Βάρδας Σκληρός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Βάρδας Σκληρός''' ήταν [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινός]] [[Στρατηγός (Βυζάντιο)|στρατηγός]] που ηγήθηκε
== Παρελθόν ==
Ο Βάρδας ανήκε στην μεγάλη οικογένεια των [[Οικογένεια Σκληρού|Σκληρών]],
Αφότου έδειξε ότι ο ίδιος ήταν ικανός να αντιμετωπίσει τους φοβερότερους εχθρούς του Βυζαντίου, ο Βάρδας έγινε έμπιστος σύμβουλος του [[Ιωάννης Α΄ Τσιμισκής|Ιωάννη Α΄ Τσιμισκή]], που επίσης καταγόταν από την Αρμενία και ήταν κουνιάδος του. Με τον θάνατο του Ιωάννη, ο
Σύμφωνα με τον [[Μιχαήλ Ψελλός|Μιχαήλ Ψελλό]], ο Βάρδας ήταν «άνθρωπος που δεν ήταν μόνο ικανός στο σχεδιασμό, αλλά εξαιρετικά έξυπνος κατά την εκτέλεση των σχεδίων του, κατείχε τεράστιο πλούτο, με το κύρος του βασιλικού αίματος και της επιτυχίας σε μεγάλους πολέμους, με όλη τη στρατιωτική κάστα στο πλευρό για να βοηθήσει το σκοπό του.»<ref>{{Cite book|title = Fourteen Byzantine Rulers: The Chronographia of Michael Psellus|last = Psellus|first = Michael|publisher = Penguin Classics|year = 1966|isbn = 978-0-14-044169-7|location = New York|pages = 400|date = 2014-09-23}}</ref>
Γραμμή 12:
[[File:Clash_between_the_armies_of_Bardas_Skleros_and_Bardas_Phokas.jpg|link=https://en.wikipedia.org/wiki/File:Clash_between_the_armies_of_Bardas_Skleros_and_Bardas_Phokas.jpg|thumb|250x250px|Σύγκρουση μεταξύ των στρατών του Βάρδα Σκληρού και [[Βάρδας Φωκάς ο νεότερος|Βάρδα Φωκά]].]]Αφότου έλαβε την είδηση για την καθαίρεσή του, ο Σκληρός ήρθε σε συμφωνία με τους ντόπιους Αρμένιους, Γεωργιανούς, και ακόμη και Μουσουλμάνους ηγεμόνες που όλοι δεσμεύθηκαν να στηρίξουν τις διεκδικήσεις του πάνω στο αυτοκρατορικό στέμμα. Άναψε με επιτυχία την εξέγερση μεταξύ των συγγενών και των οπαδών του στις ασιατικές επαρχίες, γρήγορα καθιστώντας τον εαυτό του κύριο της [[Καισάρεια (Καππαδοκία)|Καισαρείας]], της [[Αντιόχεια]], και του μεγαλύτερου μέρους της Μικράς Ασίας.
Μετά που αρκετοί ναυτικοί διοικητές αυτομόλησαν στην πλευρά του Σκληρού, όρμησε στην Κωνσταντινούπολη, απειλώντας να αποκλείσει τα [[Ελλήσποντος|Δαρδανέλια]]. Οι επαναστάτες έκαναν το πρώτο τους λάθος, όταν απέστειλαν το ναυτικό τους να ακολουθήσει το στόλο του Βασιλείου στην Ελλάδα, όπου τα πλοία τους διασπάστηκαν χωρίς δυσκολία.
