Ευάγγελος Παντόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Ευάγγελος Παντόπουλος ήταν ο καλύτερος Έλληνας κωμικός ηθοποιός του 19ου αιώνα, και θεατρικός συγγραφέας.<br />
Από μικρός ασχολήθηκε με το θέατρο και με το έμφυτο ταλέντο του ξεχώρισε αμέσως. Συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους θιάσους και ηθοποιούς του καιρού του, όπως τον [[Διονύσιος Ταβουλάρης|Διονύσιο Ταβουλάρη]], και τον [[Δημοσθένης Αλεξιάδης|Δημοσθένη Αλεξιάδη]] και δεν άργησε να δημιουργήσει και τον δικό του θίασο. Άφησε εποχή σε όλα τα κωμικά έργα της εποχής του, και πρωτόπαιξε τους πιο διάσημους Έλληνες συγγραφείς του καιρού του. Υπηρέτησε το κωμειδύλλιο από την πρώτη εμφάνισή του και συνέβαλε όσο κανείς στην απήχηση αυτού του είδους στο μεγάλο κοινό.<br />

Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήταν στο έργο “Οι«Οι Μυλωνάδες”Μυλωνάδες» που του έφερε και την αναγνώριση. ΆλλεςΜεγάλες επιτυχίες τουέκανε ήταν στο ρόλο του Μπάρμπα-Λινάρδουκαι στα κωμειδύλλια “Η«Η τύχη της Μαρούλας”Μαρούλας» τουΔημήτριουτου [[Δημήτριος Κορομηλάς|Δημήτριου Κορομηλά]], στον “Μπάρμπα«Μπάρμπα-Λινάρδο”Λινάρδο» και στη “Λύρα«Λύρα του γερο-νικόλα”Νικόλα» του [[Δημήτριος Κόκκος|Δημητρίου Κόκκου]].<br />
Ξεχωριστή ήταν και η εμφάνισή του στο πρώτο ανέβασμα του [[Ίψεν]] στην Ελλάδα το [[1894]], όπου έπαιξε με άρτια τεχνική, τον δραματικό ρόλο του πάστορα«Πάστορα Μάντερς». <br />
Έγραψε και ο ίδιος το πολύ καλό κωμειδύλλιο “η«Η νύφη της κούλουρης”Κούλουρης» αλλά και τον πρώτο κωμικό μονόλογο του θεάτρου μας, τον “ηθοποιό”«Ηθοποιό»<br />

απόΑπό τις αρχές του 20ου αιώνα, όταν τα θεατρικά πράγματα άρχισαν να αλλάζουν, ο Παντόπουλος δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στις αλλαγές, και σιγά-σιγά περιθωριοπείται. Συνεχίζει να παίζει, σχεδόν ως το τέλος της ζωής του σε δευτερεύοντα θέατρα επαρχιακών πόλεων και στους Έλληνες ομογενείς.