Βικιπαίδεια

Μαρία Α΄ της Αγγλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 33:
|υπογραφή = Mary I Signature.svg
}}
Η '''Μαρία Α΄ Τυδώρ'''<ref>{{cite web |first=Lara E. |last=Eakins |title=Mary I Queen of England |date=1995-2009 |publisher=Tudor History Web Ring |accessdate=19 Νοεμβρίου 2009 |url=http://tudorhistory.org/mary/}}</ref> ([[αγγλική γλώσσα]]: ''Mary I'', [[18 Φεβρουαρίου]] [[1516]] – [[17 Νοεμβρίου]] [[1558]])<ref>{{cite web |title=Queen Mary I |date=2004-2009 |publisher=Historic Royal Palaces |accessdate=19 Νοεμβρίου 2009 |url=http://www.hrp.org.uk/learninganddiscovery/Discoverthehistoricroyalpalaces/monarchs/maryI.aspx}}</ref> ήταν βασίλισσα της [[Αγγλία|Αγγλίας]] και της [[Ιρλανδία|Ιρλανδίας]] από τις [[19 Ιουλίου]] [[1553]] μέχρι τον θάνατό της. Η τέταρτη εστεμμένη μονάρχης της Δυναστείας των Τυδώρ, έμεινε γνωστή για την αναστήλωση του [[Ρωμαιοκαθολικισμός|Ρωμαιοκαθολικισμού]] στην Αγγλία αφού διαδέχτηκε στο θρόνο τον ετεροθαλή αδελφό της, [[Εδουάρδος ΣΤ΄ της Αγγλίας|Εδουάρδο ΣΤ΄]]. Κατά τη βασιλεία της διέταξε το κάψιμο στην πυρά περίπου 300 αντιφρονούντων, κερδίζοντας το προσωνύμιο «[[Bloody Mary]]» (''Αιμοσταγής Μαρία''(Bloody Mary). Η προσπάθειά της για την αναβίωση του Καθολικισμού στη χώρα ανατράπηκε από τη διάδοχό της, [[Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας|Ελισάβετ Α΄]].
 
== Παιδική ηλικία και πρώιμα χρόνια ==
Η Μαίρη ήταν το μόνο παιδί του [[Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Η΄]] και της πρώτης συζύγου του [[Αικατερίνη της Αραγωνίας|Αικατερίνης της Αραγωνίας]] που επέζησε της βρεφικής ηλικίας. Η μητέρα της είχε πολλές αποβολές, και της Μαίρης είχε προηγηθεί μια [[θνησιγενής γέννα|θνησιγενής]] αδελφή και τρία βραχύβια αδελφάκια, επιπλέον τον [[Ερρίκος, Δούκας της Κορνουάλης|Ερρίκο, Δούκα της Κορνουάλης]]. Μέσω της μητέρας της, ήταν εγγονή του [[Φερδινάνδος Β΄ της Αραγωνίας|Φερδινάνδου Β΄ της Αραγωνίας]] και της [[Ισαβέλλα Α΄ της Καστίλης|Ισαβέλλας Α΄ της Καστίλης]]. Γεννήθηκε στο [[Παλάτι της Πλακεντίας]] στο [[Γκρήνουιτς (Λονδίνο)|Γκρήνουιτς]] του [[Λονδίνο]]υ. Η Μαίρη ήταν ένα ασθενικό κορίτσι που είχε φτωχή όραση και [[Ιγμορίτιδα|ιγμορίτιδα]], επίσης υπέφερε από φρικτούς [[πονοκέφαλος|πονοκεφάλους]].
 