Έχοντας χάσει την υπεροχή στη θάλασσα, ο
Εν τω μεταξύ, ο Βασίλειος ανακάλεσε από την εξορία τον [[Βάρδας Φωκάς ο νεότερος|Βάρδα Φωκά τον Νεότερο]], ένα στρατηγό ο οποίος είχε επαναστατήσει κατά την προηγούμενη βασιλεία και είχε εγκλεισθεί σε ένα μοναστήρι για επτά χρόνια. Ο Φωκάς προχώρησε στη [[Σεβάστεια]] στην Ανατολή, όπου βρίσκονταν οι χωροδεσποτείες της οικογενείας του. Ήρθε σε συνεννόηση με τον [[Δαβίδ Γ´ Κουροπαλάτης|Δαβίδ Γ´ Κουροπαλάτη]] του Τάο, ο οποίος δεσμεύτηκε για 12.000 Γεωργιανούς ιππείς υπό τις διαταγές του Τορνίκιου ως ενισχύσεις για τον Φωκά.
Γραμμή 21:
== Ύστερα χρόνια ==
Μετά το θάνατο του Φωκά στην [[Μάχη της Αβύδου]] (989), ο Σκληρός τον διαδέχτηκε ως ηγέτης της επανάστασης: «''Η αλήθεια ήταν, οι άνδρες που είχαν στρατολογηθεί στο στρατό του Σκληρού δεν πλέον χωρίζονταν πλέον στις πίστεις τους: ο κάθε ένας από αυτούς ήταν ανακηρυγμένος επαναστάτης. Ο αρχηγός τους τους ενέπνευσε με τη δική του αποφασιστικότητα και τους δέσμευσε σε ένα συνεκτικό σύνολο. Με εύνοιες κέρδισε την πίστη τους, με την καλοσύνη του κέρδισε την αφοσίωσή τους. Συμφιλίωσε τις διαφορές τους, έτρωγε στο ίδιο τραπέζι με τους άνδρες του, έπινε από το ίδιο ποτήρι, τους καλούσε με το όνομά τους, και με την κολακεία του τους σύνδεσε με την υποταγή σε αυτόν''» ([[Μιχαήλ Ψελλός|Μιχαήλ Ψελλός]]).▼
Η ημερομηνία της παράδοσής του στις αρχές αμφισβητείται, όπως και οι συνθήκες. Το 991 ο Σκληρός, ένας τυφλός και ταλαίπωρος
▲Μετά το θάνατο του Φωκά στην [[Μάχη της Αβύδου]] (989), ο Σκληρός τον διαδέχτηκε ως ηγέτης της επανάστασης: «Η αλήθεια ήταν, οι άνδρες που είχαν στρατολογηθεί στο στρατό του Σκληρού δεν πλέον χωρίζονταν πλέον στις πίστεις τους: ο κάθε ένας από αυτούς ήταν ανακηρυγμένος επαναστάτης. Ο αρχηγός τους τους ενέπνευσε με τη δική του αποφασιστικότητα και τους δέσμευσε σε ένα συνεκτικό σύνολο. Με εύνοιες κέρδισε την πίστη τους, με την καλοσύνη του κέρδισε την αφοσίωσή τους. Συμφιλίωσε τις διαφορές τους, έτρωγε στο ίδιο τραπέζι με τους άνδρες του, έπινε από το ίδιο ποτήρι, τους καλούσε με το όνομά τους, και με την κολακεία του τους σύνδεσε με την υποταγή σε αυτόν» ([[Μιχαήλ Ψελλός|Μιχαήλ Ψελλός]]).
▲Η ημερομηνία της παράδοσής του στις αρχές αμφισβητείται, όπως και οι συνθήκες. Το 991 ο Σκληρός, ένας τυφλός και ταλαίπωρος άνδρας, ενώ διέμενε σε ημιαιχμαλωσία στη Θράκη, δέχτηκε την επίσκεψη του αυτοκράτορα [[Βασίλειος Β´|Βασίλειου Β']] καθοδόν προς τη Βουλγαρία. Ο διάσημος επαναστάτης αποδέχθηκε τον τίτλο του [[Κουροπαλάτης|κουροπαλάτη]] και πέθανε λίγες μέρες αργότερα, πιθανότατα στις 2 Απριλίου.
== Απόγονοι ==
Η γραμμή αίματος του Βάρδα Σκληρού συνέχισε
== Παραπομπές ==
|