Άντονι Ήντεν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Α. Ήντεν ήταν, παρά τον ειρηνόφιλο προσανατολισμό του, από τους πρώτους που διέγνωσε την επιθετικότητα των δύο φασιστικών καθεστώτων, της [[Ναζιστική Γερμανία|Γερμανίας του Χίτλερ]] και της [[Μπενίτο Μουσσολίνι|Ιταλίας του Μουσσολίνι]]. Αν και δεν το εκδήλωσε δημόσια, αντέδρασε στην "πολιτική κατευνασμού" του Υπουργού Εξωτερικών, Σερ [[Σάμιουελ Χόαρ]] (Sir Samuel Hoare), όταν η [[Ιταλία]] εισέβαλε στην [[Αιθιοπία]] το [[1935]] και προκάλεσε την [[Κρίση της Αβησσυνίας]]. Όταν ο Χόαρ παραιτήθηκε, ύστερα από την αποτυχία του Συμφώνου Χόαρ - Λαβάλ, τον διαδέχθηκε ο Ήντεν. Την εποχή αυτή ο Ήντεν ακολουθώντας μια εξαιρετικά επιμελημένη εξωτερική εμφάνιση θεωρήθηκε ο κομψότερος Άγγλος πολιτικός καθιστάμενος και ένα είδος "δημιουργού μόδας", καθώς φορούσε συχνά ένα καπέλο τύπου ημίψιλου, ελαφρά τροποποιημένο, που καθιερώθηκε στη Βρετανία ως "καπέλο Άντονυ Ήντεν". Στη θέση του υπουργού Εξωτερικών παρέμεινε επί τριετία, για να παραιτηθεί διαμαρτυρόμενος για την εξωτερική πολιτική του τότε πρωθυπουργού [[Νέβιλ Τσάμπερλεν]]<ref name="BBC History"/>, που δεν ήθελε να προκαλέσει ούτε τη [[Ναζιστική Γερμανία|Γερμανία του Χίτλερ]] ούτε την [[Ιταλία]] του [[Μπενίτο Μουσολίνι|Μουσολίνι]], πολιτική που τελικά κατέληξε στη [[Συμφωνία του Μονάχου]].

 

 

Μολονότι η σχέση του με τον Τσώρτσιλ ήταν αρκετά περίεργη, καθώς και ο Ήντεν απέβλεπε στην πρωθυπουργία, ο Τσώρτσιλ τον επανέφερε στη θέση του Υπουργού Πολέμου όταν συγκρότησε την πολεμική του Κυβέρνηση το [[1940]], παραμένοντας σε αυτή μέχρι το [[1945]], οπότε ο Τσώρτσιλ έχασε την πρωθυπουργία. Ωστόσο ποτέ δεν σταμάτησε να εποφθαλμιά τη θέση του Πρωθυπουργού, καθώς αναγνωριζόταν ως ο διάδοχός του. Με τη δεύτερη πρωθυπουργία του Τσώρτσιλ ([[1951]] - [[1955]]) επανήλθε ως Υπουργός Εξωτερικών και, το 1955, τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία. Η υγεία του, όμως, ήταν ήδη κλονισμένη.