=== Εκπαίδευση και σχέδια γάμου ===
Παρά τα προβλήματα της, η Μαίρη ήταν ένα πρόωρα ανεπτυγμένο κορίτσι. Λεγόταν επίσης ότι η πριγκίπισσα ήταν πολύ όμορφη κατά την νεότητα της, ως κορίτσι και νεαρή γυναίκα. Ένα μεγάλο μέρος της πρώιμης εκπαίδευσής της προήλθε από την μητέρα της, που συμβουλεύθηκε τον [[Ισπανοί|Ισπανό]] [[Ουμανισμός|ουμανιστή]] [[Χουάν Λουίς Βίβες]] ο οποίος ήταν ο πρώτος δάσκαλος της Μαίρης στα [[Λατινικά]].
 
== Βασιλεία ==
Στις 6 Ιουλίου 1553, σε ηλικία 15 ετών, ο Εδουάρδος ΣΤ΄ πέθανε από [[Φυματίωση|φυματίωση]]. Ο Εδουάρδος δεν ήθελε το στέμμα να πάει στην Μαίρη, για την οποία φοβόταν ότι θα αποκαθιστούσε τον Καθολικισμό και θα αναιρούσε τις μεταρρυθμίσεις του, καθώς και αυτές του Ερρίκου Η΄. Τότε, οι άνδρες του βασιλιά φοβούμενοι για την  επιστροφή του Ρωμαιοκαθολικισμού προσπάθησαν να σταθούν εμπόδιο στα  δικαιώματα της πριγκίπισσας στο θρόνο, στέφοντας στις 10 Ιουλίου του 1553 βασίλισσα τη Τζέιν Γκρέυ (Jane Grey), εγγονή της αδερφής του βασιλιά Ερρίκου, Μαρίας. Η πριγκίπισσα μη χάνοντας καιρό συγκέντρωσε στρατό οπαδών και καθαίρεσε τη JaneΤζέην εννέα μόλις μέρες αργότερα, φυλακίζοντας την ίδια και τους υποστηρικτές της στον Πύργο του Λονδίνου. Από τις πρώτες κινήσεις της Μαρίας, ως βασίλισσα,  ήταν η νομιμοποίηση του γάμου των γονιών της, και φυσικά η  κατάργηση των θρησκευτικών νόμων των αντιφρονούντων Προτεσταντών, και η επαναφορά της Ρωμαιοκαθολικής θρησκείας, στην οποία και παρέμεινε απολύτως πιστή, σε όλη τη διάρκεια της ζωής της. Παράλληλα, παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Φίλιππο Β΄της Ισπανίας , για λόγους πολιτικών συμφερόντων. Ωστόσο, η εμμονή της στην πιστή εφαρμογή των καινούριων θρησκευτικών νόμων, η σκληρότητα που επέδειξε στους αιρετικούς, και η άποψη του λαού ότι η  Αγγλία δεν πρέπει να πέσει στην εξάρτηση των Αψβούργων, προκάλεσε τη λεγόμενη "Εξέγερση του Wyatt", η οποία υποκινήθηκε από τον αιρετικό Thomas Wyatt, με απώτερο στόχο την καθαίρεση της βασίλισσας, υπέρ της Ελισάβετ και την επιστροφή του Προτεσταντισμού.Η εξέγερση κατεστάλη άμεσα και με αρκετά βίαιο τρόπο, από την πλευρά της Μαρίας, η οποία δεν έδειξε κανένα έλεος, οδηγώντας στην πυρά περίπου 270  άτομα και σκορπώντας τον τρόμο του βασανιστικού αυτού θανάτου σε όλη τη χώρα. Ωστόσο, λόγω των συνεχών εμπρησμών όχι μόνο δεν αποτράπηκε η δραστηριότητα των αιρετικών, αλλά και αυξήθηκε, όπως ήταν φυσικό, το μίσος του λαού εναντίον της, ο οποίος και της απέδωσε το προσωνύμιο «Bloody Mary»<em><strong>, </strong></em>δηλαδή «Η Αιμοσταγής Μαρία». Στις 16 Νοεμβρίου του 1558, μετά από  πολλές εσφαλμένεςαποτυχημένες εγκυμοσύνες, η Μαρία, όντας ψυχικά και σωματικά εξουθενωμένη και απογοητευμένη από τη ζωή της, άφησε την τελευταία της πνοή, παραχωρώντας το θρόνο στην [[Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας|Ελισάβετ Α΄]].
 
