Ιωνική Επανάσταση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
επιμέλεια |
λάθος τόμος (αλλά σωστό ISBN) |
||
Γραμμή 86:
=== Ελλήσποντος και Προποντίδα ===
Οι Πέρσες ανασυντάχθηκαν το 497 π.Χ. και οι στρατηγοί Δαυρίσης, Υμαίης και Οτάνης ανέλαβαν την ηγεσία του στρατού, αφού πρώτα συμφώνησαν ποιες πόλεις θα πολιορκούσαν.<ref name = V116/><ref name = board/> Ο Δαυρίσης κατευθύνθηκε στον Ελλήσποντο και κατέλαβε τη [[Δάρδανος (πόλη)|Δάρδανο]], την [[Άβυδος Μυσίας|Άβυδο]], την [[Περκώτη Τρωάδος|Περκώτη]], την [[Λάμψακος|Λάμψακο]] και την [[Παισός Μυσίας|Παισό]].<ref name="V117"/> Αργότερα, κατέπνιξε την εξέγερση στην Καρία.<ref name = V117/><ref name = board/> Ο Υμαίης κατευθύνθηκε στην [[Προποντίδα]] και κατέλαβε την [[Κίος|Κίο]]. Αργότερα, κατευθύνθηκε στον Ελλήσποντο και κατέλαβε πολλές αιολικές πόλεις και την [[Τρωάδα]], αλλά αρρώστηκε και πέθανε.<ref name = V122>Ηρόδοτος, [[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Τερψιχόρη#122|Τερψιχόρη 122]]</ref> Παράλληλα, ο Οτάνης και ο Αρταφέρνης επιτέθηκαν στην Ιωνία.<ref name = V123>Ηρόδοτος, [[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Τερψιχόρη#123|Τερψιχόρη 123]]</ref>
=== Καρία ===
Γραμμή 104:
=== Ιωνία ===
Ο Οτάνης και ο Αρταφέρνης επιτέθηκαν στην Ιωνία και στην Αιολίδα.<ref name="V123"/> Οι Πέρσες ανέκτησαν τις Κλαζομενές και την Κύμη, ίσως το 496 π.Χ., αν και ήταν λιγότεροι ενεργοί τα επόμενα δύο έτη λόγω της αποτυχίας στην Καρία.<ref name = board/> Παράλληλα, ο Αρισταγόρας έφυγε από την Μίλητο και πήγε στη Θράκη, αφήνοντας τη θέση του αρχηγού της εξέγερσης.<ref name = V124>Ηρόδοτος, [[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Τερψιχόρη#124|Τερψιχόρη 124]]</ref> Στη Θράκη, ο Αρισταγόρας έλαβε την ηγεσία της Μυρκίνου και συμμετείχε σε συγκρούσεις με τον πληθυσμό της Θράκης.<ref name="V124"/> Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας, ωστόσο, σκοτώθηκε, είτε το 497 π.Χ. είτε το 496 π.Χ.<ref>Θουκυδίδης, [[s:Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου (μετάφραση Βενιζέλου)/Δ|Δ.102]]</ref> Οι σύγχρονοι ιστορικοί θεωρούν ότι ο θάνατος του Αρισταγόρα, ο οποίος ήταν ο μοναδικός που μπορούσε να αναλάβει την ηγεσία της εξέγερσης, προκάλεσε την τελική ήττα των Ιώνων.<ref name = h160/><ref name = board/>
Ο Ιστιαίος αφέθηκε ελεύθερος από τον Δαρείο και πήγε στην Ιωνία, αφού πρώτα έπεισε τον Δαρείο ότι θα σταματήσει την επανάσταση - ο Ηρόδοτος, ωστόσο, θεωρεί ότι πραγματικός σκοπός του Ιστιαίου ήταν η αποφυγή της ισόβιας αιχμαλωσίας.<ref name = V106>Ηρόδοτος, [[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Τερψιχόρη#106|Τερψιχόρη 106-107]]</ref> Όταν ο Ιστιαίος έφθασε στις Σάρδεις, ο Αρταφέρνης τον κατηγόρησε ευθέως για συνεργασία με τον Αρισταγόρα.<ref name = VI1>Ηρόδοτος, [[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Ερατώ#1|Ερατώ 1]]</ref> Μετά, ο Ιστιαίος έπλευσε για τη Χίο και μετά βάδισε για τη Μίλητο.<ref name = VI5>Ηρόδοτος, [[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Ερατώ#5|Ερατώ 5]]</ref> Αφού έφτασε στη Λέσβο, έπεισε τους κάτοικους του νησιού να του δώσουν οκτώ τριήρεις, με τις οποίες έφτασε στο [[Βυζάντιο]] - αργότερα, όμως, οι Λέσβιοι αρνήθηκαν να διασχίσουν τον Βόσπορο.<ref name = VI5/>
Γραμμή 163:
=== Σύγχρονες πηγές ===
* {{cite book | last=
* {{cite book | last=Fehling | first=D. | title=Herodotus and His "Sources": Citation, Invention, and Narrative Art (Translated by J.G. Howie) | publisher=Francis Cairns | year=1989 | isbn=}}
* {{cite book | last=Fine | first=JVA | title=The Ancient Greeks: A Critical History | publisher=Harvard University Press | year=1983 | isbn=0674033140}}
| |||