Αμπού Μπακρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

==Οι Άραβες στο Ιράκ==

[[File:Muslim Conquest.PNG|left|thumb|οι κατακτήσεις των πρώτων χαλιφών]]

Μόλις ο [[Χαλίντ ιμπν Ουαλίντ]] (Khalid ibn Al-Walled) ειρήνευσε και ένωσε την [[Αραβία]], πήρε διαταγή από τον Αμπού Μπακρ να πάει στο [[Ιράκ]] και κυρίως στη περιοχή της Ουμπαλλάχ (Uballah) που ήταν κομβικό σημείο των δρόμων που οδηγούσαν ανατολικά και δυτικά της [[Περσία|Περσίας]] – εκεί που ο [[Τίγρης]] και ο [[Ευφράτης]] ενώνονταν. Στη περιοχή της Χαφείρα οι δυο στρατοί –Περσών και Αράβων-συναντήθηκαν. Στην αρχή η μάχη ήταν αμφίρροπη αλλά μετά το θάνατο του αρχηγού των Περσών από τον Χαλίντ , κάμφθηκε η αντίσταση τους και προς το ηλιοβασίλεμα η μάχη είχε κριθεί υπέρ των Αράβων. Από τις αλυσίδες που ήταν δεμένοι οι Πέρσες για αμυντικούς λόγους, (δηλ. να σχηματίζουν οι πεζοί ένα όσο το δυνατό συμπαγές φράγμα) πήρε το όνομά της αυτή η μάχη.<ref>όπου παραπάνω, σελ 99 </ref> Χιλιάδες Πέρσες σκοτώθηκαν, χιλιάδες αιχμαλωτίστηκαν, και τα λάφυρα ήταν πλουσιότατα. Τα 4/5 των λαφύρων μοιράστηκαν στους στρατιώτες ενώ το 1/5 στάλθηκε στον Αμπού Μπακρ. Ανάμεσα στα λάφυρα ήταν και το χρυσοποίκιλτο και αδαμαντοστόλιστο ποτήρι του Χορμούζ(Hormuz), του στρατηγού της μάχης, που ο Αμπού Μπακρ, χάρισε στον Χαλίντ, ενώ όλοι οι ιππείς πήραν σε μετρητά από τα λάφυρα, χιλιάδες ντιράμ(το νόμισμα της Αραβίας).

 

Όλο το κεντρικό Ιράκ ήταν τώρα στα χέρια των Μουσουλμάνων. Παρόμοια με τη Χίρα, και άλλες πόλεις της περιοχής υπέγραψαν παρόμοιες συνθήκες. Μετά ο Χαλίντ συνέχισε για νέες κατακτήσεις.

 

Η πόλη της Ανμπάαρ (Anbaar) ήταν ο επόμενος στόχος, στη δυτική πλευρά της όχθης του Ευφράτη, μια ευημερούσα από το εμπόριο πόλη, όπου συναντιόνταν τα καραβάνια από τη Παλαιστίνη και τη Συρία. Ο Χαλίντ, αφήνοντας τον Λιγιάντ ιμπν Γκανάμ (Lyaad ibn Ghanam) σα διοικητή πλέον της Χίρα, βάδισε κατά της Ανμπάρ και ύστερα από πολιορκία 4 ημερών την κατέλαβε. Ο Χαλίντ αφού άφησε φρουρά στη πόλη και αφού ξαναπέρασε τον Ευφράτη προχώρησε με κατεύθυνση νότια.

Στόχος η πόλη Αϊν Ατ-Ταμρ (‘Ayn At-Tamr), μια μεγάλη οχυρωμένη πόλη περικυκλωμένη από φοινικιές, φρουρούμενη από περσικές και αραβοχριστιανικές φρουρές. Ο Άραβας αρχηγός της πόλης έφυγε για να συναντήσει τον Χαλίντ, έδωσε μια γενναία μάχη αλλά και αυτός τελικά νικήθηκε και πιάστηκε ζωντανός όπως ήταν και η επιθυμία του Χαλίντ. Η πόλη τελικά παραδόθηκε.<ref>όπου και παραπάνω, σελ 106-108 </ref>

 

Στην επόμενη μάχη του Φιραάντ, οι ενωμένες δυνάμεις των Αραβοχριστιανών, των Βυζαντινών και των Περσών συναντήθηκαν με τους Άραβες του Χαλίντ δίπλα στον Ευφράτη. Οι σύμμαχοι πέρασαν τον ποταμό και αμέσως οι Μουσουλμάνοι τους επιτέθηκαν. Οι σύμμαχοι σιγά-σιγά εγκλωβίζονταν όλο και περισσότερο ανάμεσα στους εχθρούς και στο ποτάμι και τελικά έχασαν τη μάχη. Οι απώλειες των αντιπάλων των Αράβων ανέρχονταν στις εκατό χιλιάδες. Τελικά και το Φιράντ (Firaad), όπου έγινε η μάχη παραδόθηκε στον Χαλίντ. <ref>oπου και παραπάνω, σελ.113-115</ref>

 

* ''The Biography Of Abu Bakr As-Siddeeq''. Βy Dr. Ali Muhammad As-Sallaabee

 

 

[[Κατηγορία:Χαλίφηδες]]