==== Θρησκευτική πολιτική ====
Η Μαρία είχε εξαρχής εναντιωθεί στην απόφαση του πατέρα της να διαχωρίσει την αγγλική Εκκλησία από τον Ρωμαιοκαθολικισμό. Ως βασίλισσα αφοσιώθηκε λοιπόν προ πάντων στα θρησκευτικά ζητήματα. Στην αρχή της βασιλείας της όμως ενδιαφέρθηκε, παρά την υστεροφημία της, για την κατανόηση και την ανεκτικότητα. Στην πρώτη της διακήρυξη γνωστοποίησε:▼
 
▲Η Μαρία είχε εξαρχής εναντιωθεί στην απόφαση του πατέρα της να διαχωρίσει την αγγλική Εκκλησία από τον Ρωμαιοκαθολικισμό. Ως βασίλισσα αφοσιώθηκε λοιπόν προ πάντων στα θρησκευτικά ζητήματα. Στην αρχή της βασιλείας της όμως ενδιαφέρθηκε, παρά την υστεροφημία της, για την κατανόηση και την ανεκτικότητα. Στην πρώτη της διακήρυξη γνωστοποίησε:
{{quote|Η Μεγαλειότητά της kann nicht jene Religion verbergen, zu der sie sich vor Gott und der Welt seit ihrer frühen Kindheit bekannt hat und die ihre Majestät nach wie vor befolgen will. Ihre Hoheit wäre glücklich, wenn all ihre Untertanen die selbe (Religion) friedlich und mildtätig annehmen würden. Und dennoch wünscht ihre Majestät ihre Untertanen nicht dazu zu zwingen, bis ein diesbezüglicher Parlamentsbeschluss vorliegt.|ref=<ref name="whitelock187" />}}
 
[[file:Reginald Pole cardinal.jpg|thumb|250px|Reginald Pole, Porträt von [[Sebastiano del Piombo]], 1540]]
Ωστόσο η Μαρία ήδη άρχιζε τα πρώτα βήματα για την συμφιλίωση με τη Ρώμη. Τον Αύγουστο 1553 έγραψε στον Πάπα [[Πάπας Ιούλιος Γ΄|Ιούλιο Γ']] για να επιτευχθεί η άρση του [[αφορισμόςΑφορισμός|αφορισμού]] που είχε επιβληθεί στην Αγγλία από την εποχή του Ερρίκου Η΄, και διαβεβαίωσε τον Πάπα ότι με πράξη του Κοινοβουλίου θα αναιρούσε όλα τα παρά φύσει νομοθετήματα των προκατόχων της. Ακολούθως ο Πάπας διόρισε τον Καρδινάλιο [[Ρέτζιναλντ Πόουλ]] παπικό λεγάτο στην Αγγλία. Ο Πόουλ ήταν μακρινός συγγενής της Μαρίας, γιος της γκουβερνάντας της Μάργκαρετ Πόουλ, ο οποίος την εποχή της ανάρρησής της έμενε στη Ρώμη. Η Μαρία δεν ήθελε να πραγματοποιήσει θρησκευτικές μεταρρυθμίσεις χωρίς απόφαση του Κοινοβουλίου και ούτως ήταν ανεκτική στον Προτεσταντισμό. Εξαίρεση αποτελούσε όμως η αδελφή της, Ελισάβετ, την οποία ήθελε για πολιτικούς λόγους να προσηλυτίσει στον Καθολικισμό. Όσο η Μαρία ήταν ανύπαντρη και άτεκνη, η Ελισάβετ ήταν διάδοχος του θρόνου και η Μαρία ήθελε να εξασφαλίσει μια Καθολική διαδοχή. Επειδή η Ελισάβετ μόνο αναγκαστικά παρακολουθούσε τη Θεία Ευχαριστία, η Μαρία σκέφτηκε σοβαρά να ονομάσει διάδοχό της την καθολική εξαδέλφή της [[Μάργκαρετ Ντάγκλας]].<ref name="porter251" />
 
