Ελληνικά Χρονικά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 39:
Ο [[Δημήτριος Μεσθενέας]] διηύθυνε το τυπογραφείο και κοντά του μαθήτευσαν οι Μεσολογγίτες Ιωάννης Πεπονής<ref>Η καταγωγή του ήταν από το Μεσολόγι κι ήταν γιος του πλοιάρχου Αναστάση Πεπονή. ‘Εμαθε την τυπογραφική τέχνη στην Τεργέστη όπου διέμενε κατά τα νεανικά του χρόνια. Μυήθηκε στην [[Φιλική Εταιρεία]] και βοήθησε στην εκτύπωση των πρώτων επαναστατικών φυλλαδίων. Για την δράση του διώχθηκε από τους αυστριακούς, αλλά διέφυγε στην Κεφαλλονιά κι από εκεί έφθασε στο Μεσολόγγι. Μετά την εγκατάσταση του τυπογραφείου εργαζόταν άλλοτε ως μεταφραστής και άλλοτε ως στοιχειοθέτης, για την έκδοση των «Ελληνικών Χρονικών».</ref> και Χρήστος Ντάγκλας, καθώς κι ο Σάμιος Σπυρίδων Παιδάκος.<ref>
Ο Σπ. Παϊδάκος έμαθε την τυπογραφική τέχνη στο τυπογραφείο του Μάγιερ κι όπως αναφέρεται (Ανδρέα Χούμη: ''Η τυπογραφία εν Σύρω'', Σύρος 1901) εργάστηκε ως τυπογράφος και στη [[Σύρος|Σύρο]]. Προλόγισε μια έκδοση του Στασινού Μικρούλη, που αναφέρεται έμμετρα και με λαϊκό τρόπο στις πολιορκίες του Μεσολογγίου (1822) και Αιτωλικού (1823) κι έχει τον μακροσκελή τίτλο: «Ιστορία της Δυτικής Χ(έρσου) Ελλάδος ποίημα απλούν...).</ref> Τις μεταφράσεις για τον Μάγερ έκανε ο [[Δημήτριος Παυλίδης]], δάσκαλος από τη Σιάτιστα κι ο Θανάσης Πεπονής βοηθούσε μερικές φορές στη στοιχειοθεσία
Συνολικά τα "Ελληνικά Χρονικά" κυκλοφόρησαν 226 φύλλα (106 φ. το 1824, 105 φ. το 1825 και 15 φ. το 1826). Ανατύπωση ολόκληρης της σειράς των «Ελληνικών Χρονικών» έγινε το 1840 από τον Κ. Λεβίδη.
| |||