Οι Συμφορές του Πολέμου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 73:
[[Αρχείο:Prado - Los Desastres de la Guerra - No. 80 - Si resucitará?.jpg|thumb|250px|'''Πλάκα 80: ''Si resucitará?''' (Άραγε θ' αναστηθεί;)''. Η αλήθεια παρουσιάζεται προσωποποιημένη ως μια γυναίκα ξαπλωμένη ανάσκελα με το στήθος της εκτεθειμένο, λουσμένη από φως μπροστά σε έναν όχλο ''καλόγερων και τεράτων''.]]
Μετά από έξι χρόνια απολυταρχίας που ακολούθησαν μετά την επιστροφή του Φερδινάνδου στον θρόνο την 1η Ιανουαρίου του 1820, ο Rafael del Riego ξεκίνησε μία στρατιωτική επανάσταση με στόχο την αποκατάσταση του Συντάγματος του [[1812]]. Τον Μάρτιο, ο βασιλιάς αναγκάστηκε να υποχωρήσει, αλλά τον Σεπτέμβριο του [[1823]], μετά από μια ασταθή περίοδο, η Γαλλική εισβολή υποστηριζόμενη από τη συμμαχία των μεγάλων δυνάμεων είχε εκτοπίσει την συνταγματική κυβέρνηση. Τα τελευταία χαρακτικά πιθανώς να μην είχαν ολοκληρωθεί όταν αποκαταστάθηκε το Σύνταγμα, ωστόσο, σίγουρα είχαν ολοκληρωθεί προτού ο Γκόγια φύγει από την Ισπανία τον Μάιο του [[1824]]. Η ισορροπία μεταξύ αισιοδοξίας και κυνισμού καθιστούν δύσκολη τη συσχέτισή τους με συγκεκριμένες χρονικές στιγμές κατά τη διάρκεια αυτών των ταχέων εξελίξεων.<ref>Wilson-Bareau, 57–8</ref>
[[Αρχείο:Prado - Los Desastres de la Guerra - No. 67 - Esta no lo es menos.jpg|left|thumb
Αρκετές από αυτές τις εικόνες επιστρέφουν στο άγριο σατιρικό ύφος που συναντάται στην προηγούμενη σειρά χαρακτικών του Γκόγια ''[[Τα Καπρίτσια]]''. Η πλάκα 75, ''Farándula de charlatanes'' (''Ο θίασος των τσαρλατάνων'') απεικονίζει έναν ιερέα με κεφάλι [[Παπαγάλος|παπαγάλου]] να ψέλνει μπροστά σε ένα κοινό από γάιδαρους και μαϊμούδες.<ref name="NYT" /> Στην πλάκα 77, ''Que se rompe la cuerda! (Αχ, και να 'σπαγε το σχοινί!'') όπου ένας [[πάπας]] που σχοινοβατεί, ο εικονιζόμενος "υποβιβάστηκε συνετά" σε [[Καρδινάλιος|καρδινάλιο]] ή [[Επίσκοπος|επίσκοπο]] στο χαρακτικό που εκδόθηκε το 1863.<ref name=b59>Wilson-Bareau, 59</ref> Κάποια χαρακτικά όπου παριστάνονται σκηνές με ζώα μοιάζουν να αντλούν στοιχεία από μια σατιρική στιχομυθία του Giovanni Battista Casti, που δημοσιεύθηκε στα [[Ιταλικά]] το [[1802]]. Στην πλάκα 74, ο λύκος, που συμβολίζει έναν υπουργό, επικαλείται το γνωμικό - ''Μίζερη ανθρωπότητα, το σφάλμα είναι δικό σου'' - και έχει υπογραφή με το όνομα του Casti. Το χαρακτικό ''ρίχνει το φταίξιμο για την βαρβαρότητα των ηγετών στην ανοχή που δείχνουν τα θύματα''.<ref>Wilson-Bareau, 59. Βλέπε [[#Τα έργα της σειράς Οι Συμφορές του Πολέμου|Τα έργα της σειράς Οι Συμφορές του Πολέμου]] - πλάκα 77 στο τέλος του λήμματος.</ref>
|