Κυβισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 139:
'''αφορούν πρώτα απ' όλα τη ζωγραφική, από το 1909, ''Η κεφαλή του Φερνάντε ''(“''La
Tête de Fernande”)'', από μπρούτζο, αντιπροσωπεύει την τρισδιάστατη εκδοχή
του αναλυτικού κυβισμού. Όμως ο '''Πικάσο''', δυσαρεστημένος, διαπιστώνει ότι αυτή του η προσπάθεια είναι μοναχά μια “γλυπτική ψευδαίσθηση” της κυβιστικής τέχνης. Εκ τούτου ο διάσημος καλλιτέχνης σταματάει τη γλυπτική έως το 1912, που ξεκινάει μία μικρή σειρά
κιθαρών (
▲κιθαρών (“'''''Guitares'''''”) του συνθετικού κυβισμού. Προτείνει μία τολμηρή και καινοτόμα λύση: τη συγκέντρωση και συγχώνευση φτωχών υλικών όπως το
Lipchitz”) με το φίλο του
▲χαρτόνι, το ξύλο και η κλωστή. Μετά τον '''Πικάσο''', ο '''Ζάκ Λίπχιτζ '''(“Jacques
1913. Άλλοι διάσημοι γλύπτες όπως ο
▲Lipchitz”) με το φίλο του '''Ανρί Λοράν '''(“Henri Laurens”) είναι ο πιο τυπικός γλύπτης του κυβισμού από το
▲1913. Άλλοι διάσημοι γλύπτες όπως ο '''Ρεμόντ Ντουσάν-Βιλλόν''', ο '''ΠάμπλοΓκάργκαλλο''', ο '''Όσιπ Ζάντκιν '''και ο''' Αρσιπένκο '''αντιπροσωπεύουνε
την ανάπτυξη της κυβιστικής γλυπτικής προς νέα ρεύματα: '''ορφισμός''', '''πουρισμός'''κλπ. Ο '''Ντουσάν-Βιλλόν''', εκτελεστής ενός σχεδίου για ένα κυβιστικό
σπίτι, εισάγει τον όρο του ρεύματος στο έργο του '''''Cheval Majeur'''''.Αυτό το γλυπτό δίνει την αίσθηση μίας ζωντανής μηχανής και συνδέεται κατά
|