Σόλιδος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Σόλιδος''' ήταν [[Χρυσάφι|χρυσό]] [[Βυζαντινό νόμισμα|κέρμα]] της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας]]. Καθιερώθηκε από τον αυτοκράτορα [[Κωνσταντίνος Α'|Κωνσταντίνο Α' το Μέγα]] γύρω στο έτος [[309]]. Αναφέρεται και ως ''νόμισμα'' στις πηγές ή bezant (βυζαντινό) από τους Άραβες και Σταυροφόρους. Τον 10o-11ο αι. λεγόταν ''ιστάμενον''. Είχε διάμετρο 20 mm, ζύγιζε περίπου 4,5 gr και αποτελείτο από χρυσό καθαρότητας 96%. Μαζί με τον [[φόλλις|φόλλι]] ήταν τα χαρακτηριστικά νομίσματα της Αυτοκρατορίας από τον 4ο ως τον 11ο αι.

==Ιστορία==

Η λέξη σόλιδος (solidus) στα λατινικά σημαίνει στερεός, συμπαγής και αναφέρεται στην καθαρότητα του νομίσματος σε χρυσό.