Ιάκωβος Γ΄ της Μαγιόρκας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
 
Ο '''Ιάκωβος Γ' ''' ο ''Απερίσκεπτος'' ή ο ''Άτυχος'' (5 Απριλίου 1313 - 25 Οκτωβρίου 1349) του οίκου της Βαρκελώνης-Αραγωνίας, ο αποκαλούμενος Απερίσκεπτος ή Άτυχος, ήταν βασιλιάς της Μαγιόρκας (1324 - 1344) από τον [[Οίκος της Βαρκελώνης|Οίκο της Βαρκελώνης]].
 
==Παιδική ηλικία==
Ο Ιάκωβος γεννήθηκε στην Κατάνια της Σικελίας, γιοςυιός του [[Φερδινάνδος της Μαγιόρκας|Φερδινάνδου]] και της [[Ισαβέλλα ντε Σαμπράν|Ισαβέλλας ντε Σαμπράν]]. Ο πατέρας του ήταν νεότερος γιος του [[Ιάκωβος Β΄ της Μαγιόρκας|Ιακώβου Β']] βασιλιά της Μαγιόρκας και της Εσκλαραμούντας του Φουά, ενώ η μητέρα του ήταν κόρη του Ισνάρ ντε Σαμπράν και της [[Μαργαρίτα Βιλλεαρδουίνου|Μαργαρίτας Βιλλεαρδουίνου]].
 
Η γιαγιά του Μαργαρίτα αξίωνε το πριγκιπάτο της Αχαΐας και όταν απεβίωσε στις αρχές του 1315 το ίδιο αξίωσε και η κόρη της Ισαβέλλα ντε Σαμπράν, που απεβίωσε όμως λίγο αργότερα κατά τη γέννηση του Ιακώβου. ΟΤότε ο πατέρας του αξίωσε το πριγκιπάτο της Αχαΐας για λογαριασμό του νεογέννητου υιού του και εισέβαλε στον Μορέα, αλλά σκοτώθηκε στη Μάχη της Μανωλάδας το 1316.
 
Όσο ζούσε η [[Ματθίλδη του Αινώ]] πριγκίπισσα της Αχαΐας, κόρη της Ισαβέλλας Βιλλεαρδουίνου που ήταν η μεγαλύτερη αδελφή της Μαργαρίτας, διοικούσαν ο 2ος σύζυγός της Λουδοβίκος Καπέτων-Βουργουνδίας, μετά ο αδελφός του Όθων, ο 3ος σύζυγός της Ιωάννης Καπέτων-Ανζού και μετά ο αδελφός του Φίλιππος. Οι βαρόνοι του πριγκιπάτου όμως άρχισαν να υποστηρίζουν τον Ιάκωβο και όταν η Ματθίλδη απεβίωσε το 1331 άκληρη, όλοι οι βαρόνοι προτιμούσαν τον Ιάκωβο.
 
==Βασιλεία==
Το 1324 απεβίωσε ο θείος του [[Σάντσο της ΜΑγιόρκαΜαγιόρκα|Σάντσο]] βασιλιάς της Μαγιόρκας, και επειδή ο πατέρας του είχε αποβιώσει 8 έτη πριν, στέφθηκε ως Ιάκωβος Γ' βασιλιάς της Μαγιόρκας. Για να συσφίξει τις σχέσεις με τον 2ο εξάδελφό του βασιλιά της Αραγωνίας, νυμφεύτηκε πρώτα την κόρη του [[Αλφόνσος Δ' της Αραγωνίας|Αλφόνσου Δ']], Κωνσταντία Βαρκελώνης. Αν και οι βασιλείς της Μαγιόρκας έδιναν όρκο υποτέλειας στον βασιλιά της Αραγωνίας, ο Ιάκωβος ισχυρίστηκε ότι ένας βασιλιάς δεν μπορεί να είναι υποτελής άλλου βασιλιά. Ήταν πάτρωνας του Πανεπιστημίου του Μονπελιέ, που ανήκε στις ηπειρωτικές κτήσεις του και οι λόγιοι εκεί υποστήριξαν την άποψή του.
 
Το 1337 εξέδωσε το Leges Palatinae, μια επιτηδευμένη νομοθεσία για την Αυλή του, την πρώτη του είδους της. Το χειρόγραφο εικονογραφήθηκε καλλιτεχνικά σε βυζαντινό στυλ και όταν το 1344 έχασε το θρόνο του, το πήρε μαζί του και τελικά το επώλησε στον [[Φίλιππος ΣΤ΄ της Γαλλίας|Φίλιππο ΣΤ' Βαλουά]], βασιλιά της Γαλλίας. Η νομοθεσία επηρέασε την Αυλή της Αραγωνίας και της Βουργουνδίας στη λειτουργία τους.