Φρέντρικ Μαρτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ {{ΌσκαρΑ'ΑνδρικούΡόλου}}
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 25:
Μετά το πέρασμα από το βωβό στον ομιλούντα κινηματογράφο, ο Μαρτς είδε την καριέρα του να εκτινάσσεται. Πρώτη του επιτυχία ήταν η ταινία ''The Royal Family of Broadway'' το [[1930]], για την οποία κέρδισε την πρώτη του υποψηφιότητα για βραβείο όσκαρ. Το [[1931]] πρωταγωνίστησε στην ταινία [[Δρ. Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ (ταινία 1931)|Δρ. Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ]] για την οποία τιμήθηκε με το πρώτο του όσκαρ Α' ανδρικού ρόλου, το οποίο μοιράστηκε με τον [[Γουάλας Μπίρι]] υποψήφιο για την ταινία ''Ο πρωταθλητής'' (The Champ, 1931), με τον οποίο είχε καταλήξει να είναι ισόπαλος. Η διπλή αυτή νίκη σήμανε την πρώτη ισοπαλία στην ιστορία του θεσμού. Μετά τη νίκη του συνέχισε να πρωταγωνιστεί σε επιτυχημένες ταινίες, των οποίων οι υποθέσεις βασίζονταν κυρίως σε θεατρικές παραστάσεις. Οι σημαντικότερες ταινίες που γύρισε τη δεκαετία του 30' ήταν: ''Ερωτικές καντρίλιες'' ''(A Design For Living, 1933)'', ''Μις Μπάρετ'' ''(The Barretts of Wimpole Street, 1934)'', ''Ο χάρος διασκεδάζει'' ''(Death Takes a Holiday, 1934)'', ''[[Άννα Καρένινα (ταινία 1935)|Άννα Καρένινα]]'' ''(Anna Karenina, 1935)'', ''Ο άγγελος του σκότους'' ''(The Dark Angel, 1935)'', ''Αντόνιο Αντβέρσο'' ''(Anthony Adverse, 1936)'' και την πρώτη εκτέλεση του ''Ένα αστέρι γεννιέται'' ''(A Star Is Born, 1937)'' που του χάρισε την τρίτη υποψηφιότητα για όσκαρ.
 
Ο Μαρτς ήταν ένας από τους λίγους ηθοποιούς που δε δεσμεύονταν από κάποια κινηματογραφική εταιρία, με αυτό τον τρόπο είχε την ελευθερία του να επιλέγει εκείνος τις ταινίες στις οποίες ήθελε να συμμετάσχει. Κατά τα τέλη της δεκαετίας του 30' επέστρεψε στο θέατρο και το [[1942]] έκανε μεγάλη επιτυχία πρωταγωνιστώντας στο θεατρικό του Θόρντον Γουάιλντερ ''Με τα δόντια'' ''(The Skin of Our Teeth)''. Συνέχισε να εργάζεται και στον κινηματογράφο, παρά το γεγονός ότι η δημοτικότητά του είχε μειωθεί αισθητά. Σημαντικότερες ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε κατά τη δεκαετία του 40' ήταν η ταινία ''Παντρεύτηκα μια μάγισσα'' ''(I Married a Witch, 1942)'', η βραβευμένη με όσκαρ ταινία του [[Γουίλιαμ Γουάιλερ]] [[Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας]] ''(The Best Years of our Lives, 1946)'' που του χάρισε το δεύτερο όσκαρ Α' ανδρικού ρόλου και η κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού της [[Λίλιαν Χέλμαν]] ''Ένα άλλο μέρος του δάσους'' ''(Another Part of the Forest, 1948)''. Το [[1947]] ο Μαρτς κέρδισε το πρώτο του βραβείο Τόνυ για τη συμμετοχή του στο θεατρικό της Ρουθ Γκόρντον ''Years Ago''. Το [[1949]] ο γείτονας του Μαρτς στο σπίτι του στο [[Κονέκτικατ]], ο δραματουργός [[Άρθουρ Μίλερ]] του πρότεινε τον κεντρικό ρόλο στο βραβευμένο με [[Βραβείο Πούλιτζερ|Πούλιτζερ]] θεατρικό του έργο ''Ο θανατος του εμποράκου'' ''(Death Of A Salesman)''. Ο Μαρτς απέρριψε το ρόλο και ο σκηνοθέτης [[Ελία Καζάν]] προσέλαβε τον [[Τζέι Λι Κομπ]] στη θέση του. Ο Μαρτς μετάνοιωσε που απέρριψε το ρόλο και δυο χρόνια αργότερα πρωταγωνίστησε στην κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού, αποσπώντας την πέμπτη και τελευταία του υποψηφιότητα για βραβείο όσκαρ. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 50' οι κινηματογραφικοί ρόλοι άρχισαν να λιγοστεύουν για το Μαρτς, ο οποίος συνέχισε να είναι ενεργός στο θέατρο. Το [[1951]] εμφανίστηκε στο Μπρόντγουεϊ στη θεατρική παράσταση του [[Χένρικ Ίψεν]] ''Εχθρός του λαού'' ''(En Folkefiende)'' και το [[1957]] ερμήνευσε με μεγάλη επιτυχία στο Μπρόντγουεϊ τον Τζέιμς Τάιρον στο θεατρικό του [[Ευγένιος Ο'Νηλ|Ευγένιου ο'Νηλ]] ''Το μακρύ ταξίδι της μέρας μέσα στη νύχτα'' ''(Long Day's Journey Into Night)''. Ο ρόλος αυτός του χάρισε το δεύτερο βραβείο Τόνυ. Το [[1960]] πρωταγωνίστησε στο πλευρό του [[Σπένσερ Τρέισι]] στην ταινία του [[Στάνλεϊ Κρέιμερ]] ''Κληρονομήστε τον άνεμο'' ''(Inherit the Wind)'' και το [[1964]] συμμετείχε πλάι στους [[Κερκ Ντάγκλας]] και [[Μπαρτ Λάνκαστερ]] στην ταινία του Τζον Φράνκενχαϊμερ ''[[Επτά Μέρες του Μαΐου]]'' ''(Seven Days in May)''. Αφότου ο Μαρτς εγχειρίστηκε για καρκίνο του προστάτη το [[1970]], όλοι πίστευαν ότι η καριέρα του είχε λάβει τέλος. Κατάφερε όμως να δώσει ακόμη μια εκπληκτική ερμηνεία στην κινηματογραφική μεταφορά του έργου του [[Ευγένιος Ο'Νηλ|Ευγένιου ο'Νηλ]] ''Ο παγοπώλης έρχεται'' ''(The Iceman Cometh, 1973)''. Απεβίωσε το [[1975]] ενώ έχει αστέρι στο Hollywood Walk of Fame στο νούμερο 1616 της Λεωφόρου του Χόλιγουντ.
 
== Προσωπική ζωή ==