Βαλιδέ σουλτάνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 11:
Το [[Σουλτανάτο των Γυναικών]] ξεκίνησε με την [[Χιουρέμ Σουλτάνα]] και συνεχίστηκε από την [[Νουρμπανού Σουλτάνα]], μητέρα του [[Μουράτ Γ΄|Μουράτ Γ]]'. Η [[Νουρμπανού Σουλτάνα]] (''Nurbanu Sultan'', 1525–1583) ήταν η [[Γαληνότατη Δημοκρατία της Βενετίας|ενετικής]] καταγωγής, σύζυγος του [[Σελίμ Β΄|Σελίμ Β']], μητέρα του Σουλτάνου [[Μουράτ Γ΄|Μουράτ Γ']] της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και [[de facto]] συμβασιλέας ως βαλιντέ σουλτάνα κατά την περίοδο 1574-1583. Η [[Νουρμπανού Σουλτάν|Νουρμπανού]] ηγήθηκε του κράτους από κοινού με το [[Μεγάλος Βεζίρης|Μεγάλο Βεζίρη]] [[Σοκολού Μεχμέτ Πασά|Σοκολλού Μεχμέτ Πασά]] (''Sokollu Mehmet Paşa'', 1506-1579), αποτελώντας την πρώτη βαλιντέ σουλτάνα που συγκυβέρνησε με τον σουλτάνο κατά τη διάρκεια του [[Σουλτανάτο των Γυναικών|Σουλτανάτου των Γυναικών]].
 
Η ισχυρότερη βαλιντέ σουλτάνα στην ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας υπήρξε η [[Έλληνες|ελληνικής]] καταγωγής [[Κιοσέμ Σουλτάνα]] (''Kösem Sultan'', περ. 1589–1651). Αξίζει να σημειωθεί πως απόΑπό τη στιγμή που οι γυναίκες του χαρεμιού ήταν σχεδόν πάντα [[Δουλεία|σκλάβες]] δεν παντρεύονταν ποτέ επίσημα τους σουλτάνους. Ωστόσο, τα παιδιά τους θεωρούνταν πλήρως νόμιμα από τον [[Σαρία|ισλαμικό νόμο]], εφόσον τα αναγνώριζε ο πατέρας.<ref>Montgomery-Massingberd, Hugh, εκδ (1980). «The Imperial Family of Turkey. Burke's Royal Families of the World». Τόμος II: «Africa & the Middle East». Λονδίνο: Burke's Peerage. σελ. 238. ISBN 9780850110296.</ref>
 
Οι βαλιντέ σουλτάνες ήταν, ιστορικά, κυρίως Χριστιανές, και μερικές Εβραϊες, που εξισλαμίζονταν μετά την αρπαγή τους.