Μαρίνος Αντύπας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Bot: Migrating 1 langlinks, now provided by Wikidata on d:Q6764470 |
επέκταση και διόρθωση μερικών ανακριβειών |
||
Γραμμή 1:
[[Εικόνα:Marinos.jpg|thumb|right|200px|Ο Μαρίνος Αντύπας, φωτογραφία του 1901.]]
Ο '''Μαρίνος Αντύπας''' γεννήθηκε στο χωριό [[Φερεντινάτα]] της περιοχής Πυλάρου στην [[Κεφαλονιά]] το [[1872]] από μικροαστούς γονείς. Αποφοίτησε το 1897 από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ήταν υπέρμαχος των λαϊκών ελευθεριών και των φυσικών δικαιωμάτων του ανθρώπου, κυρίως των ανθρώπων του μόχθου. Αγωνίστηκε σ' όλη του τη ζωή για την αφύπνιση του λαού, και μάλιστα των αγροτικών και εργατικών τάξεων. Δολοφονήθηκε από άνθρωπο των μεγαλοκτηματιών του θεσσαλικού κάμπου, στις [[8 Μαρτίου]] [[1907]] στον [[Πυργετός Λάρισας|Πυργετό Λάρισας]].
== Η ζωή του ==
Κατά την [[Κρητική Επανάσταση]] του 1896, πολέμησε μαζί με άλλους φοιτητές στο πλευρό των Κρητών. Από την αρχή, τον χαρακτήριζαν οι πολιτικοί και κοινωνικοί του αγώνες ως σοσιαλιστής, οργανώνοντας ομιλίες και το συλλαλητήριο της 14ης Σεπτεμβρίου 1897 στην [[Πλατεία Ομονοίας Αθήνας|Πλατεία Ομονοίας]], στην Αθήνα. Σε εκείνο το συλλαλητήριο, κατήγγειλε δημόσια τον ρόλο μελών της βασιλικής οικογένειας και των Μεγάλων Δυνάμεων στην έκβαση του [[Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897|ελληνοτουρκικού πολέμου]]. Αποτέλεσμα αυτής της ομιλίας ήταν η καταδίκη του σε φυλάκιση 1 έτους. Μετά την αποφυλάκισή του, συνελήφθη και φυλακίστηκε ξανά, με πρόσχημα την ηθική αυτουργία σε υπόθεση απόπειρας δολοφονίας του βασιλιά [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Γεωργίου Α΄]].
Το 1906, μετά την αποτυχία του στις εκλογές στην [[Κεφαλλονιά]] (ως υποψήφιος βουλευτής επαρχίας Κρανιάς), φτάνει στη Θεσσαλία και διευθύνει τα κτήματα του θείου του, Γ. Σκιαδαρέση τον οποίο ο ίδιος είχε πείσει να τα αγοράσει. Εκεί εφάρμοσε προοδευτικά μέτρα όπως η εφαρμογή της αργίας της Κυριακής, η αμοιβή των κολλήγων με το 75% της παραγωγής (αντί του 25% που ίσχυε ως τότε) και η παραγραφή των χρεών τους. Ταυτόχρονα συνέχισε να μιλάει σε συγκεντρώσεις στα χωριά του κάμπου, κινητοποιώντας και οργανώνοντας τους εξαθλιωμένους αγρότες της Θεσσαλίας. Οι ενέργειές του αυτές και η μαχητικότητά του προκάλεσαν το μίσος των τσιφλικάδων, οι οποίοι προσπάθησαν, στην αρχή, να τον σταματήσουν μέσω συστάσεων από τη Χωροφυλακή και τη Νομαρχία. Ο Μ. Αντύπας ωστόσο συνέχισε να διατρέχει τα χωριά του θεσσαλικού κάμπου και να κινητοποιεί τους αγρότες για τα δίκαιά τους, με αποκορύφωμα το συλλαλητήριο στο Λασποχώρι στις αρχές του 1907. Οι τσιφλικάδες της Θεσσαλίας, βλέποντας πως με κανένα μέσο δεν μπορούν να τον κάμψουν, αποφάσισαν τη δολοφονία του στις 8 Μαρτίου 1907 στον Πυργετό Λάρισας, βάζοντας τον επιστάτη Ιωάννη Κυριακό να προκαλέσει επεισόδιο και, στη συνέχεια, να τον πυροβολήσει. Με τον τρόπο αυτό έλπιζαν να εμφανίσουν τη δολοφονία ως αυτοάμυνα για να αθωωθεί ο δράστης, όπως και έγινε. Οι τελευταίες λέξεις του Μαρίνου Αντύπα ήταν: "Ισότης, Αδελφότης, Ελευθερία". Η δολοφονία του προκάλεσε λαϊκές εκδηλώσεις και αντιδράσεις σε όλη την Ελλάδα.
== Κυριότερες ενέργειες της ολιγόχρονης (10ετούς) δράσης του Μ. Αντύπα ==
Γραμμή 17:
== Πηγές ==
* Σπύρος Δ. Λουκάτος, Ιστορικός: "ΜΑΡΙΝΟΣ ΣΠ. ΑΝΤΥΠΑΣ, Η ζωή - Η εποχή - Η ιδεολογία - Η δράση και η δολοφονία του", Έκδοση Ομοσπονδίας Κεφαλληνιακών και Ιθακησιακών Σωματείων, Αθήνα 1980.
* Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης, ''Μαρίνος Αντύπας: Ένας εξεγερμένος αγωνιστής των σοσιαλιστικών ιδεωδών, ''εφημερίδα το Ποντίκι, 30-6-2013
==Βιβλιογραφία==
| |||