Αρχιτεκτονική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

=== Πρώιμος Μεσαίωνας ===

[[Αρχείο:Trier Konstantinbasilika BW 1.JPG|thumb|left|200px|Η ρωμαϊκή [[Βασιλική του Κωνσταντίνου]] στο [[Τριρ]] της Γερμανίας αποτέλεσε το σχεδιαστικό υπόδειγμα στο οποίο στηρίχθηκε μεγάλο μέρος από το Παλάτι του Καρλομάγνου στο Άαχεν.]]

Στην Ανατολή, μετά τον οριστικό θρίαμβο του [[χριστιανισμός|χριστιανισμού]] και τη σταδιακή εγκατάλειψη των [[παγανισμός|αρχαίων θρησκειών]] κατά τον 4ο και 5ο αιώνα,<ref>[http://www.scribd.com/doc/130387139/Peter-Brown-O-%CE%BA%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1%CF%82 Peter Brown, ''Ο Κόσμος της Ύστερης Αρχαιότητας – 150 - 750 μ.Χ.'', εκδ. Αλεξάνδρεια, σελ. 68 – 69, ISBN 960221130X]</ref> τα υπάρχοντα ιερά ξέπεσαν, εγκαταλείφθηκαν, βανδαλίστηκαν ή στην καλύτερη περίπτωση, μετατράπηκαν σε χριστιανικές εκκλησίες.<ref>Χαράλαμπος. Θ. Μπούρας, ''Ιστορία της Αρχιτεκτονικής'', Β’ Τόμος, εκδ. Μέλισσα, 2001, σελ. 28, ISBN 9789602040232</ref> Για άλλη μια φορά η αρχιτεκτονική εκφράστηκε κυρίως μέσα από τα θρησκευτικά κτήρια. Το είδος του θρησκευτικού κτίσματος που επικράτησε ήταν η [[βασιλική (αρχιτεκτονική)|βασιλική]], κτήριο επιμήκους ορθογωνικής κάτοψης με μεγάλες διαστάσεις, ''περίβολο'' και ''αίθριο''.<ref>Χαράλαμπος. Θ. Μπούρας, ''Ιστορία της Αρχιτεκτονικής'', Β’ Τόμος, εκδ. Μέλισσα, 2001, σελ. 39 - 40, ISBN 9789602040232</ref> Η τυπική βασιλική συνήθως αποτελούταν από το ''πρόπυλο'', τον ''νάρθηκα'', το ''διακονικόν'' και τον ''κυρίως ναό''<ref>Γ. Σωτηρίου, ''Χριστιανική και Βυζαντινή Αρχαιολογία'', εκδ. Ιωάννου Π. Σωτηράκου, 1962, σελ.168</ref> χωρισμένο σε ''κλίτη''. Στην πορεία του χρόνου, μαζί με τις μονόκλιτες ή τρίκλιτες βασιλικές, προέκυψαν και συνθετότερες μορφές όπως οι βασιλικές με ''εγκάρσιο κλίτος'' ή οι ''σταυρωτές βασιλικές''.<ref>Βλ. Χαράλαμπος. Θ. Μπούρας, ''Ιστορία της Αρχιτεκτονικής'', Β’ Τόμος, Μέλισσα, 2001, σελ. 42 - 43, ISBN 9789602040232</ref> Εκτός από τους ναούς, αυτή την εποχή κατασκευάζονται επίσης βαπτιστήρια και ταφικά μνημεία (μαρτύρια, κατακόμβες, μαυσωλεία).<ref>Βλ. ενδεικτικά Γ. Σωτηρίου, ''Χριστιανική και Βυζαντινή Αρχαιολογία'', εκδ. Ιωάννου Π. Σωτηράκου, 1962, σελ. 38, 61, 69.</ref> Σημαντικό μνημείο αυτής της περιόδου, και ένα από τα καλύτερα διατηρημένα είναι η Αχειροποίητος (Αγ. Παρασκευή) στη Θεσσαλονίκη,<ref>Kara Hattersley-Smith, ''Byzantine Public Architecture between the fourth and early elenenth centuries A.D.'', Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, 1996, σελ.145 – 148, ISBN 9607265300</ref> κτισμένη κατά το πρώτο ήμισυ του 5ου αι. μ.Χ.