόπο ή καθόλου<ref name="Krakauer 153">Krakauer 153</ref>. Το 1978, έφτασε στην κορυφή του Έβερεστ με τον Χάμπελερ<ref name="Krakauer 153"/>. Ήταν η πρώτη φορά που εκτέθηκε κανείς σε τέτοιο υψόμετρο χωρίς βοηθητικό οξυγόνο. Οι Μέσνερ και Χάμπελερ απέδειξαν ότι ήταν δυνατό αυτό που ορισμένοι γιατροί, ειδικοί και ορειβάτες θεωρούσαν ανέφικτο. Επανέλαβε το επίτευγμα από την πλευρά του [[Θιβέτ]] το 1980, κατά την εποχή των μουσώνων. Αυτή ήταν και η πρώτη μοναχική αναρρίχηση του Έβερεστ.
==Επιλεγμένη βιβλιογραφία==
| |||