Μάχη της τάφρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[οι μΟυσουλμάνοι ήταν οι πρώτοι που ένιωσαν πείνα. Οι φωνές διαμαρτυρίες των Υποκριτών πλήθαιναν και ακούγονταν όλο και περισσότερο. Και οι Σύμμαχοι όμως δυσκολεύονταν. Οι Άραβες ποτέ δεν πολιορκούσαν τις πόλεις για πολύ καιρό. Πάντα προτιμούσαν την αιφνιδιαστική εισβολή. Η υπομονή που απαιτεί μια πολιορκία, τους άγχωνε.] Οι προμήθειες τροφής κόντευαν να τελειώσουν, και για τους ‘’Συμμάχους’’. [οι Ιουδαίοι ανέλαβαν δράση. Ο αρχηγός τους ήρθε σε επαφή, με τους πιστούς στους μουσουλμάνους Κουραϊζάχ, για να τους πείσει να προδώσουν τους συμμάχους τους και μετά από πολύ επιμονή κατάφερε να τους πείσει. Συμφώνησαν λοιπόν σε ένα διπλό χτύπημα. Οι ‘’Σύμμαχοι’’ από έξω, οι Ιουδαίοι από μέσα. Οι Κουραϊζάχ, ζήτησαν 10 μέρες προθεσμία για να προετοιμαστούν. Ο Μωάμεθ όμως, με τους κατασκόπους του, έμαθε για τις εξελίξεις αυτές. Ο Μωάμεθ άρχισε και αυτός να χρησιμοποιεί την ίδια τακτική. Ήρθε σε επαφή με τον αρχηγό των Γκατφάν για να τον πείσει να προδώσει τους Κουραϊσίτες και να συμμαχήσει μαζί του. Οι συζητήσεις όμως δεν τελεσφόρησαν.]