Αντιόχεια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο Dipa1965 μετακίνησε τη σελίδα Αντιόχεια στην Αντάκια: Σημερινή ονομασία
σημερινή ονομασία
Γραμμή 10:
|έτος απογραφής = 2013
}}
Η Αντάκια ((''Antakya''), παλαιότερα γνωστή ως '''Αντιόχεια η επί Δάφνη''' ή '''επί Ορόντου''', γνωστή και ως '''Αντιόχεια η Μεγάλη''' ή απλά '''Αντιόχεια''' (''Antakya'') είναι η έδρα της [[Επαρχία Χατάι|επαρχίας Χατάι]] στη νότια [[Τουρκία]]. Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του [[Ορόντης ποταμός|ποταμού ''Ορόντη'']] και ιδρύθηκε στα τέλη του [[4ος αιώνας π.Χ.|4ου αιώνα π.Χ.]] από τον [[Σέλευκος Α' Νικάτωρ|Σέλευκο Α' το Νικάτορα]], στρατηγό του [[Μέγας Αλέξανδρος|Μεγάλου Αλεξάνδρου]], προς τιμή και μνήμη του πατρός του Αντίοχου. Η Αντιόχεια αναμφιβόλως υπήρξε το λίκνο του ελληνικού πολιτισμού στην περιοχή της [[Μέση Ανατολή|Μέσης Ανατολής]], πόλη που αποτέλεσε το σταυροδρόμι των μεγάλων φιλοσοφικών ρευμάτων, με μεγάλη ανάπτυξη των γραμμάτων και των επιστημών. Υπήρξε η πόλη των εθνικών, φιλοσοφικών και θρησκευτικών αντιθέσεων, αλλά και των θεαμάτων, της πολυπολιτισμικότητος και των ακραίων εκφραστικών εκδηλώσεων. Πέρασε σταδιακά όμως στην παρακμή από τον [[10ος αιώνας|10ο αιώνα]] λόγω των σφοδρών επιδρομών των κατακτητών, [[Άραβες|Αράβων]] και [[Σταυροφορίες|Σταυροφόρων]], καθώς και της αλλαγής των εμπορικών δρόμων προς τη Δύση.
 
== Γενικά ==
{{τεκμηρίωση ενότητας}}
Η παρά τον Ορόντη ποταμό '''Αντιόχεια''', πρωτεύουσα της αρχαίας [[Συρία]]ς, υπήρξε μία από τις πλέον μεγάλες και ενδοξότερες ελληνικές πόλεις της αρχαιότητας. Η συμβολή της στο παγκόσμιο πολιτισμό κρίθηκε ουσιώδης, από την ημέρα της κτήσεώς της, από τον ιδρυτή της μεγάλης ελληνικής [[Σελευκίδες|Δυναστείας των Σελευκιδών]], Σέλευκο τον Α', δηλαδή από το [[300 π.Χ.]] μέχρι που η οριστική ηγεμονία του ελληνικού κόσμου πέρασε στην [[Κωνσταντινούπολη]], κατά τον [[6ος αιώνας|6ο αιώνα]]. Επί 8 αιώνες, υπήρξε μαζί με την [[Αλεξάνδρεια]] της [[Αρχαία Αίγυπτος|Αιγύπτου]] η μεγάλη ελληνική μητρόπολη των τεχνών, των γραμμάτων, του ωραίου αλλά και του θορυβώδους κοινωνικού βίου. Αν και λίγο μικρότερη της Αλεξάνδρειας, συνέβαλε το ίδιο στη λάμψη του ελληνιστικού πολιτισμού των μεταλεξανδρινών χρόνων, στην κομψότητα και την ευμάρεια. Τα χαρακτηριστικά γεγονότα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της ακμής της, ήταν εκείνα που διακήρυξαν την αξία της πόλης αυτής, έτσι ώστε οι χαρακτηρισμοί της ως «''Αντιόχεια η Μεγάλη''», η «''Καλή''», η «''Θεούπολη''», να το καταδεικνύουν και συνάμα να επιδεικνύουν το μέγεθος της συμβολής της στην παγκόσμια ιστορία.
 
Η μεγαλοπρέπεια και η ανάπτυξή της δεν έπαψαν και στις τρεις περιόδους της ιστορίας της, δηλαδή κατά την [[Ελληνιστική περίοδος|ελληνιστική περίοδο]] ([[300 π.Χ.|300]] - [[64 π.Χ.]]), τη [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαιοκρατία]] ([[64 π.Χ.]] - [[325]]) και τη [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|βυζαντινή εποχή]] [[325]] - [[637]]), με αποτέλεσμα να διατηρούν τη λαμπρότητά της, σε περίοπτη μέχρι την πτώση της στην αραβική κυριαρχία.