Πατριάρχης Ιγνάτιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ σήμανση για έλλειψη πηγών |
Runciman |
||
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες Αγίου
|όνομα = Ιγνάτιος
Γραμμή 19 ⟶ 18 :
== Βιογραφία ==
Γεννήθηκε το [[798]] και ήταν γιος του αυτοκράτορα [[Μιχαήλ Α']] Ραγκαβέ και της Προκοπίας. Το κοσμικό του όνομα ήταν Νικήτας. Όταν ο [[Λέων Ε']] ο Αρμένιος εκθρόνισε τον πατέρα του το [[813]], ο νεαρός Νικήτας ευνουχίστηκε<ref>{{cite book
|author = Steven Runciman |title = Η Βυζαντινή Θεοκρατία |publisher = Εκδόσεις Δόμος |url = |year = 2005 |pages = 94 |isbn = 9607217225 }}</ref> και εκάρη μοναχός. Μόνασε στα [[Πριγκιπονήσια]], γνωστό τόπο εξορίας μελών βασιλικών οικογενειών και συνδέθηκε με τους κύκλους των ''Ζηλωτών''. Αναδείχθηκε μάλιστα ηγούμενος της Μονής Αρχιστρατήγου του Ανατέλλοντος. Μετά το θάνατο του αυτοκράτορα [[Θεόφιλος (αυτοκράτορας)|Θεόφιλου]] και την αποκατάσταση των Εικόνων, η Βασιλομήτωρ Θεοδώρα επέλεξε τον Ιγνάτιο, ως σταθερό αντίπαλο της Εικονομαχίας, για να διαδεχτεί τον Πατριάρχη [[Πατριάρχης Μεθόδιος Α΄|Μεθόδιο]] που υποστήριζε τη μετριοπαθή μερίδα. Όταν ο Ιγνάτιος, ως Πατριάρχης πλέον, καθαίρεσε το [[853]] τον ηγέτη των μετριοπαθών ''Γρηγόριο Ασβεστά'', αρχιεπίσκοπο [[Συρακούσες|Συρακουσών]], ο τελευταίος απευθύνθηκε στον [[Πάπας Λέων Δ΄|Πάπα Λέοντα Δ΄]] με κατηγορίες περί αντικανονικότητας της εκλογής του Ιγνάτιου και έτσι εγκαινιάστηκε μια περίοδος διαμάχης μεταξύ των θρόνων Ρώμης και Κωνσταντινούπολης.
|author = Steven Runciman |title = Η Βυζαντινή Θεοκρατία |publisher = Εκδόσεις Δόμος |url = |year = 2005 |pages = 95 |isbn = 9607217225 }}</ref>. Η αυστηρή αυτή στάση του Ιγνάτιου προς τον Βάρδα είχε ως αποτέλεσμα να κατηγορηθεί για συμμετοχή σε συνωμοσία, να εξαναγκαστεί σε παραίτηση και να εξοριστεί στη [[Αντιρόβυθος|νήσο Τερέβινθο]]. Στη θέση του εξελέγη ο [[Πατριάρχης Φώτιος Α΄|Φώτιος]], ο οποίος μέσα σε ελάχιστες μέρες από λαϊκός ανήλθε στις τρεις βαθμίδες της ιεροσύνης. Αρχικά η εκλογή του Φώτιου δεν ενόχλησε τον Ιγνάτιο, όταν όμως ο λόγιος πατριάρχης ήρθε σε αντίθεση με τους Ζηλωτές Στουδίτες, τότε οι υποστηρικτές του Ιγνατίου απευθύνθηκαν για υποστήριξη στον [[Πάπας Νικόλαος Α΄|Πάπα Νικόλαο Α΄]]. Αυτός αρχικά δεν αντέδρασε, εξάλλου είχε αμφισβητηθεί η κανονικότητα της εκλογής και του Ιγνατίου, αργότερα όμως καταδίκασε τον Φώτιο. Οπωσδήποτε, πίσω από την παπική καταδίκη υπήρχε η αξίωση για το [[Παπικό πρωτείο|πρωτείο]] και η προσπάθεια της Ρώμης να αποκτήσει επιρροή στην αρτιγέννητη εκκλησία της [[Βουλγαρία|Βουλγαρίας]]. Το [[867]] ο [[Βασίλειος Α']] ο Μακεδών δολοφόνησε τον [[Μιχαήλ Γ']] και ανέβηκε στο θρόνο. Επιδιώκοντας τη συμμαχία με τον Νικόλαο Α΄ και τον [[Λουδοβίκος Β΄ της Γερμανίας|Λουδοβίκο Β΄]], αυτοκράτορα της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]], ο Βασίλειος εξόρισε το Φώτιο και αποκατέστησε τον Ιγνάτιο στον πατριαρχικό θρόνο. Μετά την αποκατάστασή του από σύνοδο, στην οποία συμμετείχαν αντιπρόσωποι του Πάπα και θεωρείται από τους Δυτικούς ως η Η΄ Οικουμενική, ο Ιγνάτιος δεν υποχώρησε στο βουλγαρικό ζήτημα και το [[870]] η βουλγαρική εκκλησία επανήλθε στη βυζαντινή σφαίρα επιρροής.
Αργότερα ο Ιγνάτιος συμφιλιώθηκε με τον Φώτιο, ο οποίος ανακλήθηκε από την εξορία και ανέλαβε τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών του αυτοκράτορα. Όταν ο Ιγνάτιος πέθανε το [[877]], ο Φώτιος επανήλθε κανονικά στο θρόνο και συνέβαλε στην αγιοποίηση του προκατόχου του. Η μνήμη του Ιγνατίου τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις [[23 Οκτωβρίου]].
==Παραπομπές==
{{Παραπομπές}}
== Εξωτερικές συνδέσεις ==
Γραμμή 35 ⟶ 53 :
* [http://www.ec-patr.org/list/index.php?lang=gr&id=85 Οικουμενικό Πατριαρχείο]
* [http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/agiologion/10/23.htm Αγιολόγιον]
* {{cite book
|author = Steven Runciman
|title = Η Βυζαντινή Θεοκρατία
|publisher = Εκδόσεις Δόμος
|url =
|year = 2005
|pages =
|isbn = 9607217225
}}
|