Βάρδας Σκληρός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Βάρδας Σκληρός''' ήταν [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινός]] [[Στρατηγός (Βυζάντιο)|στρατηγός]] που ηγήθηκε μιαμιας ευρείαευρείας ΑσιατικήΑσιατικής επανάστασηεπανάστασης κατά του Αυτοκράτορα [[Βασίλειος Β´|Βασιλείου Β]]΄ το 976–979.
 
== Παρελθόν ==
Ο Βάρδας ανήκε στην μεγάλη οικογένεια των [[Οικογένεια Σκληρού|Σκληρών]], πουοι οποίοι ήταν ιδιοκτήτες τεράστιων εκτάσεων στις ανατολικές παρυφές της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]]. Η μητέρα του Γρηγορία καταγόταν από τον αδελφό του [[Βασίλειος Α΄|Βασιλείου Α΄]] τον Βάρδα. ΤοΩς μεγαλύτερο κατόρθωμα στη ζωή του ήτανλογίζεται η καταπληκτικήεξαιρετική άμυνα της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολης]] κατά του στρατού του [[Σβιάτοσλαβ A΄ του Κιέβου|Σβιάτοσλαβ Α΄ του Κιέβου]] το 970. Κατά τη [[Μάχη της Αρκαδιούπολης]], αναφέρεται ότι κατάφερε να επιφέρει 20.000 απώλειες στους [[Ρως]], ενώ η εκστρατεία κόστισε τις ζωές μόλις 25 Ελλήνων στρατιωτών.
 
Αφότου έδειξε ότι ο ίδιος ήταν ικανός να αντιμετωπίσει τους φοβερότερους εχθρούς του Βυζαντίου, ο Βάρδας έγινε έμπιστος σύμβουλος του [[Ιωάννης Α΄ Τσιμισκής|Ιωάννη Α΄ Τσιμισκή]], που επίσης καταγόταν από την Αρμενία και ήταν κουνιάδος του. Με τον θάνατο του Ιωάννη, ο ΣληρόςΣκληρός επιδίωξε να τον αντικαταστήσει ως ενεργών αυτοκράτορας. Ο ευνούχος [[Βασίλειος Λεκαπηνός]] όμως, που στην πραγματικότητα ηγούνταν της αυτοκρατορικής κυβέρνησης, είχε άλλα σχέδια, καθαιρώντας τον Βάρδα από την θέση κλειδί που είχε ως [[Δομέστικος των σχολών|στρατηγός στην Ανατολή]] το 975.
 
Σύμφωνα με τον [[Μιχαήλ Ψελλός|Μιχαήλ Ψελλό]], ο Βάρδας ήταν «άνθρωπος που δεν ήταν μόνο ικανός στο σχεδιασμό, αλλά εξαιρετικά έξυπνος κατά την εκτέλεση των σχεδίων του, κατείχε τεράστιο πλούτο, με το κύρος του βασιλικού αίματος και της επιτυχίας σε μεγάλους πολέμους, με όλη τη στρατιωτική κάστα στο πλευρό για να βοηθήσει το σκοπό του.»<ref>{{Cite book|title = Fourteen Byzantine Rulers: The Chronographia of Michael Psellus|last = Psellus|first = Michael|publisher = Penguin Classics|year = 1966|isbn = 978-0-14-044169-7|location = New York|pages = 400|date = 2014-09-23}}</ref>
Γραμμή 12:
[[File:Clash_between_the_armies_of_Bardas_Skleros_and_Bardas_Phokas.jpg|link=https://en.wikipedia.org/wiki/File:Clash_between_the_armies_of_Bardas_Skleros_and_Bardas_Phokas.jpg|thumb|250x250px|Σύγκρουση μεταξύ των στρατών του Βάρδα Σκληρού και [[Βάρδας Φωκάς ο νεότερος|Βάρδα Φωκά]].]]Αφότου έλαβε την είδηση για την καθαίρεσή του, ο Σκληρός ήρθε σε συμφωνία με τους ντόπιους Αρμένιους, Γεωργιανούς, και ακόμη και Μουσουλμάνους ηγεμόνες που όλοι δεσμεύθηκαν να στηρίξουν τις διεκδικήσεις του πάνω στο αυτοκρατορικό στέμμα. Άναψε με επιτυχία την εξέγερση μεταξύ των συγγενών και των οπαδών του στις ασιατικές επαρχίες, γρήγορα καθιστώντας τον εαυτό του κύριο της [[Καισάρεια (Καππαδοκία)|Καισαρείας]], της [[Αντιόχεια]], και του μεγαλύτερου μέρους της Μικράς Ασίας.
 
