Αρσένιος Αυτωρειανός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 14:
Το [[1258]], μετά το θάνατο του Θεοδώρου, ανέλαβε να προστατεύσει τον 7χρονο γιο του και διάδοχο του Θρόνου [[Ιωάννης Δ' Λάσκαρης|Ιωάννη Δ']] από τις φιλοδοξίες του [[Μιχαήλ Η'|Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου]]. Ο Μιχαήλ απαίτησε από τον Αρσένιο να τον στέψει αυτοκράτορα, και ο Αρσένιος δέχτηκε με δυσαρέσκεια, υπό τον όρο ότι θα στέψει ως συναυτοκράτορα, ταυτόχρονα με αυτόν, και τον νεαρό Ιωάννη<ref name=Runci/>. Παρά ταύτα κατά την τελετή ο Μιχαήλ προχώρησε μπροστά από το αγόρι σαν να επρόκειτο να στεφθεί απόλυτος μονάρχης και ο Αρσένιος τον υποχρέωσε να ορκιστεί ότι δεν θα στρεφόταν εναντίον του Ιωάννη<ref name=Runci/>.
Το [[1260]] αποσύρθηκε από τον θρόνο, αλλά μετά τον θάνατο του διαδόχου του, [[Νικηφόρος Β΄ (πατριάρχης)|Νικηφόρου Β΄]], και υπό την γενική χαρά της ανακατάληψης της Κωνσταντινούπολης, επέστρεψε στο Θρόνο του για να πρωτοστατήσει σε νέα τελετή στέψης στην [[Αγία Σοφία (Κωνσταντινούπολη)|Αγία Σοφία]]. Εκεί όμως παραβρέθηκε μόνο ο Μιχαήλ, η γυναίκα του και ο μεγαλύτερος γιος του και όχι και ο Ιωάννης. Πριν κλείσει χρόνος, ο Αρσένιος ανακάλυψε ότι ο Μιχαήλ είχε τυφλώσει τον Ιωάννη και είχε σφετεριστεί το Θρόνο, πράγμα στο οποίο αντέδρασε σθεναρά, αφορίζοντας τον Μιχαήλ<ref>{{cite book|author=Cyril Mango|title=Ιστορία του Βυζαντίου|chapter=Κεφ.10: Ο διαμελισμός (1204-1453)|publisher=Εκδόσεις Νεφέλη|year=2006|pages=344|isbn=9602117427}}</ref> και απαγορεύοντάς του να μπαίνει στην Αγία Σοφία<ref>{{cite book
|author = Steven Runciman
|title = Η Βυζαντινή Θεοκρατία
| |||