Παλλαϊκόν Μέτωπον: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 5:
 
== Η δράση του Μετώπου ==
Το Παλλαϊκό Μέτωπο έλαβε 6,5% και εξέλεξε 15 βουλευτές. και αρχηγόςΑρχηγός της κοινοβουλευτικής του ομάδας ορίστηκε ο [[Στέλιος Σκλάβαινας]]. Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ [[Νίκος Ζαχαριάδης]] δεν εξελέγη βουλευτής στον Πειραιά, θέση την οποία κατέλαβε ο Μανώλης Μανωλέας.
 
Το Παλλαϊκό Μέτωπο ήρθε σε σφοδρή σύγκρουση με τον [[Ιωάννης Μεταξάς|Μεταξά]] καταγγέλλοντας τον ως πιθανό δικτάτορα. Ακόμα, κατήγγειλε το [[Λαϊκό Κόμμα]] ως σταθερό πρωταγωνιστή της δικτατορικής εκτροπής. Απέναντι στους [[Κόμμα Φιλελευθέρων|Φιλελεύθερους]] κράτησε κριτική στάση για την ανεκτικότητά τους, αλλά προσπάθησε ταυτόχρονα να τους προσεγγίσει προκειμένου να συγκροτήσουν μια αντιδικτατορική-αντιφασιστική συμμαχία. Τελικά, υπέγραψαν από κοινού μυστική συμφωνία, η οποία έμεινε στην ιστορία ως [[Σύμφωνο Σοφούλη-Σκλάβαινα]]. Εντούτοις, το Σύμφωνο παραβιάστηκε λίγο αργότερα από τους Φιλελεύθερους οι οποίοι δεν εφαρμόσουν τα κύρια σημεία της συμφωνίας. Ακόμα σημαντική ήταν η συμβολή του Μετώπου στην ανάπτυξη των εργατικών αγώνων. Την επόμενη του ξεσπάσματος της μεταξικής δικτατορίας είχε προγραμματιστεί [[Γενική Απεργία]]. Ωστόσο, η πραγματοποίησή της διακόπηκε βίαια από το ξέσπασμα της [[Δικτατορία της 4ης Αυγούστου|μεταξικής δικτατορίας]] το οποίο στήριξε το παλάτι, με πρόσχημα την "αποσόβηση του Κομμουνιστικού κινδύνου".