Μετά που αρκετοί ναυτικοί διοικητές αυτομόλησαν στην πλευρά του Σκληρού, όρμησε στην Κωνσταντινούπολη, απειλώντας να αποκλείσει τα [[Ελλήσποντος|Δαρδανέλια]]. Οι επαναστάτες έκαναν το πρώτο τους λάθος, όταν απέστειλαν το ναυτικό τους να ακολουθήσει το στόλο του Βασιλείου στην Ελλάδα, όπου τα πλοία τους διασπάστηκαν χωρίς δυσκολία.
 
Έχοντας χάσει την υπεροχή στη θάλασσα, ο ΣκληρόΣκληρός αμέσως πολιόρκησε την πόλη της Νίκαιας, η οποίο θεωρήθηκε κλειδί για την πρωτεύουσα. Η πόλη οχυρώθηκε από τον [[Μανουήλ Eρωτικός Κομνηνός|Μανουήλ Eρωτικό]], πατέρα του μελλοντικού αυτοκράτορα [[Ισαάκιος Α΄ Κομνηνός|Ισαάκιου Κομνηνού]] και γενάρχη της [[Δυναστεία Κομνηνών|Δυναστείας των Κομνηνών]].
 
Εν τω μεταξύ, ο Βασίλειος ανακάλεσε από την εξορία τον [[Βάρδας Φωκάς ο νεότερος|Βάρδα Φωκά τον Νεότερο]], ένα στρατηγό ο οποίος είχε επαναστατήσει κατά την προηγούμενη βασιλεία και είχε εγκλεισθεί σε ένα μοναστήρι για επτά χρόνια. Ο Φωκάς προχώρησε στη [[Σεβάστεια]] στην Ανατολή, όπου βρίσκονταν οι χωροδεσποτείες της οικογενείας του. Ήρθε σε συνεννόηση με τον [[Δαβίδ Γ´ Κουροπαλάτης|Δαβίδ Γ´ Κουροπαλάτη]] του Τάο, ο οποίος δεσμεύτηκε για 12.000 Γεωργιανούς ιππείς υπό τις διαταγές του Τορνίκιου ως ενισχύσεις για τον Φωκά.
Γραμμή 21:
 
== Ύστερα χρόνια ==
Μετά πουΑφότου οι Ασιάτες ηγεμόνες αρνήθηκαν να υποστηρίξουν περαιτέρω τις δραστηριότητές του εναντίον της Κωνσταντινούπολης, ο Σκληρός και η οικογένειά του, αποσύρθηκαν στην [[Βαγδάτη]] το 980. Κατοικούσαν σε αξιότιμη αιχμαλωσία στην αυλή του χαλίφη για έξι χρόνια, ονειρευόμενοι την εισβολή στο Βυζάντιο. Το 987 ο Σκληρός τελικά ανακλήθηκε στην πατρίδα του από τον Φωκά, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε τους βουλγαρικούς πόλεμους για να διεκδικήσει το στέμμα. Ο Σκληρός συγκέντρωσε άμεσα ένα στρατό για να υποστηρίξει τον σκοπό του Φωκά, αλλά τα σχέδιά του να επωφεληθεί από τις συνακόλουθες αναταραχές έμειναν ανεκπλήρωτα όταν ο Φωκάς τον φυλάκισε.
 