Κατά την πρώτη της κοινοβουλευτική συνεδρίαση όχι μόνο κήρυξε έγκυρο τον γάμο των γονέων της, αλλά επίσης κατάργησε τους θρησκευτικούς νόμους της Εδουάρδου. Ούτως, ίσχυε πλέον η θρησκευτική νομοθεσία του Ερρίκου Η΄. Αν και το Κοινοβούλιο δεν είχε πρόβλημα να επανεγκαθιδρύσει έθιμα και τελετουργικά, εντούτοις αρνήθηκε σθεναρά να αποδεχτεί την κυριαρχία του Πάπα και την επιστροφή των παλαιών κτηματικών εκτάσεων της Εκκλησίας. Πολλοί κοινοβουλευτικοί είχαν πλουτίσει από αυτές τις εκτάσεις και έβλεπαν την παλινόρθωση της παπικής εξουσίας σαν απειλή προς την ευημερία τους.<ref name="whitelock199" /> Οπότε η Μαρία επέστρεψε στους [[Φραγκισκανοί|Φραγκισκανούς]] και τους [[Δομινικανοί|Δομινικανούς]] τις εκτάσεις που είχε δημεύσει ο Ερρίκος Η΄ και ανήκαν ακόμα στο στέμμα. Auch war sie aufgrund des Widerstands des Parlaments gezwungen<ref>Loades, gegenDavid ihrenM. Willen(1989) vorläufigMary dasTudor: OberhauptA derLife. englischen Kirche zu bleiben.Oxford</ref name="whitelock199" />
 
Μία από τις μεγαλύτερες δυσκολίες, που η Μαρία έπρεπε να, ήταν το γεγονός ότι υπήρχαν λίγοι κληρικοί που ικανοποιούσαν τις απαιτήσεις της. Επί Εδουάρδου δεν είχε υπάρξει συστηματική εκπαίδευση του κλήρου και πολλοί προτεστάντες κληρικοί ήταν παντρεμένοι.<ref name="marshall96" /> Η Μαρία βρήκε έρεισμα για τις προσπάθειές της στον [[Λόρδος Καγκελάριος|Λόρδο Καγκελάριο]] [[Στίβεν Γκάρντινερ]], τον [[Επισκοπή του Λονδίνου|Επίσκοπο του Λονδίνου]] [[Έντμουντ Μπόνερ]] και λίγο αργότερα από τον ίδιο τον [[Ρέτζιναλντ Πόουλ]] τον οποίο όρισε [[Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι|Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι]] μετά την επιστροφή του. Στις 30 Noεμβρίου 1554 ο Πόουλ έδωσε επίσημα άφεση ως παπικός απεσταλμένος στην Αγγλία και δέχτηκε τη χώρα ξανά στους κόλπους της Εκκλησίας. Με τη βοήθεια της [[Συνόδος του Τρέντο|Συνόδου του Τρέντο]] ήλπιζε ο Πόουλ να μεταρρυθμίσει την εκπαίδευση των κληρικών και να αποκτήσει η Αγγλία ένα καλά εκπαιδευμένο σώμα καθολικών κληρικώνerκληρικών. Ωστόσο, αυτές οι μεταρρυθμίσεις απαιτούσαν χρόνο.
 