Μετά το θάνατο του Φωκά στην [[Μάχη της Αβύδου]] (989), ο Σκληρός τον διαδέχτηκε ως ηγέτης της επανάστασης: «''Η αλήθεια ήταν, οι άνδρες που είχαν στρατολογηθεί στο στρατό του Σκληρού δεν πλέον χωρίζονταν πλέον στις πίστεις τους: ο κάθε ένας από αυτούς ήταν ανακηρυγμένος επαναστάτης. Ο αρχηγός τους τους ενέπνευσε με τη δική του αποφασιστικότητα και τους δέσμευσε σε ένα συνεκτικό σύνολο. Με εύνοιες κέρδισε την πίστη τους, με την καλοσύνη του κέρδισε την αφοσίωσή τους. Συμφιλίωσε τις διαφορές τους, έτρωγε στο ίδιο τραπέζι με τους άνδρες του, έπινε από το ίδιο ποτήρι, τους καλούσε με το όνομά τους, και με την κολακεία του τους σύνδεσε με την υποταγή σε αυτόν''» ([[Μιχαήλ Ψελλός|Μιχαήλ Ψελλός]]).
Το 987 ο Σκληρός τελικά ανακλήθηκε στην πατρίδα του από τον Φωκά, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε τους βουλγαρικούς πόλεμους για να διεκδικήσει το στέμμα. Ο Σκληρός συγκέντρωσηε άμεσα ένα στρατό για να υποστηρίξει τον σκοπό του Φωκά, αλλά τα σχέδιά του να επωφεληθεί από τις συνακόλουθες αναταραχές έμειναν ανεκπλήρωτα όταν ο Φωκάς τον δέσμευσε στην φυλακή.
 
Η ημερομηνία της παράδοσής του στις αρχές αμφισβητείται, όπως και οι συνθήκες. Το 991 ο Σκληρός, ένας τυφλός και ταλαίπωρος άνδραςπλέον άνθρωπος, ενώ διέμενε σεήταν ημιαιχμαλωσίαημι-αιχμάλωτος στη Θράκη, δέχτηκε την επίσκεψη του αυτοκράτορα [[Βασίλειος Β´|Βασίλειου Β']] καθοδόν προς τη Βουλγαρία. Ο διάσημος επαναστάτης αποδέχθηκε τον τίτλο του [[Κουροπαλάτης|κουροπαλάτη]] και πέθανε λίγες μέρες αργότερα, πιθανότατα στις 2 Απριλίου.
Μετά το θάνατο του Φωκά στην [[Μάχη της Αβύδου]] (989), ο Σκληρός τον διαδέχτηκε ως ηγέτης της επανάστασης: «Η αλήθεια ήταν, οι άνδρες που είχαν στρατολογηθεί στο στρατό του Σκληρού δεν πλέον χωρίζονταν πλέον στις πίστεις τους: ο κάθε ένας από αυτούς ήταν ανακηρυγμένος επαναστάτης. Ο αρχηγός τους τους ενέπνευσε με τη δική του αποφασιστικότητα και τους δέσμευσε σε ένα συνεκτικό σύνολο. Με εύνοιες κέρδισε την πίστη τους, με την καλοσύνη του κέρδισε την αφοσίωσή τους. Συμφιλίωσε τις διαφορές τους, έτρωγε στο ίδιο τραπέζι με τους άνδρες του, έπινε από το ίδιο ποτήρι, τους καλούσε με το όνομά τους, και με την κολακεία του τους σύνδεσε με την υποταγή σε αυτόν» ([[Μιχαήλ Ψελλός|Μιχαήλ Ψελλός]]).
 
Η ημερομηνία της παράδοσής του στις αρχές αμφισβητείται, όπως και οι συνθήκες. Το 991 ο Σκληρός, ένας τυφλός και ταλαίπωρος άνδρας, ενώ διέμενε σε ημιαιχμαλωσία στη Θράκη, δέχτηκε την επίσκεψη του αυτοκράτορα [[Βασίλειος Β´|Βασίλειου Β']] καθοδόν προς τη Βουλγαρία. Ο διάσημος επαναστάτης αποδέχθηκε τον τίτλο του [[Κουροπαλάτης|κουροπαλάτη]] και πέθανε λίγες μέρες αργότερα, πιθανότατα στις 2 Απριλίου.
 
== Απόγονοι ==
Η γραμμή αίματος του Βάρδα Σκληρού συνέχισε, ωστόσο. Ένας εγγονός, ο Βασίλειος Σκληρός, παντρεύτηκε μια αδελφή του Αυτοκράτορα [[Ρωμανός Γ΄ Αργυρός|Ρωμανού Γ']]. Μια από τις κόρες του Βασιλείου παντρεύτηκε τον [[Κωνσταντίνος Θ´ ο Μονομάχος|Κωνσταντίνο Μονομάχο]], που θα γινόταν Αυτοκράτορας, ενώ η εγγονή του Βασιλείου έγινε ερωμένη του Κωνσταντίνου. Μια από αυτές της γυναίκες ήταν γιαγιά του [[Βλαδίμηρος Μονομάχος|Βλαδίμηρου Μονομάχου]].
 
== Παραπομπές ==