Και ο Πόουλ και η Μαρία ήταν σίγουροι ότι ο πληθυσμός είχε μόνο σε πολύ μικρό ποσοστό μεταστραφεί στον Προτεσταντισμό.<ref name="odnb" /> Το 1555 παλινορθώθηκαν οι Νόμοι των Αιρέσεων του 14ου αιώνα. Οι πρώτοι Προτεστάντες καταδικάστηκαν και εκτελέστηκαν στην πυρά λόγω [[αίρεση|αιρέσεων]]αυτών των νόμων.
<!-- Μερικοί προτεστάντες επίσκοποι, που δεν είχαν διαφύγει στο εξωτερικό, fanden ihr Ende auf dem Scheiterhaufen, allen voran der verheiratete Priester [[John Rogers (Theologe)|John Rogers]], der Bischof von [[Gloucester]] [[John Hooper]], [[Χιου Λάτιμερ]] und [[Nicholas Ridley (Bischof)|Nicholas Ridley]]. Im Jahr 1556 folgte ihnen Erzbischof [[Thomas Cranmer]], dem Maria die Nichtigkeitserklärung zur Ehe ihrer Eltern niemals verziehen hatte. Er war das einzige bekannte Opfer der Verbrennungen, auf dessen Tod Maria ausdrücklich bestand, trotz seines Widerrufs und seiner Anerkennung der päpstlichen Autorität.<ref name="whitelock273" /> Bei allen anderen Verbrennungen legte Maria Wert darauf, dass die Hinrichtungen ohne Rachsucht und dem Gesetz entsprechend vollzogen wurden. Auch bestand sie darauf, dass je ein Mitglied ihres Rates als Zeuge bei Verbrennungen anwesend zu sein hatte und dass während der Hinrichtungen Gottesdienste abgehalten wurden.<ref name="whitelock265" />
[[Datei:Cranmer burning foxe.jpg|links|miniatur|hochkant=1|Verbrennung [[Thomas Cranmer]]s aus [[John Foxe]]s ''Acts and Monuments'']]
Ωστόσο φάνηκε γρήγορα ότι η καύση των ηγετών του δεν θα αρκούσε για την εκρίζωση του Προτεσταντισμού. Η παλινόρθωση του [[Ρωμαιοκαθολική εκκλησία|Καθολικισμού]]fasste schwerer Fuß in den einfachen Gemeinden, als die Königin geglaubt hatte. Auch fehlte es an Geld, um die einzelnen Gemeindekirchen wieder nach katholischen Ansprüchen auszustatten. Viele Gemeinden waren nicht in der Lage, steinerne Altäre, Priestergewänder und kostbare Gefäße anzuschaffen, und weigerten sich, mit Marias Gesandten zu kooperieren.<ref name="marshall98" />-->
 
Οι διώξεις διευρύνθηκαν στο σύνολο του γενικού πληθυσμού. Ειδικά ο Μπόνερ έκανε γρήγορα το όνομά του γνωστό ως διώκτης των αιρετικών, επειδή εξαρχής θέλησε να πληροφορηθεί τα ονόματα εκείνων που δεν πρόσεχαν την ώρα της λειτουργίας, δεν συμμετείχαν σε [[Prozession]] ή δεν τηρούσαν τους διατροφικούς κανόνες της [[νηστεία]]ς.<ref name="whitelock201" /> Ενώ οι επίσκοποι αναλάμβαναν την ανάκριση των κατηγορουμένων, οι συλλήψεις και επίσης τελικά οι εκτελέσεις στην πυρά γίνονταν από τις τοπικές κοσμικές αρχές, οι οποίες έκαναν επιμελώς και διακριτά το καθήκον τους. Από τα περίπου 290 θύματα τα 113 κάηκαν στο Λονδίνο.<ref name="marshall104" /> Σε άλλες περιπτώσεις οι κοσμικές αρχές εμφανίζονταν απρόθυμες και κινούνταν μόνο υπό την πίεση του Συμβουλίου του Στέμματος για να διεξάγουν τις καύσεις.<ref name="marshall104" />
 
== Παραπομπές ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Μαρία_Α΄_της_Αγγλίας"